Dictionary : English, Thai, Pali. Link : Lexitron, RoyDict, BudDict, ETipitaka, PpmDict, Longdo.
Search: เมืองขึ้น, เมือง, ขึ้น , then ขน, ขึ้น, มอง, เมือง, เมืองขึ้น .

ETipitaka Pali-Thai Dict : เมืองขึ้น, 794 found, display 601-650
  1. อุสฺสาเปติ : ก. ให้ยกขึ้น, ให้ตั้งขึ้น
  2. อุสฺสารณา : (อิต.) วาจาเป็นเครื่องยังบุคคลให้ ลุกขึ้นแล่นไป, หวายเป็นเครื่องยังบุคคลให้ลุก ขึ้นแล่นไป.
  3. อุสฺสาริต : กิต. ถูกยกขึ้นแล้ว
  4. อุสฺสาเรติ : ก. ผลัก, ไส, ให้หนีไป, ให้ยกขึ้น
  5. อุสฺสาห : (ปุ.) ความเพียร, ฯลฯ, ความอาจหาญ, ความงอกขึ้น, ความกล้าขึ้น, ความอดกลั้น, อุสสาหะ, อุสาหะ, อุตสาหะ. วิ. อุ ทุกฺข ลาภํ สหตีติ อุสสาโห. อุปุพฺโพ, สหฺ สหเณ, โณ, อุกาโร ทุกฺขลาเภ. ส. อุตฺสาห.
  6. อุสฺสิญฺจติ : ก. วิดน้ำขึ้น, ตักน้ำขึ้น
  7. อุสฺสิต : ค. รุ่งเรือง, เจริญ, ยกขึ้น
  8. อูหจฺจ : อิต. ดึงออกแล้ว, ถอนขึ้นแล้ว
  9. อูหต : กิต. ยกขึ้นแล้ว, ถอนแล้ว, ทำลายแล้ว; รบกวนแล้ว, ทำให้เปื้อนแล้ว
  10. เอกนินฺนาท : ป. การร้องขึ้นพร้อมกัน
  11. เอเรติ : ก. เขย่า, เคลื่อน, หมุน, ยกขึ้น, เปล่งเสียง
  12. โอกฺกนฺติก : ค. ซึ่งเกิดขึ้น, อันปรากฏขึ้นบ่อยๆ
  13. โอจิต : (ปุ.) เชิงตะกอน (ฐานที่ทำขึ้นสำหรับ เผาศพ). อุปุพฺโพ, จิ จเย, โต.
  14. โอชทีป : ป. ประเทศลังกา, เมืองสิงหฬ
  15. โอนมนุนฺนมนปกติก : (วิ.) มีอันยุบลงและ อันฟูขึ้นเป็นปกติ.
  16. โอปปจฺจยิก : ค. ผู้ลอยเกิด, ผู้ผุดเกิดขึ้น เช่น เทวดา
  17. โอปปาติก : (วิ.) ผูดเกิดขึ้นดุจลอยมาเกิด, ผู้ลอยมาเกิด. วิ. อณฺฑชลาพุสํเสเทหิวินา อุปติตฺวา วิย นิพฺพตฺตาติ โอปปาติกา.
  18. โอลงฺเฆติ : ก. ให้กระโดดลง, เต้นขึ้นเต้นลง
  19. กูปขณ, - ขน : ป. คนขุดบ่อ, คนขุดหลุม
  20. อิกฺขณ, - ขน : นป. การเห็น, การแลดู
  21. ขนติ : ก. ดู ขณติ
  22. ปณฺณ, - ณก : นป. ใบไม้, ใบไม้สำหรับเขียนหนังสือ, จดหมาย, หนังสือ, ขน, ปีก
  23. อสุ : (ปุ. อิต.) สาย, ด้าย, ขน, ทาง, เส้น, แถว, ข้อ, ข้อเล็กน้อย, ปลายเส้นด้าย, รัศมี, แสง, แสงสว่าง.อมฺคมเน, อุ, สฺอาคโม. ลบ มฺ นิคคหิตอาคม หรือแปลงมฺ เป็น นิคคหิต.
  24. อาขอาขนอาขาน : (ปุ.?)จอบ, เสียม. อาปุพฺ-โพ, ขณุขนุวาอวทารเณ, กวิ, อ, โณ.ส.อาขนอาขาน.
  25. กงฺขน : นป. ความสงสัย,ความลังเลใจ
  26. เตลมกฺขน : นป. การทาด้วยน้ำมัน, การไล้ด้วยน้ำมัน
  27. นกฺขน : (ปุ.) การไป,การดำเนินไป,ความเป็นไป.นกฺขุคติยํ,อ.ความเกี่ยวเนื่อง,ความสัมพันธ์.นกฺขฺสมฺพนฺเธ,อ.
  28. นิกฺขณติ, นิขนติ : ก. ขุด, ฝัง, ตั้งลง
  29. ปริขนติ, (ปฬิขนติ) : ก. ขุด
  30. ปริรกฺขน : นป. การรักษา
  31. ภกฺขณ ภกฺขน : (วิ.) กิน, เคี้ยว, เคี้ยวกิน, กัดกิน, บริโภค.
  32. ภกฺขน : นป. การกิน
  33. ภิกฺขน : (นปุ.) อันขอ, การขอ. ภิกฺขฺ ยาจเน, ยุ.
  34. มกฺขน : (นปุ.) การทา, การทำให้เปื้อน, ยุ ปัจ.
  35. รกฺขณ รกฺขน : (นปุ.) การระวัง, ฯลฯ. ยุ ปัจ.
  36. รกฺขน : นป. การรักษา, การดูแล
  37. รกฺขนสทิส : (วิ.) เช่นกับด้วยบุคคลผู้รักษา, ฯลฯ.
  38. ลิกฺขน : นป. การเขียน, การจารึก, การสลัก
  39. สมฺมกฺขน : นป. การลูบไล้
  40. สิกฺขน : (นปุ.) การศึกษา, การเล่าเรียน, ยุ ปัจ.
  41. สุกฺขน : นป. ความแห้ง
  42. อชฺฌุเปกฺขน : นป. อชฺฌุเปกฺขนา อิต. อุเบกขา, ความวางเฉย, การเฝ้าดู
  43. อนุรกฺขน : นป. การเก็บรักษา, การป้องกัน, การคุ้มครอง
  44. อนุสิกฺขน : นป. การเอาอย่าง, การเจริญรอยตาม
  45. อปลิขน, อปเลขน : นป. การขูดออก, การลบออก
  46. อเปกฺขน : นป. อเปกฺขา, อิต. ความหวัง, ความปรารถนา, ความมุ่งหมาย
  47. อพฺภาจิกฺขน : (นปุ.) การกล่าวตู่, ฯลฯ, คำกล่าวตู่, ฯลฯ.อภิอาบทหน้าจิกฺขฺธาตุในความกล่าวยุปัจ.
  48. อภิกงฺขน : นป. ความปรารถนา, ความจำนง, ความหวัง
  49. อภิรกฺขน : นป. การดูแล, การรักษา, การคุ้มครอง
  50. อเวกฺขน : นป. การเห็นชัด, การดูด้วยปัญญา
  51. 1-50 | 51-100 | 101-150 | 151-200 | 201-250 | 251-300 | 301-350 | 351-400 | 401-450 | 451-500 | 501-550 | 551-600 | [601-650] | 651-700 | 701-750 | 751-794

(0.0834 sec)