วชฺช : ๑. นป. โทษ, ความผิด; เครื่องดนตรี; สิ่งที่ควรเว้น;
๒. ค. อันเขาพึงกล่าว, ควรพูดติ
วฑฺฒน : นป. ความเจริญ
วณฺณท : ค. ผู้ให้ความงาม, ผู้ให้ผิวพรรณ
วตฺตน : นป. ความเป็นไป
วตฺถุวิชฺชา : อิต. ความรู้เกี่ยวกับพื้นที่
วนถ : ป. ตัณหา, ความอยาก
วย : ป., นป. วัย, ความเสื่อม
วฺยตฺตย : นป. ความแปรปรวน, ความตรงกันข้าม
วฺยตฺตา : อิต. ความฉลาด
วฺยสน : นป. ความฉิบหาย
วฺยากุล : นป. ความวุ่นวาย
วฺยาธิ : อิต. ความเจ็บปวด, พยาธิ
วฺยาปาท : ป. ความเจ็บใจ, ความพยาบาท, ความคิดร้าย
วฺยาปาเทติ : ก. ให้ถึงความพินาศ
วฺยาปาร : ป. ความขวนขวาย, การอาชีพ
วฺยายาม : ป .ความพยายาม
วฺยาส : ป. ความซึบซาบ
วสีภาว : ป. ความเป็นผู้มีอำนาจ
วาณิชฺช : นป. ความเป็นพ่อค้า, การค้าขาย
วาท : ป. การกล่าว, คำพูด, ความเห็น
วายาม : ป. ความพยายาม
วิกฺกนฺต : นป. ความกล้าหาญ
วิกฺโขภน : นป. การรบกวน, การก่อความยุ่งยาก, การกำเริบ
วิจิกิจฺฉา : อิต. ความสงสัย
วิชฺชา : อิต. ความรู้
วิชย : นป. ความชนะ
วิชานน : นป. ความรู้, ความเข้าใจ
วิญฺญาณ : นป. ความรู้แจ้ง, ความรู้สึกตัว
วิตฺต : นป. ความปลื้มใจ, สมบัติ
วิตฺติ : อิต. ความยินดี, ความสบาย
วิตฺถาร : ป. การแผ่ไป, ความพิสดาร, กว้างขวาง
วิตฺถาริก : ค. มีความกว้างขวาง
วิทฺเทส : ป. ความโกรธแค้น
วิทูร : ค. ห่างไกล; มีความฉลาด, มีความรู้
วิธมน : นป. ความทำลาย
วินาส : ป. ความฉิบหาย
วิปชฺชน : นป. ความวิบัติ, ความถึงทุกข์
วิปตฺติ : อิต. ความฉิบหาย, ความผิด
วิปฺปการ : ป. ความเปลี่ยนแปลง, ความไม่เหมาะสม
วิปฺปฏิสาร : ป. ความเดือดร้อน, ความร้อนใจ; การระลึกถึงผิด
วิปริยาย : ป. ความตรงกันข้าม
วิปลฺลาส : ป. ความคลาดเคลื่อน, ความกลับกลาย, ความผันแปร
วิปสฺสนา : อิต. ความเห็นแจ้ง
วิภว : ป. ความไม่เป็น, สมบัติ, ความเจริญ
วิภูติ : อิต. ความสง่าผ่าเผย
วิมติ : อิต. ความไม่รู้, ความสงสัย
วิมฺหย : ป. ความประหลาดใจ, ความอัศจรรย์
วิโมกฺข : ป. ความหลุดพ้น
วิรห : ป. ความว่างเปล่า
วิริย : นป. ความเพียร