ธรรมะ: ปกิณกะ
Submitted by wd on Thu, 2007-05-17 07:26
Topic:
- เทคนิกสำคัญในการเจริญภาวนา
- ตั้งจิตแบบสายยาง เทไวน์ขวดละแสน กับเทน้ำเน่าลงไป ไหลออกมาเหมือนกันหมด อย่าตั้งจิตแบบฟองน้ำ
- มองให้เห็นอนัตตาของสิ่งทั้งปวงเนือง ๆ อนัตตาเปรียบเหมือนกับเรานั่งรถเมล์กลับบ้าน รถเมล์ไม่ใช่ของของเรา เราเพียงอาศัยรถเมล์จนถึงป้ายที่จะเดินเข้าบ้าน เมื่อเรากำลังอยู่บนรถเมล์ ไม่ว่าใครจะมาให้เราลงก่อนถึงป้ายเราก็ไม่ยอมลง จะให้นั่งเลยป้ายเราก็ไม่ยอมนั่งต่อเช่นกัน ร่างกายก็เปรียบเสมือนรถเมล์ซึ่งเป็นอนัตตาสำหรับเรา
- ดูเฉพาะข้อเสียของเราเพื่อจุดมุ่งหมายในการแก้ไข อย่าดูแต่ข้อดี การดูข้อเสียเพื่อแก้ไข จะนำจิตมุ่งสู่ปัจจุบันอารมณ์ การดูแต่ข้อดีจะนำจิตสู่อดีตอนาคต
- ถามว่าการจับปัจจุบันขณะของนิ้วมือ ต้องดูควบคู่ไปกับจิตหรือไม่ ตอบว่า งานสำคัญคือให้จับปัจจุบันขณะให้ได้ก่อน เมื่อจับได้แล้วเราจะเลื่อนจิตไปดูตรงไหนก็จะไม่มีปัญหา ให้เราโง่แสนโง่แต่จับปัจจุบันอารมณ์ได้ ยังดีกว่าแสนฉลาดแต่หลงไปติดอยู่กับอดีตอนาคต เพราะในปัจจุบันอารมณ์มันมีปัญญาละเอียดซ่อนอยู่
- การดูจิตในจิตเป็นของดีก็จริง เปรียบเสมือนนั่งอยู่ในครม.ได้รู้ได้เห็นตั้งแต่ระดับนโยบาย แต่ข้อเสียคือจะหลงเพลินไปในอดีตอนาคตง่าย (โดยเฉพาะถ้าเป็นนโยบายดี ๆ :) ฐานกายในกายทิ้งไม่ได้
- จุดมุ่งหมายของการเจริญภาวนาคือการแสวงหาจิตที่ไม่ข้องในอารมณ์ อย่าเอาจิตไปแสวงหาอารมณ์ จิตที่ไม่ข้องในอารมณ์หมายความว่าไม่ว่าตอนนี้จิตเราจะดีหรือไม่ดีก็ตาม จะมีค่าเพียงแค่เป็นของผ่านมาแล้วก็ผ่านไปเท่านั้น
f0nt.com
Recent comments