อนุปายาส : ค. อันไม่มีความคับแค้นใจ
อนุปาล : (ปุ.) การตามเลี้ยง, การตามรักษา, การตามระวัง, การคอยรักษา, การคอยระวัง.เรียกโรงเรียนที่รับเด็กก่อนเข้าเกณฑ์ประถมศึกษาว่าโรงเรียนอนุบาล เรียกเด็กที่เรียนว่าเด็กอนุบาล (เด็กที่ครูต้องคอยระวัง).
อนุปาลก : ๑. ป. ผู้คุ้มครอง, ผู้รักษา;
๒. ค. ซึ่งปกครอง, ซึ่งรักษา
อนุปาลน : นป. การรักษา, การคุ้มครอง, การดูแล
อนุปาเลติ : ก. รักษา, คุ้มครอง, ป้องกัน
อนุปิย : ๑. นป. ความพอใจ; การประจบสอพลอ;
๒. ค. อันพอใจ; ซึ่งประจบสอพลอ
อนุปุพฺพตา : อิต. ความเป็นลำดับ, ความสืบต่อ
อนุปุพฺพนิโรธ : (ปุ.) ความดับโดยลำดับ.
อนุโพธ : ป. ความตรัสรู้ตาม, ความเข้าใจตาม
อนุภวน : (นปุ.) การเสวย, ความเสวย, ความประสบ, ความรู้สึก.
อนุภาว : ป. อานุภาพ, กำลังอำนาจ, ความยิ่งใหญ่
อนุภาวตา : อิต. ความเป็นผู้มีอานุภาพ, ความเป็นผู้มีอำนาจ
อนุภาวอานุภาว : (ปุ.) อำนาจ, กำลัง, อนุภาพ, อานุภาพ (ความสง่า).ส. อนุภาว.
อนุภาว อานุภาว : (ปุ.) อำนาจ, กำลัง, อนุภาพ, อานุภาพ (ความสง่า). ส. อนุภาว.
อนุภูยมานตฺต : นป. ความเป็นผู้ถูกกิน, ความเป็นผู้ถูกเสพ, ความเป็นผู้ถูกเสวย
อนุมัติ : (อิต.) ความรู้ตาม, ความเห็นชอบตาม, ความเห็นดีตาม, ความยอมตาม, ความยินยอม, การอนุญาต.ส. อนุมัติ.
อนุมาน : (ปุ. นปุ.) ความนับตาม, ความกำหนดตาม, การตามกำหนด, การหมั่นกำหนด, การคาดหมาย, การคาดคะเน, ความนับตามฯลฯ.ส. อนุมาน.
อนุโมทก : ค. ผู้อนุโมทนา, ผู้แสดงความยินดี
อนุโมทติ : ก. อนุโมทนา, ชื่นชม, แสดงความยินดี
อนุโมทน : นป. การอนุโมทนา, การแสดงความชื่นชม, การแสดงความยินดี
อนุโมทนา : (อิต.) กถาเป็นเครื่องดำเนินตาม, วาจาเป็นเครื่องกล่าวด้วยสามารถแห่งอันบันเทิงตาม, ความยินดีตาม, ความยินดีด้วยความพลอยยินดี, ความเบิกบานใจ, อนุโม-ทนา (ความพลอยยินดีด้วยกับความดีของคนอื่น).ส.อนุโมทนา.
อนุยายี : (วิ.) มีความหวั่นใจ, ผู้ติดตาม.
อนุโยค : (ปุ.) วาทะเครื่องประกอบตาม, วาทะเครื่องตามประกอบ, การซักไซ้, การซักถาม, คำถาม, การถาม, การประกอบความเพียร.ส. อนุโยค.
อนุรกฺขก : ค. ผู้รักษา, ผู้คุ้มครอง
อนุรกฺขติ : ก. ตามรักษา, คุ้มครอง, ป้องกัน
อนุรกฺขน : นป. การเก็บรักษา, การป้องกัน, การคุ้มครอง
อนุรกฺขิย : ค. ควรรักษา, ควรคุ้มครอง, ควรป้องกัน
อนุโรธนา : (อิต.) ความคล้อยตาม ฯลฯ.
อนุโรธนา ป : (ปุ.) ความคล้อยตาม ฯลฯ.
อนุวชฺช : ค. ความตำหนิ, การกล่าวโทษ
อนุวตฺตน : นป. การอนุวัตรตาม, ความคล้อยตาม
อนุวตฺตอนุวตฺตน : (นปุ.) ความคล้อยตาม, ความผ่อนตาม, ความเป็นไปตาม, ความเป็นไปสมควร, ความสมควร.ส.อนุวรฺตน.
อนุวตฺต อนุวตฺตน : (นปุ.) ความคล้อยตาม, ความผ่อนตาม, ความเป็นไปตาม, ความเป็นไปสมควร, ความสมควร. ส.อนุวรฺตน.
อนุวิจฺฉา : (อิต.) ความอยากบ่อยๆ, ความอยากร่ำไป.อนุปุพฺโพ, อิสุอิจฺฉายํ, อแปลงทฺยเป็นชฺชกสกัด.
อนุสนฺธิ : (อิต.) วาจาเป็นเครื่องต่อตาม, กถาเป็นเครื่องต่อตาม, ความต่อตาม, การต่อเนื่อง, การสืบเนื่อง, การต่อตามลำดับ, การติดต่อ, การต่อ.อนุสํบทหน้าธาธาตุอิปัจ.ส.อนุสํธิ.
อนุสมฺปวงฺกตา : (อิต.) ความเป็นแห่งบุคคลผู้คล้อยตาม.
อนุสย : (ปุ.) ความเดือดร้อนในภายหลัง(ปจฺฉาตาป), ความเดือดร้อนใจ (วิปฺปฏิสาร)ความติดตาม (อนุพนฺธ), ความเป็นไปบ่อยๆ, ความเป็นไปเสมอ (ปุนปฺปุนํ ปวตฺตนํ), ธรรมเป็นที่นอนตาม, อนุสัย.วิ.สนฺตาเนอนุเสนฺตีติอนุสยา.อนุรูปํการณํลภิตฺวาเสนฺติอุปฺปชฺชนฺตีติวาอนุสยา.อนุเสตีติวาอนุสโย.สิสีวาสเย, อ.อนุสัยเป็นชื่อของกิเลสอย่างละเอียดมี ๗ คือกามราคะปฏิฆะทิฏฐิวิจิกิจฉามานะภวราคะและอวิชชาซึ่งนอนเนื่องอยู่ในสันดานของสัตว์ทั้งหลายเป็นเชื้อนอนนิ่งอยู่เมื่อไม่มีอารมณ์มากระทบอายตนะภายในก็ดูเหมือนเป็นคนไม่มีกิเลสแต่ความจริงอนุสัยทั้ง ๗ มีอยู่ จะเรียกคนอย่างนี้ว่านิพพานชั่วขณะไม่ได้ คำนิพพานที่ใช้ในพระพุทธศาสนาพระบรมศาสดาตรัสเรียกเฉพาะผู้ที่ละกิเลสอย่างละเอียดทั้ง ๗ นี้ได้สิ้นเชิงเป็นสมุจเฉทฉะนั้น จะเรียกคนที่มีกายวาจาและใจดูเรียบร้อย แต่ใจยังมีอนุสัย ๗ อยู่ แม้ผู้นั้นจะได้ฌานชั้นใดชั้นหนึ่งหรือทั้ง ๘ ชั้นก็ตามว่านิพพานชั่วขณะไม่ได้.อนุสัย ๗ นี้ละได้ด้วยปัญญา (วิปัสสนา) อย่างเดียว.ส.อนุศย.
อนุสฺสติ : (อิต.) อันระลึกเนืองๆ, ความระลึกบ่อยๆ, ความระลึกตาม, ความระลึกถึง, ความระลึก.วิ. อนุ ปุนปฺปุนํสรณํ อนุสฺสติ
อนุสฺสรณ : (นปุ.) ความระลึกเนืองๆ, ฯลฯ, อนุสรณ์(เครื่องระลึกที่ระลึก). ส.อนุสรณ.
อนุสฺสุก : ค. ไม่มีความขวนขวาย, ไม่กระตือรือร้น
อนุโสจน : นป. ความเศร้าโศก, ความรำพึงถึง
อนุฬารตฺต : นป. ความไม่ใหญ่โต, ความเป็นของเล็ก
อนูนตา : อิต. ความไม่บกพร่อง, ความไม่ขาด
อเนกปสงฺค : (วิ.) มีความต้องการมิใช่อย่างเดียว, มีความปราถนามิใช่อย่างเดียว, หลายอย่างตามความต้องการ.
อเนกสคาห : (ปุ.) ความคลางแคลง, ความสงสัยความรังเร, ความไม่แน่ใจ.
อเนกสิกตา : อิต. ความไม่แน่นอน, ความข้องใจ
อเนช : ค. ไม่มีตัณหา, ไม่มีความอยาก
อเนญฺช : (วิ.) มิใช่ความหวั่นไหว, ไม่หวั่นไหว, ไม่สะเทือน, หาโลภมิได้, ไม่โลภ.
อเนฺวส : (ปุ.) การตามแสวงหา, การแสวงหา, การค้นหา, ความตามแสวงหา, ฯลฯ.
อเนฬ : ค. ๑.ไม่มีโทษ, ไม่มีความผิด;
๒. บริสุทธิ์