โมห : (วิ.) เขลา, โง่, หลง. มุหฺ เวจิตฺเต, โณ.
มห : (วิ.) ใหญ่, ยิ่ง, มาก, นัก. มหฺ วุฑฺฒิยํ, อ. หรือ มหนฺต ศัพท์แปลงเป็น มห.
สมฺโมส, - โมห : ป. ความหลงลืม
อสมฺโมส, - โมห : ป. ความไม่หลงลืม, ความมีสติ, ความไม่หลงงมงาย
สติสมฺโมส, -โมห : ป. การหลงลืม
ETipitaka Pali-Thai Dict : โมโห, more results...