angry : (ADJ) ; โกรธ ; Related:โมโห, เดือด, แค้น, โกรธเคือง, ขุ่นเคือง, ขุ่นข้อง, ขัดเคือง ; Syn:enraged, furious, irate ; Ant:calm, pleased, restrained

anger : (VI) ; โกรธ ; Related:โมโห ; Syn:lose one's temper, forget oneself, get mad ; Ant:calm

bent out of shape : (SL) ; โกรธ ; Related:ขุ่นเคือง, ไม่พอใจ

blow one's cool : (SL) ; โกรธ ; Related:เคือง, ไม่พอใจ

broil : (VI) ; โกรธ

carry on : (PHRV) ; โกรธ

get into a huff : (IDM) ; โกรธ ; Related:รำคาญ

ขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน : (V) ; gnash one's teeth with anger ; Related:gobble with anger ; Syn:โกรธ ; Def:แสดงอาการโกรธเมื่อยังทำอะไรเขาไม่ได้ ; Samp:เขาโกรธเธอมากแต่ทำอะไรเธอไม่ได้จึงได้แต่ขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน

โกรธขึ้ง : (V) ; be angry ; Related:be annoyed, flare up, flare out, rage, be offended, be furious ; Syn:ขึ้งโกรธ ; Def:โกรธเอาจริงเอาจัง, โกรธมาก ; Samp:เธออย่าโกรธขึ้งเขาเลย

โกรธแค้น : (V) ; be angry ; Related:be annoyed, be indignant, be offended, be irate ; Syn:แค้นเคือง, โกรธเคือง, เกลียดชัง ; Def:โกรธเจ็บใจอยู่ไม่หมาย ; Samp:จำเลยทั้ง 2 โกรธแค้นที่โจทก์ไม่ยอมรับเงินสินบน 5 ล้านบาท

โกรธจัด : (V) ; rage ; Related:be furious, go ballistic, go up to the wall, blow up, fly off the handle, seethe, storm ; Syn:โกรธมาก, โมโห, ขุ่นเคือง ; Def:การขุ่นเคืองใจอย่างแรงหรือไม่พอใจอย่างรุนแรง ; Samp:เขาโกรธจัดจนอาจหักคอคนที่ทำให้เขาโกรธได้

ขึ้งโกรธ : (V) ; rage ; Related:anger, be vexed ; Syn:โกรธ, โมโห, ฉุนเฉียว, เดือดดาล, โกรธขึ้ง ; Def:โกรธเอาจริงเอาจัง, โกรธมาก ; Samp:เขาไม่แสดงอาการขึ้งโกรธเธอเลยสักนิด จะมากังวลทำไม

งอนง้อ : (V) ; reconcile ; Related:make friendly again, conciliate ; Syn:ง้องอน, ขอคืนดี, ขอดีด้วย ; Ant:โกรธ ; Def:ขอคืนดีด้วยโดยไม่มีทิฐิมานะถือโกรธ, อ่อนเข้าเพื่อให้ยอมหรือช่วยเหลือ ; Samp:ถ้าหล่อนโกรธก็ไปงอนง้อเสียสิ เดี๋ยวก็ใจอ่อนยอมคืนดีเองแหล่ะ

โกรธเคือง : (V) ; be angry ; Related:be annoyed, be indignant, be offended, be irate ; Syn:เคืองโกรธ, ขุ่นเคือง ; Samp:ท่านไม่เคยโกรธเคืองผู้ใดที่มีความเห็นขัดแย้งกับท่าน

โกรธ : [โกฺรด] ก. ขุ่นเคืองใจอย่างแรง, ไม่พอใจอย่างรุนแรง, ราชาศัพท์ว่า ''ทรงพระโกรธ'' ก็ใช้ เช่น ก็จะทรงพระโกรธ ดั่งเพลิงกาล. (อิเหนา). (ส. โกฺรธ).

โกรธเกรี้ยว : ก. โกรธจัด, เกรี้ยวโกรธ ก็ว่า.

โกรธขึ้ง : ก. โกรธเอาจริงเอาจัง, โกรธมาก, ขึ้งโกรธ ก็ว่า.

โกรธา : [โกฺร-] (กลอน) ก. โกรธ.

เกรี้ยวโกรธ : ก. โกรธจัด, โกรธเกรี้ยว ก็ว่า.

พิโรธ : โกรธ, เคือง

โมโห : โกรธ, ขุ่นเคือง; ตามรูปศัพท์เป็นคำภาษาบาลี ควรแปลว่า ความหลง แต่ที่ใช้กันมาในภาษาไทย ความหมายเพี้ยนไปเป็นอย่างข้างต้น

อุปกิเลส : โทษเครื่องเศร้าหมอง, สิ่งที่ทำจิตใจให้เศร้าหมองขุ่นมัว รับคุณธรรมได้ยาก มี ๑๖ อย่าง คือ ๑) อภิชฌาวิสมโลภะ ละโมบ จ้องจะเอาไม่เลือกควรไม่ควร ๒) โทสะ คิดประทุษร้าย ๓) โกธะ โกรธ ๔) อุปนาหะ ผูกโกรธไว้ ๕) มักขะ ลบหลู่คุณท่าน ๖) ปลาสะ ตีเสมอ ๗) อิสสา ริษยา ๘) มัจฉริยะ ตระหนี่ ๙) มายา เจ้าเล่ห์ ๑๐) สาเถยยะ โอ้อวด ๑๑) ถัมภะ หัวดื้อ ๑๒) สารัมภะ แข่งดี ๑๓) มานะ ถือตัว ๑๔) อติมานะ ดูหมั่นท่าน ๑๕) มทะ มัวเมา ๑๖) ปมาทะ เลินเล่อหรือละเลย

โอวาท : คำกล่าวสอน, คำแนะนำ, คำตักเตือน; โอวาทของพระพุทธเจ้า ๓ คือ ๑) เว้นจากทุจริต คือประพฤติชั่วด้วยกายวาจาใจ (= ไม่ทำความชั่วทั้งปวง) ๒) ประกอบกายสุจริต คือประพฤติชอบด้วยกายวาจาใจ (= ทำแต่ความดี) ๓) ทำใจของตนให้หมดจดจากเครื่องเศร้าหมอง มีโลภ โกรธ หลง เป็นต้น (= ทำจิตของตนให้สะอาดบริสุทธิ์) โอวาท ๓ นี้ รวมอยู่ใน โอวาทปาฏิโมกข์

โกธะ : ความโกรธ, เคือง, ขุ่นเคือง

โทส : (วิ.) หมดความแช่มชื่น, ไม่แช่มชื่น, ไม่ชอบ, ไม่ชอบใจ, ไม่พอใจ, ชัง, โกรธ, โกรธขึ้ง, ขึ้งเคียด, เคือง, ฉุนเฉียว, ประทุษร้าย, เป็นเครื่องประทุษร้าย. ทุสฺ อปฺปีติโทสเนสุ, โณ.

อนภิรทฺธ : ค. อันไม่พอใจ, โกรธ

ปกุชฺฌติ : ก. โกรธ

กุชฺฌติ : ก. โกรธ, ขุ่นเคือง, ขึ้งเคียด

กุชฺฌน : (นปุ.) ความโกรธ. กุธฺธาตุ ย ปัจ. ประจำหมวดธาตุ ย ปัจ. นามกิตก์ แปลง ธฺย เป็น ชฺฌ ยุ เป็น อน.

โกรธ : โกโป, โกธาภิภูโต, กุทฺธมานโส, ทุฏฺฐจิตฺโต

โกรธ, ขุ่นเคือง : กุชฺฌติ, กุปฺเปติ, กุปิต

โกรธ, เดือดดาล : ปติตฺถีน [ค.]

โกรธจัด : อจฺจนฺตโกธน [ค.]

โกรธแล้ว : กุชฺฌิ [ก.]

การทำให้โกรธ : กุชฺฌาปนํ [นป.]

ความโกรธ : โกโป, โกธนํ, กุชฺฌนํ, กุชฺฌนา