blaze : (VI) ; ลุกโพลง ; Related:ลุก, พลุ่ง ; Syn:blow up, break out, erupt ; Ant:contain, hold

burst : (VI) ; ระเบิด ; Related:โพล่ง, แตก, ปะทุ ; Syn:explode

flare : (VI) ; ระเบิด (อารมณ์, ความรุนแรง) ; Related:ปะทุ, พลุ่ง ; Syn:erupt

gush : (VI) ; พุ่ง ; Related:พลุ่ง, ทะลัก, ไหลออก ; Syn:flow, stream, rush ; Ant:dribble, drip

พลั่ง : (ADV) ; abundantly ; Related:copiously ; Def:หลั่งไหลออกมาไม่ขาดสายด้วยกำลังดัน ; Samp:ดินแดนแถบนั้นเขียวชอุ่ม มีลำธารน้ำใสไหลพลั่ง เย็นร่มรื่น

พลุ่ง : (V) ; gush ; Related:shoot up, sent out/up/forth, puff, jet ; Syn:พ่น, พุ่ง ; Def:อาการที่ควันพุ่งขึ้นจากน้ำเดือด ; Samp:แรงดันของไอน้ำเดือดจากหม้อน้ำเหล็กดำมะเมื่อมขนาดใหญ่พลุ่งผ่านท่อลิ้นพ่นออกจากปล่องเหนือหลังคา

โพล่ง : (V) ; speak out ; Related:say something unthinkingly, blurt out ; Syn:พูดโพล่ง ; Def:พูดอย่างไม่ยับยั้ง ; Samp:เขาทนฟังคำวิจารณต่อไปอีกไม่ไหว จนต้องโพล่งออกมาอย่างเหลืออด

โพล่ง : (ADV) ; plop ; Related:bang ; Syn:ตูม, โครม ; Def:เสียงดังอย่างเสียงกระโดดลงไปในน้ำ ; Samp:น้องถอยหลังมาชนถังใส่ผ้าหล่นลงน้ำเสียงดังโพล่ง

ขวานผ่าซาก : (ADV) ; plain-spoken ; Related:bluntly, outspoken ; Syn:โพล่ง, โผงผาง ; Def:โผงผางไม่เกรงใจใคร (ใช้แก่ กริยาพูด) ; Samp:เขามีใจเมตตาแต่ชอบพูดขวานผ่าซาก

เดือด : (V) ; boil ; Related:froth, foam ; Syn:พล่าน, ร้อน, พลุ่ง ; Def:อาการที่ของเหลวพุล่งขึ้นเพราะความร้อนจัด ; Samp:น้ำในกาเดือดนานแล้ว

ตรง : (ADV) ; straightforwardly ; Syn:โพล่ง, โผงผาง, เปิดเผย ; Ant:อ้อมค้อม ; Def:เปิดเผยไม่มีลับลมคมใน, ไม่ปิดบังอำพราง, ไม่อ้อมค้อม, ; Samp:เธอเป็นคนพูดตรง ฉะนั้นอย่าไปถือสาอะไรเลย

โป้ง : (ADJ) ; boastful ; Related:out spoken, talkative ; Syn:โพล่ง ; Def:ที่พูดโพล่งออกมาโดยไม่ได้ระมัดระวังปาก ; Samp:เธอก็รู้อยู่ว่าเขาเป็นคนปากโป้ง เธอก็ไม่น่าบอกเรื่องนี้ให้เขารู้เลย

กระอักกระไอ : (ADV) ; evade ; Related:elude, avoid, dodge ; Syn:อิดเอื้อน, ไม่กล้าพูด ; Ant:โพล่ง ; Samp:เขาพูดกระอักกระไอไปมา ไม่เข้าเรื่องเสียที

พลั่ง, พลั่ง ๆ : [พฺลั่ง] ว. อาการที่หลั่งไหลออกมาไม่ขาดสายด้วยกําลังดัน เช่น น้ำเดือดพลั่ง ๆ น้ำไหลพลั่ง ๆ.

พลุ่ง : [พฺลุ่ง] ก. อาการที่ไอน้ำหรือควันดันตัวพุ่งออกมาโดยแรง เช่น น้ำ เดือดไอน้ำพลุ่งขึ้นมา ไฟไหม้ควันพลุ่งขึ้นมา, โดยปริยายหมายถึง อาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น โทสะพลุ่งขึ้นมา อารมณ์เดือดพลุ่ง.

โพล่ง : [โพฺล่ง] ว. ใช้ประกอบกับคํา พูด เป็น พูดโพล่ง หมายความว่า พูดอย่างไม่ยับยั้ง; เสียงดังอย่างเสียงกระโดดลงไปในนํ้า.

โทโทษ : น. คําที่ใช้ไม้เอกโดยปรกติ แต่เปลี่ยนใช้ไม้โทเสียงเดียวกัน ในบทนิพนธ์ที่บังคับให้ใช้ไม้โท เช่น ง่าย เป็น หง้าย, พลั่ง เป็น ผลั้ง.

พลั้ง : [พฺลั้ง] ก. พลาดโดยไม่ตั้งใจหรือไม่ทันคิด, มักใช้เข้าคู่กับคำ พลาด เป็น พลั้งพลาด หรือ พลาดพลั้ง.