ปริภว : ป. ความเย้ยหยัน, ด่าว่า, ดูแคลน, ลำบาก
อปฺปมญฺญติ : ก. ๑. คิดพอประมาณ;
๒. ดูหมิ่น, ดูแคลน
อวคณิต : (วิ.) ดูหมิ่น, ดูถูก, ดูแคลน.วิ. เหฏฺฐากตฺวาคณียตีติอวคณิโต.อวปุพฺโพ, คณฺ สํขฺยาเณ, โต, อิอาคโม.
ติรกฺการ : (ปุ.) การทำให้ต่ำ, ฯลฯ, การดูแคลน, การดูหมิ่น, การดูถูก, ความดูแคลน, ฯลฯ. ส. ติรสฺการ.
ติโรคฺคาร : ป. การดูหมิ่น, การดูแคลน, ความไม่เอื้อเฟื้อ
ปราภวน : (นปุ.) ความไม่เห็นแก่กัน, ความดูแคลน, ความดูถูก, ความดูหมิ่น, นินทา. ปราปุพฺโพ, ภู สตฺตายํ, โณ, ยุ.
อนาทร : (วิ.) ไม่เอื้อเฟื้อ, ไม่เอาใจใส่, ไม่พะวงไม่นำพา, เฉยเมย, เกียจคร้าน, คร้าน, เบียดเบียน, รบกวน, ดูถูก, ดูหมิ่น, ดูแคลนไม่เห็นแก่กัน, อนาทร (อะนาทอน) ไทยใช้ในความหมายว่าเป็นทุกข์เป็นร้อนร้อนอกร้อนใจ.น+อาทร.
อปริภูต : ค. ไม่ถูกดูหมิ่นดูแคลน
อวมานอวมานน : (นปุ.) การดูหมิ่น, การดูถูกการดูแคลน, การไม่เห็นแก่หน้ากัน, ความดูหมิ่น ฯลฯ, วิ. เหฏฺฐากตฺวาชานนํอวมานนํวา.อวปุพฺโพ, มนฺญาเณ, โณ, ยุ.ในวิ. ใช้ชานนแทนมน.ส.อวมาน.
อวมาเนติ : ก. ให้ดูหมิ่น, ให้ดูแคลน