ทอดทิ้ง : ก. ละเลย, ทิ้งขว้าง, ไม่เอาเป็นธุระ, ไม่เอาใจใส่, ไม่นําพา.
ละเลย : ก. เพิกเฉย, ทอดทิ้ง, เช่น ละเลยไม่เอาธุระ
ท่าว, ทะท่าว : (กลอน) ก. ล้ม, ทบ, ซํ้า, ยอบลง; เดิน; ทอดทิ้ง เช่น ท่าวจักทอดธุระ กะว่าฝันเป็นแน่. (นิทราชาคริต).
ประมัตตะ : ว. เลินเล่อ, มัวเมา, ประมาท, มักง่าย, เหลวไหล, เพิกเฉย, ทอดทิ้ง. (ส. ปฺรมตฺต; ป. ปมตฺต).
ปล่อยปละละเลย : ก. ไม่เอาใจใส่, ทอดทิ้ง.
จชติ : ก. สละ, บริจาค, มอบให้, ทอดทิ้ง, เลิก
ชหติ, ชหาติ : ก. ละ, เลิก, ทอดทิ้ง, ผละหนี
นิรสฺสติ : ก. ทิ้ง, ทอดทิ้ง, ละทิ้ง
อพฺภตีต : ค., กิต. ล่วงไป, ก้าวล่วง, ละเมิด, ทอดทิ้ง
ริญฺจติ : ก. ทอดทิ้ง, ละทิ้ง, ปล่อย
วิราเชติ : ก. ทอดทิ้ง, เคลื่อน, ทำลาย
อุชฺฌติ : ก. ทอดทิ้ง, ปัดออก, เช็ดออก