อชฺฌาปีฬิต : ค. เบียดเบียนแล้ว, รบกวนแล้ว
อชิมุตฺต : (ปุ.) เมฆ, ฝน.
อตฺตคุตฺต : ค. ผู้คุ้มครองตน, ผู้มีตนอันคุ้มครองแล้ว
อตฺถิกวนฺต : ค. ผู้มีความต้องการ
อติตรติ : ก. ข้ามล่วง, ก้าวล่วง
อติปีฬิต : ค. ถูกเบียดเบียนยิ่ง
อติภุตฺต : นป. การกินมากเกินไป
อติมุตฺต : (ปุ.) ลำดวน, จำยาม, ส้มป่อย.
อธิกจิตฺต : (นปุ.) จิตยิ่ง(จิตที่ได้บรรลุฌาน), จิตของบุคคลผู้ยิ่ง (จิตของผู้ได้ฌาน).
อธิกต : (ปุ.) คนดูการ, คนทำการในวัง.วิ.อธิกํกโรตีติอธิกโต.อธิปุพฺโพ, กรฺ กรเณ, โต.ลบที่สุดธาตุ
อธิจิตฺต : (นปุ.) ธรรมชาติอันอาศัยซึ่งจิตเป็นไป(จิตฺตสฺส อธิกจฺจ ปวตฺตนํ), จิตยิ่ง, อธิกจิตหมายถึงจิตที่ได้สมาธิถึงขั้นฌาน.วิ.อธิกํจิตฺตํอธิจิตตํ.
อธิจิตฺตสิกฺขา : (อิต.) ปฏิทาอัน..พึงศึกษา คือจิตยิ่ง, ข้อที่ควรศึกษาคือจิตยิ่ง, อธิกจิตตสิกขาชื่อหลักการศึกษาทางพุทธศาสนา หลักที่ ๒ใน ๓ หลัก.
อธิมุตฺต : (นปุ.?)ความมุ่งหมาย, ความพอใจ, ความน้อมใจเชื่อ, ความพอใจ, จิตนอนอยู่, อัชฌาสัย, อัธยาศัย.อธิปุพฺโพ, มุจฺ โมจเนนิจฺฉเย วา, โต, จสฺสโต.
อนตฺตลกฺขณสุตฺต : (นปุ.) อนัตลักขณะสูตรชื่อพระสูตรซึ่งพระพุทธเจ้าทรงแสดงแก่พระเบญจวรรคึย์.
อนามต : (นปุ.) ที่อันบุคคลไม่เคยตาย, ที่อันสัตว์ไม่เคยตาย.
อนิยมิต : ค. ไม่แน่นอน
อนุปฏิปาฏิ, - ติ : อิต. ลำดับ, ความสืบต่อ
อนุปลิตฺต : ค. ไม่ถูกกิเลสแปดเปื้อน
อนุปาปิต : กิต. เข้าถึงแล้ว, บรรลุแล้ว
อนุภุตฺต : กิต. ถูกกินแล้ว, ถูกเสพแล้ว
อนุมิตฺต : ป. อนุมิตร, ผู้ติดตาม, สหาย, เพื่อน
อนุยุตฺต : (วิ.) ประกอบเนืองๆ, ประกอบบ่อยๆ, ขวนขวาย.
อนูปสิตฺต : ค. ไม่ถูกฉาบทา
อนฺเ ตปุริก : (ปุ.) บุคคลผู้อยู่ภายในแห่งบุรี, ข้าราชการในสำนัก, ข้าราชการในพระราชสำนัก.
อปฺปิจฺฉตาทิคุณยุตฺต : (วิ.) ผู้ประกอบแล้วด้วยคุณมีความเป็นแห่งบุคคลผู้มีความปรารถนาน้อยเป็นต้น.เป็นฉ.ตุล.ตา ปัจ.ภาวตัท.ฉ.ตุล.วิเสสนบุพ.กัม.และต.ตัปเป็นสมาสใหญ่.
อปโลกิต : (นปุ.) อปโลกิตะ ชื่อของพระนิพพานพระนิพพาน.วิ.นปลุชฺชนภาวํคจฺฉตีติอปโลกิตํ.
อปาปต : ค. ตกลง, พลัดตก
อพฺภาคต : ค. แขก, คนแปลกหน้า, ผู้มาถึงแล้ว
อพฺภุ(ภู) ตธมฺม : ป. ธรรมที่ไม่เคยมีมาก่อน ; เป็นชื่อของคัมภีร์เล่มหนึ่งในนวังคสัตถุศาสน์
อพฺยากต : (วิ.) อันเป็นอัพยากฤต.
อพฺยากตธมฺม : (ปุ.) ธรรมอันเป็นอัพยากฤต.
อพหุลีกต : ค. ไม่ได้ทำให้มาก
อภิตปติ, อภิตปฺปติ : ก. ไหม้, เผา, ส่องแสง, เร่าร้อน, เดือดร้อน
อภิวิตรณ : นป. ๑. การข้ามพ้น ;
๒. การสละ
อมตฺต : (นปุ.) ภาชนะ, ภาชนะสามัญ.วิ.อมติกาลนฺตรํปวตฺตตึติอมตฺตํ. อมฺ คติยํ, อตฺโต.
อยุตฺต : ๑. นป. ความไม่ยุติธรรม, ความไม่สมควร, ความไม่ประกอบ
๒. ค. ไม่ยุติธรรม, ไม่สมควร, ไม่ประกอบ
อยุตฺต อยุตฺตก : (ปุ.) นายส่วย. คือคนที่เก็บของ จากพื้นเมืองส่งเป็นภาคหลวง.
อริยกนฺต : ค. ยินดี, พอใจ, ซึ่งพอใจในความเป็นอริยะ, อันพระอริยะใคร่แล้ว
อริยจิตฺต : นป. อริยจิต, จิตของพระอริยะ, จิตประเสริฐ
อวญฺญาต, อวญฺญต (อุญฺญาต) : กิต. ถูกดูถูกแล้ว, ถูกสบประมาทแล้ว
อวฺยากต : ค. ซึ่งพระพุทธองค์ไม่ทรงพยากรณ์โดยประการอื่น คือ ไม่ทรงชี้ชัดลงไปว่าดีหรือชั่ว ; ที่เป็นกลางๆ
อวฺยายต : ค. ไม่พินิจพิเคราะห์, ประมาท
อวสิตฺต : กิต. รดแล้ว, พรมแล้ว, อภิเษกแล้ว
อวินิพฺภุชนฺต, อวินิพฺภุชต : กิต. ไม่แบ่งแล้ว ; ไม่สามารถรู้ได้แล้ว
อวิปริต, อวิปริตฺต : ค. ไม่ขัดกัน, ไม่แปรปรวน, ไม่กลับกลาย
อวิมุตฺต : ค. ไม่หลุดพ้น, ไม่พ้น
อวิรต : (วิ.) เที่ยง, ทุกเมื่อ, สะดวก, เนือง ๆ, เป็นนิตย์.นวิรมตีติอวิรตํ.นวิปุพฺโพ, รฺมุรมเณ, โต.
อวิลุตฺต : ค. ไม่ได้ปล้น, ไม่ได้ลักแล้ว
อสกฺก, - กุเณยฺย, - โกนฺต : ค. ไม่อาจ, ไม่สามารถ, ไม่สมควร