ผยอง : (V) ; be arrogant ; Related:prance, swagger ; Syn:ลำพอง, ทะนง, เย่อหยิ่ง ; Samp:เขาค่อนข้างจะผยองในฐานะของตัวเองอยู่ไม่น้อย

หยิ่งผยอง : (ADJ) ; proud ; Related:arrogant, haughty, disdainful, supercilious ; Syn:ผยอง, หยิ่ง, ยะโส, จองหอง, ถือตัว ; Samp:ผู้ชายที่บ้าสะสมทองคำหรือผ้าสวมเสื้อผ้าไหม จะกลายเป็นคนหยิ่งผยอง เห็นแก่ตัว โอ้อวดความร่ำรวย

หยิ่งผยอง : (V) ; be conceited ; Related:be arrogant, be haughty ; Syn:ผยอง, หยิ่ง, ยะโส, จองหอง, ถือตัว ; Samp:คนที่ประสบชัยชนะจะหยิ่งผยอง หลงรักตนเอง และเชื่อมั่นในตนเองสูง

ผันผยอง : (V) ; prance ; Related:swagger ; Def:เผ่นลําพองหมุนรอบตัว ; Samp:พญาวานรผันผยองลำพองขน

โอหัง : (ADJ) ; conceited ; Related:arrogant ; Syn:ผยอง, ยโส, จองหอง ; Ant:อ่อนน้อม, ถ่อมตน ; Def:แสดงกิริยาวาจาหยิ่งยโส

โอหัง : (V) ; be conceited ; Related:be arrogant ; Syn:ผยอง, ยโส, จองหอง ; Ant:อ่อนน้อม, ถ่อมตน ; Def:แสดงกิริยาวาจาหยิ่งยโส

กำเริบ : (V) ; mutiny ; Related:be insolent, be intense ; Syn:กำแหง, บังอาจ, โอหัง, เหิมเกริม, อหังการ, ผยอง, ลามปาม, โอหัง ; Samp:ลูกจ้างบางคนเราต้องคอยปรามๆ ไว้ไม่ให้เหลิงหรือกำเริบ

กำเริบเสิบสาน : (V) ; mutiny ; Related:be insolent, be intense, run wild ; Syn:กำแหง, กำเริบ, โอหัง, เหิมเกริม, ผยอง, เหิมใจ ; Samp:นับจากศัตรูได้ชัยชนะแล้วก็กำเริบเสิบสานขึ้นทุกที

กำแหง : (V) ; dare ; Related:mutiny, be insolent, be intense ; Syn:กล้า, บังอาจ, อวดดี, ผยอง, กำเริบ ; Samp:นักเลงเจ้าถิ่นชอบกำแหงกับคนที่ผ่านไปมา

อวดดี : (V) ; be conceited ; Related:show off, be arrogant, be impudent, be impertinent, be vain, be overconfident ; Syn:ถือดี, ผยอง ; Ant:ถ่อมตน, เจียมตัว ; Def:ทะนงใจว่าตนดี, แสดงให้เขาเห็นว่าตนดีโดยไม่มีดีจริงๆ ; Samp:เขาอวดดีกับพ่อแม่ได้ไม่นานหรอก

ฮึกเหิม : (V) ; be arrogant ; Related:be conceited ; Syn:เหิมฮึก, ผยอง ; Def:กำเริบโดยทะนงใจ ; Samp:เพราะทศกัณฐ์เป็นนักเลงโต มีพวกมาก จึงฮึกเหิมทะนงตัวถือว่ามีฤทธิ์มาก

สามหาว : (V) ; become brash ; Related:become rampant ; Syn:กำเริบ, กำเริบเสิบสาน, หยาบช้า ; Ant:สุภาพ, อ่อนโยน ; Def:ทำอย่างได้ใจหรือเหิมใจ, เริ่มรุนแรงหยิ่งผยองมากขึ้น ; Samp:นับวันฝ่ายลูกน้องจะยิ่งสามหาวขึ้น เพราะฉะนั้นกำราบพวกมันเอาไว้บ้าง

เสียภูมิ : (V) ; lose one's reputation ; Syn:เสียฐานะ ; Def:ถูกลบฐานะ ; Samp:จากการลดตำแหน่งคราวนี้ทำให้เขาลดความผยองลงไปมาก คงจะรู้สึกว่าตัวเองเสียภูมิ

ผยอง : [ผะหฺยอง] ก. เผ่นโผน; ลําพอง, เย่อหยิ่ง, ฮึกเหิม.

ผันผยอง : ก. เผ่นลําพองหมุนรอบตัว.

กระแฉ่น : (โบ) ก. ดังสนั่น เช่น ฟ้ากระแฉ่นเรือนผยองช่วยดู. (แช่งน้ำ).

กระโบม ๑ : ก. ตระโบม, โลมเล้า, กอด, เช่น ยักษ์ผยองโพยม แลกระโบมถนอมพนิดไคล. (สรรพสิทธิ์).

ขยอง ๑ : [ขะหฺยอง] (ถิ่น-อีสาน) ก. ผยอง, รู้สึกหวาดกลัว.