- บากบั่น : ก. พากเพียร, ตั้งหน้าฝ่าความยากลําบาก. 
- เพียร : น. ความบากบั่น, ความกล้าแข็ง.  ก. พยายามจนกว่าจะสําเร็จ,  บากบั่น. (ส. วีรฺย; ป. วิริย). 
- พากเพียร : ก. บากบั่น, พยายาม, มุ่งทําไม่ท้อถอย. 
- อุตสาห, อุตส่าห์, อุตสาหะ : น. ความบากบั่น, ความพยายาม, ความขยัน, ความอดทน, ใช้ว่า  อุษาหะ อุสสาหะ หรือ อุสส่าห์ ก็มี.  ก. บากบั่น, พยายาม, ขยัน,  อดทน. (ส. อุตฺสาห; ป. อุสฺสาห).