พล่าน : [พฺล่าน] ว. อาการเป็นไปในลักษณะป่วน วุ่น สับสน ลนลาน ซ่าน หรืออย่างอื่นที่คล้ายกัน เช่น เดือดพล่าน วิ่งพล่าน เดินพล่าน.
พลุ่งพล่าน : [พฺล่าน] ก. บันดาลโทสะจนนั่งไม่ติด.
เลือดพล่าน : ว. โมโหฉุนเฉียวอย่างรุนแรง.
พ่าน : ว. พล่าน, พลุกพล่าน, ไม่เป็นระเบียบ.
เดือดดาล : ก. โกรธมาก, โกรธพลุ่งพล่าน, ดาลเดือด ก็ใช้.
ตะเพิ่น : ว. พล่านไป, เจิ่นไป.
น้ำพุ : น. นํ้าใต้ดินที่ผุดพุ่งขึ้นมาเหนือพื้น มีอุณหภูมิตํ่ากว่าอุณหภูมิของ ร่างกายมนุษย์, ถ้ามีอุณหภูมิสูงกว่า ซึ่งมีตั้งแต่อุ่น ๆ จนถึงเดือดพล่าน เรียกว่า นํ้าพุร้อน, นํ้าที่ผุดขึ้นมาในลักษณะที่คล้ายคลึงเช่นนั้น. น้ำมนต์, น้ำมนตร์
ฟุ้งซ่าน : ก. ไม่สงบ, พล่านไป, ส่ายไป, (ใช้แก่จิต).
มล่าน : [มะล่าน] ก. วิ่งอย่างรีบ, วิ่งพล่าน.
หมาถูกน้ำร้อน : (สำ) น. คนที่มีความเดือดร้อน กระวนกระวาย วิ่งพล่าน ไปหาที่พึ่งต่าง ๆ เปรียบเสมือนหมาที่ถูกน้ำร้อนลวก ร้องเสียงดังวิ่งพล่าน ไปด้วยความเจ็บปวดทุรนทุราย.