imperative : (ADJ) ; จำเป็น ; Related:สำคัญ, ที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ; Syn:crucial, necessary, unavoidable

imperative : (ADJ) ; ที่เป็นคำสั่ง (คำทางการ) ; Related:ซึ่งเป็นคำสั่ง ; Syn:commanding, dominant, masterful

command : (N) ; คำสั่ง ; Syn:order, demand, decree, injunction, direction, directive, ultimatum, prohibition, interdict, interdiction, summons, mandate, behest, edict, instruction, dictate, commandment, writ, imperative, ordinance, law, fiat, bidding, prescription ; Ant:countermand, revocation, retraction

urgent : (ADJ) ; ที่จำเป็นเร่งด่วน ; Syn:necessary, imperative, indispensable ; Ant:untimely

unessential : (ADJ) ; ไม่สำคัญ ; Related:ไม่จำเป็น ; Syn:dispensable, inessential, peripheral, unneeded, unrequired, needless, optional, extrinsic, extraneous ; Ant:imperative, necessary, essential, required, mandatory, indispensable

คับขัน : (ADJ) ; critical ; Related:trouble, urgent, emergent, tight, crisis, imperative ; Syn:ฉุกเฉิน, เดือดร้อน, ลำบาก ; Def:ซึ่งหลีกเลี่ยงไม่ได้, จำเป็นเฉพาะหน้าที่จะต้องทำหรือต้องสู้ซึ่งหลีกเลี่ยงไม่ได้, เข้าที่ลำบากหรือจำเป็น ; Samp:แม้จะอยู่ในสภาพคับขันของชีวิตแต่เขาก็บอกกับลูกเมียให้เป็นกำลังใจให้เขาด้วย

ซิ : (END) ; particle ; Related:a particle used an intensive to modify a verb in the imperative mood ; Syn:สิ ; Def:เป็นคำประกอบท้ายคำอื่นเพื่อเสริมข้อความให้เด่น ให้ชัด โดยมากใช้กับกริยาเป็นเชิงบังคับหรือเชิงชวนเป็นต้น ; Samp:ถ้าคิดว่างานคืนนี้จะสนุกก็ไปซิ