resent : (VT) ; โกรธเคือง ; Related:โกรธ, ไม่พอใจ, ขุ่นเคือง ; Syn:be offended at, dislike ; Ant:like, welcome

go into one : (SL) ; โกรธเคือง ; Syn:get annoyed

go off on one : (SL) ; โกรธเคือง ; Syn:went off on one

irritated : (ADJ) ; โกรธเคือง ; Related:รำคาญ, หงุดหงิด ; Syn:annoyed, angry, vexed ; Ant:soothing

went off on one : (SL) ; โกรธเคือง ; Syn:go off on one

on the war-path : (IDM) ; โกรธเคือง (คำไม่เป็นทางการ)

angry : (ADJ) ; โกรธ ; Related:โมโห, เดือด, แค้น, โกรธเคือง, ขุ่นเคือง, ขุ่นข้อง, ขัดเคือง ; Syn:enraged, furious, irate ; Ant:calm, pleased, restrained

โกรธเคือง : (V) ; be angry ; Related:be annoyed, be indignant, be offended, be irate ; Syn:เคืองโกรธ, ขุ่นเคือง ; Samp:ท่านไม่เคยโกรธเคืองผู้ใดที่มีความเห็นขัดแย้งกับท่าน

เคือง : (V) ; be angry ; Related:be irate, be enraged, be provoked, be offended ; Syn:โกรธ, โมโห, ขุ่นเคือง, โกรธเคือง, ไม่พอใจ ; Ant:ชอบ, พอใจ ; Def:ไม่พอใจเพราะชักรู้สึกโกรธ ; Samp:สองตระกูลนี้เคืองมาตั้งแต่สมัยบรรพบุรุษแล้ว

ดาลเดือด : (V) ; be angry ; Related:anger, be wrathful, be furious, rage ; Syn:เดือดดาล, โกรธเคือง, โกรธ, เคือง ; Def:โกรธอย่างรุนแรง ; Samp:เขาดาลเดือดจนพูดไม่ออก

ดาลโทสะ : (V) ; be furious ; Related:flare up, rage, be angry, be wrathful ; Syn:เดือดดาล, โกรธเคือง, โกรธ, เคือง ; Def:บังเกิดความโกรธถึงขนาด, ลุแก่โทสะ ; Samp:แม่ค้าดาลโทสะกับลูกค้าที่เรื่องมาก

เคือง : (V) ; irritate ; Related:annoy, be sore ; Syn:ระคาย, รำคาญ ; Samp:ลมพัดแรงมากจนทำให้เขาเคืองตา

มาระ : (V) ; get angry ; Related:be angry ; Syn:โกรธ, กริ้ว, โกรธา, โกรธเคือง, โกรธแค้น, กริ้วโกรธ ; Def:ขุ่นเคืองใจอย่างแรง, ไม่พอใจอย่างแรง

มาระ : (V) ; get angry ; Related:be angry ; Syn:โกรธ, กริ้ว, โกรธา, โกรธเคือง, โกรธแค้น, กริ้วโกรธ ; Def:ขุ่นเคืองใจอย่างแรง, ไม่พอใจอย่างแรง

โกรธ : [โกฺรด] ก. ขุ่นเคืองใจอย่างแรง, ไม่พอใจอย่างรุนแรง, ราชาศัพท์ว่า ''ทรงพระโกรธ'' ก็ใช้ เช่น ก็จะทรงพระโกรธ ดั่งเพลิงกาล. (อิเหนา). (ส. โกฺรธ).

เคือง : ก. ไม่พอใจและเริ่มรู้สึกโกรธ; ระคาย เช่น เคืองตา, รำคาญ เช่น เคืองหู เคืองใจ.

ขึ้ง : ก. แค้น, เคือง, โกรธ, มักใช้เข้าคู่กับคําอื่น เช่น โกรธขึ้ง ขึ้งโกรธ ขึ้งเคียด.

กริ้ว : [กฺริ้ว] (ราชา) ก. โกรธ, เคือง, ในบทกลอนโบราณใช้ในที่สามัญก็มี เช่น ฝูงมหาชนท้งงหลายกริ้วโกรธ. (ม. คําหลวง ชูชก).

ดาลเดือด : ก. บังเกิดความโกรธ, เคือง, เดือดดาล ก็ใช้.

พิโรธ : โกรธ, เคือง

โมโห : โกรธ, ขุ่นเคือง; ตามรูปศัพท์เป็นคำภาษาบาลี ควรแปลว่า ความหลง แต่ที่ใช้กันมาในภาษาไทย ความหมายเพี้ยนไปเป็นอย่างข้างต้น

โกธะ : ความโกรธ, เคือง, ขุ่นเคือง

อุปกิเลส : โทษเครื่องเศร้าหมอง, สิ่งที่ทำจิตใจให้เศร้าหมองขุ่นมัว รับคุณธรรมได้ยาก มี ๑๖ อย่าง คือ ๑) อภิชฌาวิสมโลภะ ละโมบ จ้องจะเอาไม่เลือกควรไม่ควร ๒) โทสะ คิดประทุษร้าย ๓) โกธะ โกรธ ๔) อุปนาหะ ผูกโกรธไว้ ๕) มักขะ ลบหลู่คุณท่าน ๖) ปลาสะ ตีเสมอ ๗) อิสสา ริษยา ๘) มัจฉริยะ ตระหนี่ ๙) มายา เจ้าเล่ห์ ๑๐) สาเถยยะ โอ้อวด ๑๑) ถัมภะ หัวดื้อ ๑๒) สารัมภะ แข่งดี ๑๓) มานะ ถือตัว ๑๔) อติมานะ ดูหมั่นท่าน ๑๕) มทะ มัวเมา ๑๖) ปมาทะ เลินเล่อหรือละเลย

โอวาท : คำกล่าวสอน, คำแนะนำ, คำตักเตือน; โอวาทของพระพุทธเจ้า ๓ คือ ๑) เว้นจากทุจริต คือประพฤติชั่วด้วยกายวาจาใจ (= ไม่ทำความชั่วทั้งปวง) ๒) ประกอบกายสุจริต คือประพฤติชอบด้วยกายวาจาใจ (= ทำแต่ความดี) ๓) ทำใจของตนให้หมดจดจากเครื่องเศร้าหมอง มีโลภ โกรธ หลง เป็นต้น (= ทำจิตของตนให้สะอาดบริสุทธิ์) โอวาท ๓ นี้ รวมอยู่ใน โอวาทปาฏิโมกข์

ทุสฺสติ : ก. ประทุษร้าย, ทำร้าย, ทำให้เสียหาย, โกรธเคือง

โทส : (วิ.) หมดความแช่มชื่น, ไม่แช่มชื่น, ไม่ชอบ, ไม่ชอบใจ, ไม่พอใจ, ชัง, โกรธ, โกรธขึ้ง, ขึ้งเคียด, เคือง, ฉุนเฉียว, ประทุษร้าย, เป็นเครื่องประทุษร้าย. ทุสฺ อปฺปีติโทสเนสุ, โณ.

กุปฺปติ : ก. โกรธ, เคือง, หวั่นไหว, กำเริบ, สะเทือน

กุชฺฌติ : ก. โกรธ, ขุ่นเคือง, ขึ้งเคียด

กุทฺธ : (ปุ.) ความโกรธ, ความเคือง. กุธฺ โกเป, โต.

โกรธ, ขุ่นเคือง : กุชฺฌติ, กุปฺเปติ, กุปิต

โกรธ : โกโป, โกธาภิภูโต, กุทฺธมานโส, ทุฏฺฐจิตฺโต

โกรธ, เดือดดาล : ปติตฺถีน [ค.]

โกรธจัด : อจฺจนฺตโกธน [ค.]

โกรธแล้ว : กุชฺฌิ [ก.]

การทำให้โกรธ : กุชฺฌาปนํ [นป.]

ขุ่นเคือง : กุปิต

ความโกรธ : โกโป, โกธนํ, กุชฺฌนํ, กุชฺฌนา