throw something to the dogs : (DM) ; เสียเปล่า

go to waste : (IDM) ; สูญเสีย ; Related:เสียเปล่า

pass away : (PHRV) ; เสีย ; Related:จากไป (ตาย), เสียชีวิต ; Syn:conk out, kick off, pass on

all over the shop 1 : (SL) ; เสีย ; Related:ใช้การไม่ได้, ยุ่งเหยิง

go on 2 : (PHRV) ; เสีย ; Related:ไม่ทำตาม ; Syn:be on

knacked 2 : (SL) ; เสีย ; Syn:knackered

knackered 2 : (SL) ; เสีย ; Syn:knacked

เสียเปล่า : (V) ; waste ; Related:lose in vain, simply waste ; Samp:การแต่งงานอย่าลงทุนทำแบบ ตำน้ำพริกละลายแม่น้ำ เพราะจะเสียเปล่า มีแต่สร้างรายจ่ายให้เรา

เสียเปล่า : (ADJ) ; useless ; Related:fruitless ; Def:ไม่มีประโยชน์อะไร ; Samp:เมื่อหม้อข้าวเดือด เรามักจะนำน้ำข้าวทิ้งให้สุนัขกินหรือทิ้งเสียเปล่า

เสียหลาย : (V) ; be used up in vain ; Syn:เสียเปล่า ; Def:หมดสิ้นไปโดยไร้ประโยชน์ ; Samp:หากเราจะลองมีเพื่อนทาง Icq บ้างก็คงไม่เสียหลาย

สูญเปล่า : (ADJ) ; wasteful ; Related:extravagant ; Syn:เสียเปล่า ; Def:เปล่าประโยชน์, ใช้ประโยชน์ไม่ได้ ; Samp:เงินที่เอามาช่วยโครงการนี้เป็นการลงทุนที่สูญเปล่าแน่นอน

เปล่า : (ADJ) ; bare ; Related:naked, nude ; Syn:เปลือย, เปลือยเปล่า, เปล่าเปลือย ; Def:ไม่มีสิ่งปกคลุมเช่น เท้าเปล่า, ไม่ได้ตกแต่ง เช่น ผนังเปล่า ; Samp:สมัยผมเด็กๆ ผมเดินไปโรงเรียนด้วยเท้าเปล่าเป็นประจำ

เปล่า : (ADJ) ; empty ; Related:blank ; Syn:ว่างเปล่า, ว่าง, โล่ง ; Ant:เต็ม ; Def:ไม่มีอะไรอยู่ภายใน เช่น ขวดเปล่า กล่องเปล่า ; Samp:ตำรวจจับผู้เสพยาพร้อมของกลางอันได้แก่ขวดเปล่าที่บรรจุ ยาเค และ ยาเลิฟ มากกว่า 40 ขวด

เปล่า : (NEG) ; no ; Syn:ไม่ ; Ant:ใช่ ; Def:เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่มี ไม่เป็นอย่างนั้น. ; Samp:นักเรียนพูดกับครูว่า ผมเปล่าลอกข้อสอบนะครับ

เปล่า : [เปฺล่า] ว. ไม่มีอะไรนอกจากตัวของมันเองที่อ้างถึง เช่น ขวดเปล่า มือเปล่า, ว่าง ๆ; เป็นคําปฏิเสธ แปลว่า ไม่มี ไม่เป็นอย่างนั้น; ไม่มี ข้อผูกพัน เช่น ให้เปล่า ได้เปล่า. ว. อ้างว้าง, ว้าเหว่, เช่น เปล่าอก เปล่าใจ เปล่าเปลี่ยว.

โมฆ-, โมฆะ : [โมคะ-] ว. เปล่า, ว่าง; ไม่มีประโยชน์, ไม่มีผล, เช่น สัญญาเป็นโมฆะ; (กฎ) เสียเปล่า ไม่มีผลบังคับหรือผูกพันตามกฎหมาย. (ป., ส.).

เปล่า ๆ ปลี้ ๆ : ว. ไม่มีหลักฐาน เช่น มาโทษกันเปล่า ๆ ปลี้ ๆ.

กินเปล่า : [-เปฺล่า] ก. ได้ประโยชน์เปล่า ๆ ไม่ต้องตอบแทน. น. เรียกเงิน ทรัพย์สิน หรือสิ่งอื่น ๆ ที่เสียไป เพื่อให้ได้สิทธิ ตามที่ตกลงกันว่า เงินกินเปล่า. ว. ได้ประโยชน์แต่ฝ่ายเดียว เช่น เตะกินเปล่า.

สาดเสียเทเสีย : ก. ใช้สิ่งของสิ้นเปลืองไปเปล่า ๆ. ว. อย่างเจ็บแสบ ทําให้เสียหายอย่างรุนแรง เช่น ด่าว่าอย่างสาดเสียเทเสีย.

สันโดษ : ความยินดี, ความพอใจ, ยินดีด้วยปัจจัย ๔ คือ ผ้านุ่งผ้าห่ม อาหารที่นอนที่นั่ง และยา ตามมีตามได้, ยินดีของของตน, การมีความสุขความพอใจด้วยเครื่องเลี้ยงชีพที่หามาได้ด้วยความเพียรพยายามอันชอบธรรมของตน ไม่โลภ ไม่ริษยาใคร; สันโดษ ๓ คือ ๑.ยถาลาภสันโดษ ยินดีตามที่ได้ คือได้สิ่งใดมาด้วยความเพียรของตน ก็พอใจด้วยสิ่งนั้น ไม่เดือดร้อนเพราะของที่ไม่ได้ ไม่เพ่งเล็งอยากได้ของคนอื่นไม่ริษยาเขา ๒.ยถาพลสันโดษ ยินดีตามกำลัง คือพอใจเพียงแค่พอแก่กำลังร่างกายสุขภาพและขอบเขตการใช้สอยของตน ของที่เกินกำลังก็ไม่หวงแหนเสียดายไม่เก็บไว้ให้เสียเปล่า หรือฝืนใช้ให้เป็นโทษแก่ตน ๓.ยถาสารุปปสันโดษ ยินดีตามสมควร คือ พอใจตามที่สมควรแก่ภาวะ ฐานะ แนว ทางชีวิต และจุดหมายแห่งการบำเพ็ญกิจของตน เช่นภิกษุพอใจแต่ของอันเหมาะกับสมณภาวะ หรือได้ของใช้ที่ไม่เหมาะกับตนแต่จะมีประโยชน์แก่ผู้อื่น ก็นำไปมอบให้แก่เขา เป็นต้น; สันโดษ ๓ นี้เป็นไปในปัจจัย ๔ แต่ละอย่าง จึงรวมเรียกว่า สันโดษ ๑๒

จัญไร : ชั่วร้าย, เลวทราม, เสีย

ปลา : ในโภชนะ ๕ อย่างคือ ข้าวสุก ๑ ขนมสด ๑ ขนมแห้ง ๑ ปลา ๑ เนื้อ ๑ ปลาในที่นี้หมายความรวมไปถึง หอย กุ้ง และสัตว์น้ำเหล่าอื่นที่ใช้เป็นอาหาร

ฉิบหายเสียจากคุณอันใหญ่ : ไม่ได้บรรลุโลกุตตรธรรม, หมดโอกาสที่จะบรรลุโลกุตตรธรรม

กรรมวาจาวิบัติ : เสียเพราะกรรมวาจา, กรรมวาจาบกพร่องใช้ไม่ได้

ข : (วิ.) ว่าง, เปล่า, ว่างเปล่า, สูญ.

เผคฺคุ : (วิ.) ว่าง, เปล่า, หาแก่นมิได้, ไร้สาระ. วิ. ผลติ นิปฺผลํ คจฺฉตีติ เผคฺคุ (ถึงซึ่งความมีผลออกแล้ว ไม่มีผล). ผลฺ นิปฺผตฺติยํ, คุ, อสฺเส, ลสฺส โค.

ลหุ : ๑. ค. เร็ว, พลัน; เบาะ; ซึ่งได้ปรารถนา; เปล่า, ไม่มีสาระ; ๒. อ. ดีละ

สุญฺญ : (วิ.) ว่าง, เปล่า, ว่างเปล่า, สงัด, หาแก่นมิได้, ไม่มีอะไร, หายไป, หายสิ้นไป, สูญ (หมด ไม่มีอะไรเหลือ). วิ. สุนสฺส หิตํสุญฺญํ (เกื้อกูลแก่การไป). สุน+ย ปัจ. ลบ อ ที่ น เป็น นฺย แปลง นฺย เป็น ญฺญ สุนติ ตุจฺฉภาวํ คจฺฉตีติ วา สุญฺญํ. สุนฺ สคติยํ, โย. ส.ศุนย.

ทุ : (อัพ. อุปสรรค) ชั่ว, ยาก, ลำบาก, เลว, ทราม, เสีย, น้อย. ที่ใช้ในภาษาไทย เมื่ออยู่หน้าอักษรต่ำ แปลง ทุ เป็น ทร ทุร อุ. ทรชน ทุรชน. ส. ทุ.

เปล่า, ไร้ประโยชน์ : นิรตฺถก, โมฆ

เสียราชธรรม : ราชธมฺเม โกปยมาโน

เสียสละ : ปริจฺจชิ, วิสฺสชฺชิ, โวสฺสคฺครโต, จาโค

กินเปล่า : เอกํเสน ปรทตฺตูปชีวิ

ปลา : มจฺโฉ, ชลโช, วาริโช, ชลจาโร