ปฏิปาฏิยา : อ. โดยลำดับ, ตามลำดับ, โดยสืบเนื่องกัน
ปฏิพาหิย : ค. ซึ่งจะต้องขัดขวางหรือป้องกัน
ปฏิย : นป. ผ้าลาดสีขาวทำด้วยขนสัตว์
ปฏิยาติ : ก. กลับไป, ถึง
ปฏิยาทิต : กิต. (อันเขา) ตกแต่งแล้ว, ตระเตรียมแล้ว, จัดแจงแล้ว, มอบให้แล้ว
ปฏิยาเทติ : ก. ตกแต่ง, ตระเตรียม, จัดแจง, มอบให้, จัดหาให้
ปฏิยาโลก : อ. ย้อนแสง, สู่ทิศตะวันตก
ปฏิวากฺย : นป. คำกล่าวตอบ
ปฏิสาเฐยฺย, - เถยฺย : นป. การหลอกลวงตอบ, การใช้เล่ห์กลตอบแทน
ปตฺเตยฺย : (วิ.) อัน...ควรถึง วิ. ปาตพฺพนฺติ ปตฺเตยฺยํ. ปทฺ คติยํ, เตยฺโย.
ปทีปิย, (- เปยฺย) : นป. สิ่งที่เนื่องด้วยประทีป, วัสดุสำหรับตามไฟ, ตะเกียงพร้อมทั้งอุปกรณ์
ปปฺปุยฺย : กิต. ถึงแล้ว, บรรลุแล้ว, ได้แล้ว
ปพฺพเตยฺย : (วิ.) เกิดจากภูเขา, เกิดที่ภูเขา. วิ. ปพฺพตา ปพฺพเต วา ชาติ ปพฺพเตยฺยํ. มีในภูเขา, มีที่ภูเขา. วิ. ปพฺพเต ภวํ ปพฺพเตยฺยํ. เณยฺย ปัจ. รูปฯ ๓๖๒.
ปยาติ : ก. ไปข้างหน้า, ออกเดินทาง, ดำเนินไป, เดินทางไป
ปรกิย : (วิ.) นี้ของคนอื่น วิ. ปรสฺส อยนฺติ ปรกิโย. อิยปัจ. ราคาทิตัท.
ปรเนยฺย : ค. ผู้ควรที่ผู้อื่นจะแนะนำได้, ซึ่งถูกผู้อื่นชักจูง, ผู้อยู่ในปกครองของผู้อื่น
ปรเปสฺสิยา : อิต. หญิงที่ถูกคนอื่นส่งไป, หญิงรับใช้, หญิงส่งข่าวสาร
ปรเวทิย : ค. ซึ่งผู้อื่นรู้, ซึ่งผู้อื่นเข้าใจ
ปริโภชนีย : ค. ของควรบริโภค
ปริยาทาติ : ก. เหนื่อยอ่อน, หมดแรง, ถือเอา, ควบคุม
ปริยาทาย : กิต. เหนื่อยอ่อนแล้ว, หมดแรงแล้ว, ถือเอาแล้ว, ควบคุมแล้ว
ปริยาปนฺน : กิต. นับเนื่องแล้ว, หยั่งลงแล้ว, ถึงที่สุดแล้ว
ปริยาปุณน : นป. การเรียน
ปริยาปุณาติ : ก. เล่าเรียน, ขวนขวาย
ปริยาปุต : กิต. เล่าเรียนแล้ว, ขวนขวายแล้ว
ปริยาหนฺติ : ก. ตี, ทุบ, กระทบ, กำจัด
ปวาทก, ปวาทิย : ค. ผู้ชอบพูด, ชอบอภิปราย, ชอบโต้
ปวิเวกิย : ค. อันเกี่ยวเนื่องด้วยความสงบ
ปสาทิย : ค. หล่น, ตก, เกลื่อนกลาด
ปาเถยฺย : นป. เสบียง, เสบียงทาง
ปายาติ : ก. ไป
ปิณฺฑิยาโลป : ณ. คำข้าว, ก้อนข้าว
ปุพฺพกาย : (ปุ.) เบื้องต้นแห่งกาย, เบื้องต้นของกาย. วิ. กายสฺส ปุพพํ ปุริโม ภาโค ปุพฺพกาโย. เป็นตัปปุริสพิเศษ เมื่อเป็นบทปลง กลับบทหน้าไว้หลัง.
ปุริสาชญฺญ ปุริสาชานีย ปุรสาชาเนยฺย : (ปุ.) บุรุษผู้อาจในอันรู้ซึ่งกิจอันพลัน, บุรุษผู้รู้ซึ่งเหตุผลและสิ่งใช่เหตุโดยยิ่ง, บุรุษผู้อาชาไนย, บุรุษอาชาไนย.
ปูชเนยฺย : ค. ผู้ควรบูชา
เปตฺเตยฺย : (วิ.) เกื้อกูลแก่บิดา วิ. ปิตุ หิโต เปตฺเตยฺโย. เอยฺยปัจ. รูปฯ ๓๖๒ ลง เณยฺย ปัจ. โมคฯ ณาทิกัณฑ์ ๓๙ ลง เรยฺยณฺ ปัจ.
เปตเตยฺยตา : (อิต.) ความเป็นแห่งบุคคลผู้เกื้อกูลแก่บิดา, ความเป็นแห่งบุคคลผู้ปฏิบัติเกื้อกูลแก่บิดา, ความปฏิบัติเครื่องเป็นประโยชน์เกื้อกูลแก่บิดา, ความเป็นผู้เกื้อกูลแก่บิดา. ตา ปัจ. ภาวตัท.
เปตฺเตยฺยตา : อิต. ความเคารพบิดา
เปตฺยา : ก.วิ. จากส่วนของบิดา
ผสฺสกาย : ป. หมวดแห่งสัมผัส
พฺยาธิต : กิต. อันโรคเบียดเบียนแล้ว
พยาธิ พฺยาธิต : (ปุ.) คนเจ็บ
พฺยาปนฺน : ค. มีการเบียดเบียน
พฺยาปนฺนจิตฺต : (นปุ.) จิตมีความพยาบาท.
พฺยาปาทกวิตกฺก : ป. พยาบาทวิตก, การตรึกถึงความพยาบาท
พฺยาปาธ : ป. การเบียดเบียน, ความชั่ว
พฺยาปาเธติ : ก. ทำร้าย, เบียดเบียน
พยาปาร : (ปุ.) ความขวนขวาย. วิ อา ปุพฺโพ, ปรฺ คติยํ, โณ.
พฺยาปาล : (วิ.) ผู้รักษาโดยเอื้อเฟื้อวิเศษ, ผู้ดูแลโดยเอื้อเฟื้อโดยวิเศษ, ผู้ดูแลรักษาคนไข้, ผู้ปฏิบัติคนไข้.
พฺยาพงฺคี : อิต. ไม้สำหรับหาบคอน, คานหาบ, คานหาม