panic : (ADJ) ; หวั่นวิตก ; Related:หวาดกลัว, แตกตื่น

plastic : (ADJ) ; ซึ่งหวั่นไหวง่าย ; Related:ซึ่งโน้มน้าวง่าย, ซึ่งชักจูงได้ง่าย

unflinching : (ADJ) ; ซึ่งไม่หวั่นเกรง ; Related:ซึ่งมั่นคง, ซึ่งแน่วแน่ ; Syn:steady, constant, steadfast, unfaltering

unflinchingly : (ADV) ; อย่างไม่หวั่นเกรง

unflinchingness : (N) ; ความไม่หวั่นเกรง

unshackle : (VT) ; ไม่หวั่นไหว

apprehensive : (ADJ) ; ประหวั่น ; Related:ตระหนก, หวั่นกลัว, พรั่นพรึง, กลัวเกรง ; Syn:fearful, worried, anxious

หวั่น : (V) ; be afraid of ; Related:be frightened, fear ; Syn:หวาดหวั่น, ประหวั่น, พรั่น, พรั่นพรึง, หวั่นหวาด, พรั่นกลัว, เกรง, กริ่งเกรง, ครั่นคร้าม ; Ant:กล้า, กล้าหาญ, เก่งกล้า ; Def:มีอาการกริ่งเกรงไป ; Samp:หลายฝ่ายพากันหวั่นว่า นโยบายชาตินิยมของรัฐบาลจะกระทบความสัมพันธ์กับประเทศเพื่อนบ้าน

หวั่นกลัว : (V) ; be afraid ; Related:fear, be scared, dread ; Syn:หวั่น, หวาดหวั่น, หวั่นเกรง, หวาดกลัว, กลัว ; Samp:เขารู้สึกหวั่นกลัวความจริงที่จะถูกเปิดเผยในวันพรุ่งนี้

หวั่นกลัว : (V) ; be afraid of ; Related:fear, dread, be terrified by, be fearful, be cowardly ; Syn:หวั่น, หวาดหวั่น, หวั่นเกรง, หวาดกลัว ; Samp:คนงานเอนตัวลงนอนบนแคร่ มือก่ายหน้าผากรู้สึกหวั่นกลัว

หวั่นเกรง : (V) ; be apprehensive ; Related:be fearful ; Syn:เกรง, กริ่งเกรง, หวั่นกลัว, หวาดหวั่น, หวั่นหวาด, พรั่น, พรั่นใจ, พรั่นพรึง ; Ant:กล้า, กล้าหาญ, ใจกล้า ; Def:รู้สึกใจไม่ดี เมื่อจะต้องเผชิญภัย หรือความลำบาก ; Samp:ตำรวจควรจะปฏิบัติหน้าที่ โดยไม่หวั่นเกรงอิทธิพลใดๆ

หวั่นหวาด : (V) ; feel fearful ; Related:be terrified by, be scared by ; Syn:กลัว, หวาดหวั่น, พรั่นกลัว, หวั่นกลัว, หวาดกลัว ; Samp:ฉันอยากมีเธออยู่ใกล้ในเวลาที่ฉันหวั่นหวาด และมีความทุกข์

หวั่นหวาด : (V) ; be afraid ; Related:fear, be scared, dread ; Syn:กลัว, หวาดหวั่น, พรั่นกลัว, หวั่นกลัว ; Samp:ฉันอยากมีเธออยู่ใกล้ในเวลาที่ฉันหวั่นหวาดและมีความทุกข์

หวั่นใจ : (V) ; worry about ; Related:be anxious about, be concerned about, be preoccupied with, be apprehensive ; Syn:วิตก, กังวล, กังวลใจ ; Samp:ผมหวั่นใจว่าวันเวลาอันเลวร้ายกำลังย่างกรายมาถึง

หวั่น : ก. พรั่น, มีอาการกริ่งเกรงไป.

หวั่นกลัว, หวั่นเกรง : ก. หวั่นวิตกไปเอง, นึกกลัวไปเอง.

หวั่นไหว : ก. สั่นสะเทือน, โอนเอน, เช่น จิตใจหวั่นไหวไปตามอารมณ์, ครั่นคร้าม เช่น ไม่หวั่นไหวต่อภยันตรายใด ๆ. ว. อาการที่สั่นสะเทือน มาก (ใช้แก่เสียง) เช่น เสียงดังสนั่นหวั่นไหว.

หวั่นใจ : ก. มีความรู้สึกพรั่นใจไปเอง, มีอาการกริ่งเกรงไป.

หวั่นวิตก : ก. มีความรู้สึกกังวลใจ.

กรุณา : ความสงสารคิดจะช่วยให้พ้นทุกข์, ความหวั่นใจ เมื่อเห็นผู้อื่นมีทุกข์ คิดหาทางช่วยเหลือปลดเปลื้องทุกข์ของเขา ดู พรหมวิหาร -compassion, pity.

มุนี : นักปราชญ์, ผู้สละเรือนและทรัพย์สมบัติแล้ว มีจิตใจตั้งมั่นเป็นอิสระไม่เกาะเกี่ยวติดพันในสิ่งทั้งหลาย สงบเย็น ไม่ทะเยอทะยานฝันใฝ่ ไม่แส่พร่านหวั่นไหว มีปัญญาเป็นกำลัง และมีสติรักษาตน, พระสงฆ์หรือนักบวชที่เข้าถึงธรรมและดำเนินชีวิตอันบริสุทธิ์

โลกาธิปไตย : ความถือโลกเป็นใหญ่ คือ ถือความนิยมหรือเสียงกล่าวว่า ของชาวโลกเป็นสำคัญ หวั่นไหวไปตามเสียงนินทาและสรรเสริญ จะทำอะไรก็มุ่งจะเอาใจหมู่ชน หาความนิยม ทำตามที่เขานิยมกัน หรือคอยแต่หวั่นกลัวเสียงกล่าวว่า, พึงใช้แต่ในทางดีหรือในขอบเขตที่เป็นความดี คือ เคารพเสียงหมู่ชน (ข้อ ๒ ในอธิปไตย ๓)

อเนญชาภิสังขาร : สภาพที่ปรุงแต่งภพอันมั่นคง ไม่หวั่นไหว ได้แก่ ภาวะจิตที่มั่นคงแน่วแน่ด้วยสมาธิแห่งจตุตถฌาน (ข้อ ๓ ในอภิสังขาร ๓); ตามหลักเขียน อาเนญชาภิสังขาร

สุคโต : “เสด็จไปดีแล้ว” คือ ทรงมีทางเสด็จที่ดีงามอันได้แก่อริยมรรค, เสด็จไปด้วยดีโดยชอบ กล่าวคือ ทรงดำเนินรุดหน้าไม่หวนกลับคืนมาสู่กิเลสที่ทรงละได้แล้ว ทรงดำเนินสู่ผลสำเร็จไม่ถอยหลัง ไม่กลับตกจากฐานะที่ลุถึงทรงดำเนินในทางอันถูกต้องคือมัชฌิมาปฏิปทา ไม่เฉเชือนไปในทางผิด คือ กามสุขัลลิกานุโยคและอัตตกิลมถานุโยค เสด็จไปดี เสด็จที่ใดก็ทรงทำประโยชน์ให้แก่มหาชนในที่นั้น เสด็จไปโดยสวัสดีและนำให้เกิดความสวัสดีแม้แต่พบองคุลิมาลมหาโจรร้าย ก็ทรงกลับใจให้เขากลายเป็นคนดีไม่มีภัยเสด็จผ่านไปแล้วด้วยดี ได้ทรงบำเพ็ญพุทธกิจไว้บริบูรณ์ ประดิษฐานพระพุทธศาสนาไว้ เพื่อชาวโลก ให้เป็นเครื่องเผล็ดประโยชน์แก่ประชาชนทั้งปวงผู้เกิดมาในภายหลัง, ทรงมีพระวาจาดี หรือตรัสโดยชอบ คือ ตรัสแต่คำจริงแท้ ประกอบด้วยประโยชน์ ในกาลที่ควรตรัส และแก่บุคคลที่ควรตรัส (ข้อ ๔ ในพุทธคุณ ๙)

กมฺป กมฺปน : (วิ.) อันยัง...ให้ไหว, ไหว, หวั่น, สั่น, รัว. กมฺปฺ กมฺปเน, อ, ยุ.

หวน : (นปุ.) การเป็นอยู่, ความเป็นอยู่. หู สตฺตายํ, ยุ. การให้, การบูชา, การเซ่นสรวง. หู หพฺยทาเน. ส. หวน.

กมฺปก : ค. ผู้หวั่นไหว, ผู้ทำให้หวั่นไหว

กมฺปติ : ก. ไหว, หวั่นไหว, กระเพื่อม

กมฺปนาการปตฺต กมฺปนาการปฺปตฺต : (วิ.) ผู้ถึง แล้วซึ่งอาการคือความหวั่นไหว.

หวั่นเกรง : ภีรุก

หวั่นไหว : กมฺปิต, จลิต

ไม่หวั่นไหว : อจล, อกมฺปน

หวนกลับ : ปฏิวฏฺฏติ