jeer at : (PHRV) ; เย้ยหยัน ; Related:เยาะเย้ย, เหยียดหยัน ; Syn:laught at

jeer : (VI) ; เย้ยหยัน ; Related:เยาะเย้ย, ถากถาง, เสียดสี, เหน็บแหนม ; Syn:scoff, gibe, ridicule ; Ant:praise, applaud

mordant : (ADJ) ; เย้ยหยัน ; Related:กระทบกระเทียบ, แดกดัน, เสียดสี ; Syn:sarcastic, biting, trenchant

scout 2 : (VI) ; ปฏิเสธอย่างเหยียดหยาม ; Related:เย้ยหยัน

scout 2 : (VT) ; ปฏิเสธอย่างเหยียดหยาม (คำโบราณ) ; Related:เย้ยหยัน

sneer at : (PHRV) ; ยิ้มเยาะ ; Related:เย้ยหยัน

sneeze at : (PHRV) ; ยิ้มเยาะ ; Related:เย้ยหยัน ; Syn:sniff at

เย้ยหยัน : (V) ; ridicule ; Related:mock, jeer, sneer, laugh at, make fun of, chaff, deride ; Syn:เยาะเย้ย, เย้ย, หยัน, ค่อนว่า, ดูหมิ่น ; Def:เย้ยด้วยความดูหมิ่นเหยียดหยาม ; Samp:เขาถูกหัวเราะเยาะถูกเย้ยหยันจากเพื่อนๆ ทั้งที่หอพักและที่มหาวิทยาลัย

เย้ยหยัน : (ADV) ; mockingly ; Related:ridiculously, derisively ; Syn:เยาะเย้ย, เย้ย, หยัน, ค่อนว่า, ดูหมิ่น ; Def:เย้ยด้วยความดูหมิ่นเหยียดหยาม ; Samp:พจนาใช้น้ำเสียงผ่านงานเขียนอย่างเย้ยหยันบ้างพอสมควร

เยาะเย้ย : (V) ; ridicule ; Related:mock, jeer, sneer, laugh at, make fun of, chaff, deride ; Syn:เย้ยหยัน, เย้ย, หยัน ; Def:เยาะให้ได้อายและเจ็บใจ ; Samp:เขาชอบเยาะเย้ยผู้อื่น ไม่เคยไว้วางใจใครในการทำงานใดๆ เลย

หยัน : (V) ; jeer ; Related:mock, sneer, scoff, flout, gibe ; Syn:เย้ยเยาะ, เยาะ, เย้ย, เยาะหยัน ; Samp:เพื่อนบางคนมีสีหน้าแววตาที่แฝงเร้นด้วยความหวาดระแวงและหยันในตัวผมอีกด้วย

ไยไพ : (V) ; ridicule ; Related:mock, jeer, sneer ; Syn:เยาะเย้ย, เย้ยหยัน, เย้ย, หยัน ; Ant:ยกย่อง, สรรเสริญ, ชมเชย ; Def:พูดให้เขาอาย

เยาะเย้ยถากถาง : (V) ; ridicule ; Related:satirize, mock, jeer at ; Syn:เย้ยหยัน, ค่อนขอด, แดกดัน ; Samp:ปรกติเขาชอบเยาะเย้ยถากถางผู้อื่นเสมอ

หยามน้ำหน้า : (V) ; look down upon ; Related:scorn ; Syn:เย้ยหยัน, ดูหมิ่น ; Ant:ยกย่อง, เชิดชู, ให้เกียรติ ; Def:ดูหมิ่นเกียรติ ; Samp:คู่ต่อสู้หยามน้ำหน้าเขาว่าคงจะพ่ายแพ้แน่

เย้ยหยัน : ก. พูดหรือแสดงกิริยาดูถูกเยาะเย้ยให้ได้อาย ให้เจ็บใจ ให้โกรธ.

หยัน : ก. เยาะ, เย้ย.

เย้ย : ก. พูดหรือกระทําให้ได้อาย ให้เจ็บใจ ให้โกรธ.

พยักยิ้ม : ก. แสดงกิริยาพยักพเยิดพร้อมทั้งยิ้มอยู่ในหน้าเป็นเชิง เย้ยหยัน.

เพิดเพ้ย : ก. เย้ยหยัน; ร้องเฮ้ย (ใช้เป็นคําขับไล่ให้หนีไป).

ปริหสติ : ก. หัวเราะ, เย้ยหยัน

วมฺเภติ : ก. สบประมาท, เย้ยหยัน

โอภาสติ : ก. ๑. โอภาส, ปราศรัย, กล่าวโทษ, เย้ยหยัน, ด่า, พูดคัดค้าน; ๒. ส่องแสง, รุ่งโรจน์

อุปฺปณฺเฑติ : ก. เยาะเย้ย, หยัน, เสียดสี

นิมฺมานิยติ : ก. อันเขาลดต่ำลง, อันเขาเย้ยหยัน, อันเขาไม่นับถือ