ปริตฺตสุภ : (ปุ.) เทพชาวปริตตสุภะ, ปริตตสุภะ ชื่อพรหมโลกชั้นที่ ๗ มีความงามน้อย.
ปริตฺตาส : (ปุ.) ความหวาด, ความสะดุ้ง, ความพรั่นพรึง. ปริปุพฺโพ, ตสฺ อุพฺเพเค, โณ.
ปริตสฺสนา : (อิต.) ความอยากจัด, ความทะยานอยาก. ปริปุพฺโพ, ตสฺ ปิปาสายํ, ยุ. ลง ย ปัจ. ประจำหมวดธาตุ แปลง สฺย เป็น สฺส ยุ เป็น อน อาอิต. เป็น นปุ บ้าง.
ปริตาป ปริตฺตาป : (ปุ.) ความร้อนใจ, ความร้อนใน, ความเร่าร้อน, ความเดือดร้อน, ความกระวนกระวาย, ความกระหาย, ปริ ปุพฺโพ, ตปฺ สนฺตาเป, โณ.
ปริทฺทว ปริเทว : (ปุ.) การร้อง, การร้องไห้, ร่ำไร, การร้องไห้ร่ำไรรำพัน, การรำพัน, การพิไรรำพัน, การบ่นเพ้อ, การคร่ำครวญ ความร้องไห้, ฯลฯ, เทวษ. ปริปุพฺโพ, เทวฺ เทวเน, อ, ยุ. แปลงปริเทว เป็น ปริทฺทว. ปริเทโว เอว ปริทฺทโว.
ปริทหน : (นปุ.) การไหม้, การเจ็บ, การเจ็บปวด, การกระหาย, การกระวน- กระวาย, ความร้อน, ความเร่าร้อน, ความเจ็บ,ฯลฯ. ปริปุพฺโพ, ทหฺ ภสฺมีกรเณ, ยุ, โณ.
ปริทาห : (ปุ.) การไหม้, การเจ็บ, การเจ็บปวด, การกระหาย, การกระวน- กระวาย, ความร้อน, ความเร่าร้อน, ความเจ็บ,ฯลฯ. ปริปุพฺโพ, ทหฺ ภสฺมีกรเณ, ยุ, โณ.
ปริทีปก : ค. ผู้แสดง, ผู้ชี้แจงให้, ผู้ให้ความสว่าง
ปริทีปน : นป., - นา อิต. การแสดง, การชี้แจง, การอธิบาย, การให้ความสว่าง
ปริทีเปติ : ก. แสดง, ชี้แจง, ให้ความสว่าง
ปริเทวน : (นปุ.) การร้อง, การร้องไห้, ร่ำไร, การร้องไห้ร่ำไรรำพัน, การรำพัน, การพิไรรำพัน, การบ่นเพ้อ, การคร่ำครวญ ความร้องไห้, ฯลฯ, เทวษ. ปริปุพฺโพ, เทวฺ เทวเน, อ, ยุ. แปลงปริเทว เป็น ปริทฺทว. ปริเทโว เอว ปริทฺทโว.
ปริเทวนา : (อิต.) การร้อง, การร้องไห้, ร่ำไร, การร้องไห้ร่ำไรรำพัน, การรำพัน, การพิไรรำพัน, การบ่นเพ้อ, การคร่ำครวญ ความร้องไห้, ฯลฯ, เทวษ. ปริปุพฺโพ, เทวฺ เทวเน, อ, ยุ. แปลงปริเทว เป็น ปริทฺทว. ปริเทโว เอว ปริทฺทโว.
ปริเทวิต : (ปุ.) การร้องไห้, ฯลฯ, ความร้องไห้ ฯลฯ. ต ปัจ. อิอาคม.
ปริเทวิตตฺต : (นปุ.) ความเป็นแห่ง...เป็นผู้ ร้องไห้แล้ว, ฯลฯ. ปริเทวิต+ตฺต ปัจ. แปล ปริเทวิต เป็น กิริยากิตก์. ความเป็น แห่ง...เป็นผู้ร้องไห้, ฯลฯ. แปล ปริเทวิต เป็นนาม.
ปรินิฏฺฐาน : นป. ความสำเร็จ, การจบ
ปรินิพฺพาน : (นปุ.) ความดับสนิท, ปรินิพพาน ศัพท์นี้ส่วนมากใช้เป็นคุณบทของ พระพุทธเจ้า.
ปรินิพฺพายี : ค. ผู้ดับ, ผู้ประสพความหลุดพ้น
ปริปท : (นปุ.) ข้อความรอบๆ , บทข้างเคียง คือคำหรือข้อความแวดล้อม เพื่อช่วยให้ เข้าใจความหมาย.
ปริปฺลวปสาท : ค. มีความเลื่อมใสเลื่อนลอย
ปริปาจน : นป. ความหุงต้ม, ความเจริญงอกงาม
ปริปาเลติ : ก. รักษา, คุ้มครอง
ปริปุณฺณตา : อิต. ความบริบูรณ์, ความเต็ม, ความเพียบพร้อม
ปริปูรก : ค. ผู้สำเร็จสมความปรารถนา, ผู้ใส่, ผู้บรรลุ
ปริภว : ป. ความเย้ยหยัน, ด่าว่า, ดูแคลน, ลำบาก
ปริเภท : ป. ความยุยงให้แตกกัน
ปริมณฺฑล : นป. วงกลม, วงรอบ; ความเรียบร้อย
ปริมุตฺติ : อิต. ความพ้น, ความปลดปล่อย
ปริยตฺต : นป. ความใคร่
ปริโยทปนา : อิต. ความผ่องแผ้ว, ความบริสุทธิ์
ปริรกฺขน : นป. การรักษา
ปริรกฺขิต : กิต. รักษาแล้ว
ปริวิตกฺก : ป. ความตรึก, ความคิดกังวล, ความคิดคำนึง
ปริสกฺกน : นป. ความพยายาม, ความตะเกียกตะกาย, ความทดลอง
ปริสงฺกา : อิต. ความสงสัย
ปริสฺปฺปนา : อิต. การเลื้อย, การคลาน, การสั่นสะเทือน, ความสงสัย, ความลังเล
ปริสฺสม : ป. ความดิ้นรน, ความเหน็ดเหนื่อย
ปริสฺสย : ป. อันตราย, ความลำบาก
ปริสุทฺธิ : อิต. ความหมดจด
ปริสุสฺสน : นป. ความซูบซีด, ความเหี่ยวแห้ง, ความอิดโรย
ปริโสธน : นป. ความบริสุทธิ์, การชำระล้าง
ปริหรณ : นป. การบริหาร, การคุ้มครอง, การรักษา
ปริหานิ : อิต. ความเสื่อม, ความหายนะ
ปลฺลาส : ป. ความผิดปกติ, ความเปลี่ยนแปลงไปในทางเสีย, การโกง
ปลาส : ป. ใบไม้; ความขึ้งเคียด, ความปองร้าย, การตีเสมอ
ปลาสี : ค. มีความปองร้าย
ปวฑฺฒน : นป. ความเจริญ, ความงอกงาม
ปวตฺตน : นป. ความเป็นไป, การดำเนินไป, การเคลื่อนไป, การเป็นไป, การดำรงอยู่
ปวตฺติ : อิต. ความเป็นไป, เรื่องราว, ข่าว
ปวตฺเตตุ : ป. ผู้ทำให้เป็นไป, ผู้สืบต่อ, ผู้รักษา, ผู้ประคองไว้
ปวาหิตตฺต : นป. ความเป็นแห่งสิ่งซึ่งถูกนำไป, การถูกนำไป, การฝัดออก