lonely : (ADJ) ; เปล่าเปลี่ยว ; Related:เปล่าเปลี่ยว, เดียวดาย, หงอยเหงา, อ้างว้าง, เงียบเหงา, วังเวง ; Syn:alone ; Ant:accompanied

lonesome : (ADJ) ; หงอยเหงา ; Related:เงียบเหงา, ไร้เพื่อน, โดดเดี่ยว, เดียวดาย, ห่างไกลผู้คน, อ้างว้าง, วังเวง ; Syn:lonely, alone, forlorn

เดียวดาย : (V) ; be lonesome ; Related:be lonely, be solitary ; Syn:ว้าเหว่, อ้างว้าง, ลำพัง, โดดเดี่ยว, เปล่าเปลี่ยว, เดี่ยว, สันโดษ ; Def:คนเดียวเท่านั้น, แต่ลำพังผู้เดียว ; Samp:เขารู้สึกเดียวดายเมื่อปราศจากเธอ

เดียวดาย : (ADV) ; solitarily ; Syn:ว้าเหว่, อ้างว้าง, ลำพัง, โดดเดี่ยว, เปล่าเปลี่ยว, เดี่ยว, สันโดษ ; Def:คนเดียวเท่านั้น, แต่ลำพังผู้เดียว ; Samp:ชายชรามีชีวิตอยู่อย่างเงียบเชียบเดียวดายกลางป่า

เงียบเหงา : (V) ; be lonely ; Related:be lonesome, be alone, be solitary ; Syn:เหงาหงอย, ซึมเซา, เดียวดาย ; Ant:ร่าเริง, คึกคัก ; Def:เปล่าเปลี่ยว, ว้าเหว่, ไม่มีใครไปมาหาสู่ ; Samp:โฉมศรีเงียบเหงาเพราะแฟนไปต่างประเทศ

โดดเดี่ยว : (ADV) ; alone ; Related:solitarily, single-handed ; Syn:คนเดียว, เดียวดาย, ลำพัง, เดี่ยว, เปล่าเปลี่ยว, อ้างว้าง, ว้าเหว่, วังเวง ; Def:เดียวเท่านั้น, อยู่ตามลำพังไม่เกี่ยวข้องกับใคร ; Samp:โรงนาเก่าๆ หลังนั้นปลูกอยู่อย่างโดดเดี่ยวข้างคูน้ำเล็กๆ

โดดเดี่ยวเดียวดาย : (ADV) ; solitarily ; Related:single-handed, alone ; Syn:เดียวดาย, โดดเดี่ยว, ลำพัง, เปล่าเปลี่ยว, อ้างว้าง, ว้าเหว่, เงียบเหงา ; Samp:ชายชราอยู่ที่กระท่อมอย่างโดดเดี่ยวเดียวดาย ไร้ลูกหลานดูแล

เปล่าเปลี่ยว : (V) ; lonesome ; Related:lonely, desolate, solitary, sole, secluded ; Syn:หงอยเหงา, อ้าวว้าง, ว้าเหว่, โดดเดี่ยว, เดียวดาย, วิเวก ; Samp:คนแก่ที่อยู่บ้านพักคนชรามักถูกลูกหลานทิ้งให้เปล่าเปลี่ยวอยู่อย่างนั้น

เดียวดาย : ว. คนเดียวเท่านั้น, แต่ลําพังผู้เดียว, เช่น อยู่เดียวดาย.

ดาย : ก. ใช้มีดหรือจอบเป็นต้นถากต้นหญ้าเพื่อให้เตียน. ว. ดะไป, ตะลุย, เช่น กินดาย; เพิกเฉย, ไม่เอาใจใส่, เช่น ดูดาย; ทีเดียว, เท่านั้น, เช่น เดียวดาย เปล่าดาย พู้นมาดาย. (จารึกสยาม); ง่าย เช่น สะดวกดาย; โดด, เดี่ยว, เลย, ถ่ายเดียว, (มักใช้ในที่สุดประโยค).