วาหน : นป. สิ่งที่นำไป, พาหนะ
วุยฺหติ : ก. นำไป, แบก, ลอย, ปลิว
วูฬฺห : กิต. นำไปแล้ว, ลอยไปแล้ว
สงฺฆภตฺต : นป. ข้าวที่นำไปถวายสงฆ์
สมนฺตจกฺขุ : (ปุ.) พระสมันตจักขุ (ทรงรู้ทรงเห็นโดยทั่ว) เป็นพระนามของพระพุทธเจ้าทั้งปวง. บทธรรมที่พระคถาคตไม่ทรงเห็นแล้วไม่มีในโลกนี้ บทธรรมที่ควรรู้ พระคถาคตไม่ทรงรู้แล้วไม่มี ทรงทรางยิ่งซึ่งธรรมเครื่องนำไปทั้งปวง จึงเป็นพระสมันตจักษุ. ไตร. ๓๑ ข้อ ๒๙๑.
สมนฺนาหรติ : ก. รวบรวม, นำมาเก็บ
สมฺภต : กิต. เก็บรวบไว้, นำมารวมไว้
สมาเนติ : ก. นำมาเปรียบ
สมาวหติ : ก. นำมา
สาตาวห : (วิ.) อันนำมาซึ่งความยินดี, ฯลฯ.
สิปฺป : (นปุ.) สิปปะ ศิลปะ. วิชาความรู้ที่ได้มาจากการศึกษาทุกอย่าง ซึ่งสามารถนำมาใช้ในการประกอบกิจเลี้ยงชีวิตในทางสุจริต เรียกว่า สิปปะ หรือ ศิลปะตามภาษาสันสกฤต พระพุทธเจ้าตรัสว่าเป็นมงคลคือเหตุที่ทำให้ผู้ปฏิบัติตามถึงความเจริญ เป็นมงคลที่ ๘ ในมงคล ๓๘ . สิกฺขฺ วิชฺโชปาทาเน, ปฺปปจฺจโย, กฺขฺโลโป, สิ สยเสวาสุ วา, ปฺปปจฺจโย, สปฺปฺ คติยํ วา, อ, อสฺสิ. คำ ศิลปะ ไทยใช้ความว่าฝีมือทางการช่าง ที่ผู้ทำทำได้คล่องแคล่วกว่า หรือดีเด่นกว่า งดงามกว่าช่างด้วยกันหรือสิ่งที่สำเร็จจากฝีมือนั้น ทำให้เกิดอารมณ์สะเทือนใจได้ดีกว่าช่างอื่น. ส. ศิลฺป.
สุขาวห : (วิ.) นำมาซึ่งความสุข, ฯลฯ. สุข+อาวห.
สุงฺกฆาต : (ปุ.) สุงกฆาตะ ชื่ออวหาร (การลัก) ชนิดหนึ่ง คือการลักนำของผ่านด่านภาษี หรือของมากซ่อนเสียให้เห็นแต่น้อย.
หฏ : กิต. นำไปแล้ว
หร : (วิ.) จับ, ถือ, ยึด, จับเอา, ถือเอา, ยึดเอา, ยึดไว้. หรฺ อาทาเน, อ. นำ, นำไป, นำออก. หรฺ อปนยเน นยเน วา, อ. ส. หร.
หารี : (วิ.) ผู้ควารเพื่ออันนำไปซึ่งภาะระ วิ. ภารํ หริตุ ํ ยุตฺโตสีติ หารี. ณี ปัจ.
หิตวห : ค. นำมาซึ่งประโยชน์เกื้อกูล
อจฺจหสิ : ก. นำไปแล้ว, ถือไปแล้ว
อญฺญทตฺถหร : (ปุ.) คนนำสิ่งของของเพื่อนไปถ่ายเดียว, คนปอกลอก.
อติเนติ : ก. นำมา, เอามา
อติหรติ : ก. นำมา, แบกมา
อติหราเปติ : ก. ให้นำมา
อนาทิตฺวา, อนาทิยิตฺวา : กิต. ไม่ถือเอาแล้ว, ไม่นำไปแล้ว
อนุปจิต : ค. ๑. (น+อุป+จิต) ไม่ถูกสั่งสม, ไม่ถูกนำมารวมกัน;
๒. (อนุ+ป+จิต) สั่งสม, ถูกนำมารวมกันแล้ว
อนุสาเรติ : ก. ๑.ให้นำมารวมกัน;
๒. ให้เป็นไปตาม ;
๓. ให้ระลึกถึง
อปกสฺสติ : ก. ฉุดไป, นำออก, ย้าย
อปทิสติ : ก. แสดงหลักฐาน, นำมาอ้าง
อปนมติ, อปนาเมติ : ก. นำไป, นำออก, เนรเทศ, น้อมลง
อปนีต : กิต. ถูกนำออกไป, ถูกเนรเทศ
อปเนติ : ก. นำไปปราศ, นำออก, เปลื้องออก
อปพฺยูหาเปติ : ก. ให้นำออก, ให้ขจัดออก, ให้เช็ดออก
อปวหติ : ก. นำไปปราศ, ขับไป, ถูกขว้างไป, ถูกปฏิเสธ
อปวาเหติ : ก. ให้นำไป, ให้เลิก
อปวิยูหติ : ก. ขจัดออก, นำออก, เช็ดออก
อปายคามี : ค. ทางนำไปสู่อบาย
อปารเนยฺย : ค. ไม่นำไปสู่ฝั่งอื่น
อพฺภติก : ค. ตำแหน่งสูง, ฐานันดรสูง, นำมาแล้ว, หามาได้แล้ว
อพฺภุทาหรติ : ก. นำมา, รับมา; ตั้งต้น; แนะนำ, ยกมาเป็นตัวอย่าง
อภิชิคึสติ, อภิชิคีสติ : ก. ปรารถนาจะนำไป, อยากได้
อภินินฺนาเมติ : ก. โน้มน้อมไป, น้อมลงไป, นำไปสู่
อภินิหาร : (ปุ.) คุณเครื่องนำออกยิ่ง, อภินิหารคืออำนาจแห่งบารมีอำนาจบุญกุศลที่สร้างสมไว้.เป็นอภินีหาร บ้าง.
อภินีต : ก. อันเขานำไป, ถูกจูงไป
อภินีหรติ : ก. นำออกไป, มุ่งไป
อภิเนติ : ก. นำไปใกล้, พาไป
อภิวาเหติ : ก. ให้นำไป, ให้ย้ายไป
อภิสณฺฑ : ป. การประมวล, นำมารวมกันเข้า
อภิสฺสวติ : ก. ไหลไป, พาไป, นำไป
อภิเสกเคหปฺปเวสนวิวาหมงฺคล : (นปุ.) มงคลอันบุคคลพึงทำในกาลเป็นที่นำเข้าไปสู่เรือนเป็นที่อภิเษกและมงคลอันบุคคลพึงทำในกาลเป็นที่นำเจ้าบ่าวไปสู่เรือนอื่น(เรือน ฝ่ายเจ้าสาว).
อภิหฏ : กิต. นำไปแล้ว, นำไปให้, นำเอามาแล้ว
อภิหฏฺฐ, อภิหริตุ : อ. เพื่ออันนำไปเฉพาะ, เพื่ออันนำไปมอบให้