Yao : (N) ; เย้า ; Related:ชนชาติเย้า

poke fun at : (PHRV) ; เย้าแหย่ ; Related:ล้อเล่น, หัวเราะเล่น ; Syn:laugh at

rib : (VT) ; เย้าแหย่ ; Related:หยอก, ยั่ว, ล้อเล่น ; Syn:make fun of, tease

rib : (VI) ; เย้าแหย่ ; Related:หยอก, ยั่ว, ล้อเล่น ; Syn:make fun of, tease

Yao : (N) ; ชาวเย้า (อยู่ทางตอนใต้ของประเทศจีน) ; Related:ชนชาติเย้า

oomph : (SL) ; ความเย้ายวนใจ (คำเลี่ยง) ; Related:ความดึงดูดทางเพศ, ความยั่วยวนใจ

raillery : (N) ; การหยอกเย้า (คำทางการ) ; Syn:teasing

เป้อเย้อ : (ADJ) ; boastful ; Related:bragging, swaggering, vaunting ; Syn:ขี้อวด, ขี้โอ่, ขี้คุย, อวด, โอ้อวด, ขี้โม้ ; Samp:ใครๆ ก็เบื่อคนเป้อเย้ออวดโอ้ความร่ำรวยของตนเอง

เก : (V) ; cripple ; Related:disable, twist, distort ; Syn:เป๋, เฉ, โย้, เย้, เฉียง ; Ant:ตรง ; Def:ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, (ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ) ; Samp:ทันตแพทย์แนะนำให้รีบจัดฟัน มิฉะนั้นฟันแท้ที่ขึ้นมาใหม่จะเกหมด

เย้า 1 : (N) ; hilltribe in northern Thailand ; Related:Yao ; Syn:ชาวเย้า ; Def:ชนชาวเขาเผ่าหนึ่ง อยู่ในประเทศไทยตอนเหนือ ; Samp:แม้วและเย้านั้น ยังไม่ทราบได้แน่ว่าอยู่ในพวกชาติใด ภาษาใด ; Unit:คน

เย้า 2 : (V) ; tease ; Related:pull someone's leg, taunt, banter, joke, kid, jest, rib ; Syn:หยอก, สัพยอก, เย้าหยอก ; Def:พูดเป็นนัยโดยตั้งใจจะล้อ ; Samp:นิรมลเย้าขึ้นมาจนยงยุทธ์ชะงัก

เขย้อแขย่ง : (V) ; stand on tiptoe ; Syn:ขะเย้อขะแหย่ง, เขย่ง ; Def:ตะเกียกตะกายจะให้ตัวสูงขึ้น ; Samp:เขาเขย้อแขย่งจะหยิบของบนหลังตู้ให้ได้

เย้าหยอก : (V) ; play with ; Related:kid, banter, pull one's leg, tease ; Syn:หยอกเย้า, สัพยอก ; Def:แกล้งเล่นๆ ด้วยกายหรือวาจา ; Samp:สามีอุ้มและเย้าหยอกกับลูกได้ชั่วขณะหนึ่ง ก็ส่งคืนให้เธอ

เย้าแหย่ : (V) ; tease ; Related:banter, pull one's leg, goad, joke, trick, kid ; Syn:กระเซ้า, แหย่เย้า ; Def:แกล้งทำให้โกรธหรืออายเพื่อความสนุก ; Samp:พี่รงค์ชอบที่จะเย้าแหย่กับเพื่อนนักเรียน

เย้ : ว. เอียงจนเสียรูปโดยมีอาการทําท่าจะทลายลง เช่น ห้องแถวเย้จวน จะพัง, เฉ, ไม่ตรง, เบนหรือเอียงไป, เช่น เขียนหนังสือแถวเย้.

เป้อเย้อ : ว. (โบ) อวด, โอ้อวด; เยิ่นเย้อ, ยืดยาด, มักใช้แก่การพูด เช่น พูดเป้อเย้อ.

เขย้อแขย่ง : [ขะเย่อขะแหฺย่ง] ก. ตะเกียกตะกายจะให้ตัวสูงขึ้น, ออกเสียงว่า ขะเย้อขะแหย่ง ก็มี.

เย้า ๑ : น. ชนชาวเขาเผ่าหนึ่ง อยู่ในประเทศไทยตอนเหนือ เรียกตัวเองว่า เมี่ยน พูดภาษาเมี่ยนในตระกูลแม้วเย้า.

เย้า ๒ : ก. หยอก, สัพยอก.

เนกขัมมะ : การออกจากกาม, การออกบวช, ความปลอดโปร่งจากสิ่งล่อเร้าเย้ายวน (พจนานุกรมเขียน เนกขัม)

โลลโทษ : โทษคือความโลภ, ความมีอารมณ์อ่อนไหว โอนเอนไปตามสิ่งเย้ายวนอันสะดุดตาสะดุดใจ

ทุพภาสิตาปตฺติ : (อิต.) อาบัติทุพภาษสิต. ต้องอาบัตินี้ เพราะพูดล้อเล่น เย้าเล่น กับ อุปสัมบัน หรืออนุปสัมบัน กระทบวัตถุมีชาติเป็นต้น พูดเจาะตัวหรือเปรยก็ตาม.