คุตฺตทฺวารตา : อิต. ความเป็นผู้มีทวารอันคุ้มครองแล้ว, การบังคับตนได้
เคธิกตา : (อิต.) ความกำหนัด, ฯลฯ.
โคมุตฺต : (นปุ.) เยี่ยวโค, โคมูตร. คำโคมูตร ไทยใช้เป็นชื่อของเครื่องหมายสุดเรื่องของ หนังสือรุ่นเก่ามีรูปดังนี้๛
ฆตสิตฺต : ค. อันรดแล้วด้วยเนยใสหรือเปรียง
ฆตาสน : ป. ไฟ
จกฺกวตฺติ, - ตี : ป. พระเจ้าจักรพรรดิ
จกฺกวาต : (ปุ.) ลมบ้าหมู (ลมหมุน)
จตฺตารีสก : ค. มีจำนวนสี่สิบ
จตฺตารีส จตฺตาลีส จตฺตาฬีส : (อิต.) สี่สิบ. แปลง ทส ที่แปลว่า สี่สิบ (สี่แห่งสิบสี่ หน คือ ๑๐ x ๔) หรือ จตุกฺก ที่แปลว่า หมู่สี่แห่งสิบ เป็น จตฺตาร ลง โย วิภัติ แปลง โย เป็น อีสํ ลบนิคคหิต ศัพท์ที่ ๒,๓ เพราะ แปลง ร เป็น ล, ฬ. รูปฯ ๓๙๗.
จตฺตาฬีส, - ตารีส : ค. สี่สิบ
จตุภูมิกจิตฺต : (นปุ.) จิตอันเป็นไปในภูมิสี่ จิต อันเป็นประกอบในภูมิสี่.
จนฺทกนฺตา : อิต. กลางคืน
จปลตา : อิต. ความกวัดแกว่ง, ความหวั่นไหว
จมฺมปตฺตา : อิต. ค้างคาว
จมฺมภสฺตา : อิต. ถุงหนัง, กระสอบหนัง
จมฺมวรตฺตา : อิต. เชือกหนัง, สายหนัง
จลจิตฺต : ค. ผู้มีจิตหวั่นไหว, ผู้มีจิตไม่มั่นคง
จวนตา : อิต. ความเป็นคืออันเคลื่อน, ความจุติ, ความเคลื่อน
จาฏกมฺยตา : อิต. ความแกล้งประพฤติถ่อมตน, การประจบ, การสรรเสริญ, การเยินยอ
จิตฺตกลฺลตา : อิต. ความพรั่งพร้อมแห่งจิต, การฉับไวแห่งจิต
จิตฺตเกฬิสา : อิต. ความรื่นรมแห่งจิตใจ
จิตฺตคนฺถ : (ปุ.) กิเลสเป็นเครื่องร้อยรัดทางจิต.
จิตฺต จิตฺร : (วิ.) ไพเราะ, งาม, งดงาม, สวยงาม, ตระการ, ประหลาด, แปลก, หลากสี, หลายสี, เรื่อเรือง เรืองรอง, ด่าง, พร้อย, ดำมอๆ, วิจิต, วิจิตร. จิตฺตฺ จิตฺติกรเณ, อ. ส. จิตฺร.
จิตฺตจุล จิตฺตจูฬ : (ปุ.) เต่า.
จิตฺตเจตสิก : ค. ซึ่งเนื่องด้วยจิตและเจตสิก
จิตฺตทุพฺภก : ป. สภาวธรรมอันประทุษร้ายจิต, สิ่งที่ทำลายจิตใจ, จิตใจชั่วร้าย
จิตฺตปฏิสเวที : (วิ.) รู้พร้อมเฉพาะซึ้งจิต, จิตตปฏิสังเวที(ทำให้จิตแจ่มแจ้ง).
จิตฺตปมทฺที : ค. ซึ่งย่ำยีจิตใจ, ซึ่งบีบคั้นจิตใจ
จิตฺตปริยาย : ป. ปริยายแห่งจิต, การกำหนดรู้จิต
จิตฺตปาฏลิ : อิต. ต้นจิตตปาฏลิ, ต้นไม้ประจำอสุรพิภพ
จิตฺตปีฬา : (อิต.) ความเบียดเบียนจิต, ความบีบคั้นจิต, การสลบ, ความสลบ.
จิตฺตเปกฺขณ, - เปกฺขุณ : ค. มีปีกหลากสี, มีปีกสวยงาม
จิตฺตภาวนา : (อิต.) การยังจิตให้เจริญ, การอบรมจิต.
จิตฺตมุทุตา : อิต. ความอ่อนโยนแห่งจิต
จิตฺตลตาวน : นป. สวนจิตรลดา, ชื่อสวนของพระอินทร์
จิตฺตเลขา : อิต. รูปภาพ
จิตฺตวิกฺเขป : ป. ความฟุ้งซ่านแห่งจิต, ความวิกลจริต
จิตฺตวิตาน : นป. เพดานอันวิจิตร, เพดานมีลวดลายสวยงาม
จิตฺตวิปฺปยุตฺต : ค. วิปยุตจากจิต, ซึ่งไม่ประกอบด้วยจิต
จิตฺตวิสสฏฐ : ค. (ธรรม) ที่ไม่เจือจิต, ไม่เกี่ยวข้องกับจิต
จิตฺตสงฺกิเลส : ป. ความเศร้าหมองแห่งจิต, จิตเศร้าหมอง
จิตฺตสงฺขาร : (ปุ.) สภาพผู้ปรุงแต่งซึ่งจิต, ความปรุงแต่งแห่งจิต, สภาพผู้ปรุงแต่งจิต.
จิตฺตสณฺหตา : (อิต.) ความที่แห่งจิตเป็น ธรรม ชาตละเอียด.
จิตฺตสนฺตาป : นป. ความเร่าร้อนแห่งจิต, ความโศกเศร้าทุกข์ใจ
จิตฺตสมถ : ป. ความสงบแห่งจิต
จิตฺตสมฺปีฬน : ค. ซึ่งบีบคั้นจิต, ซึ่งเบียดเบียนจิต
จิตฺตสมาธิ : ป. ความตั้งมั่นแห่งจิต, ความแน่วแน่แห่งจิต
จิตฺตสโมธาน : นป. ความรวมลงพร้อมแห่งจิต, ความพร้อมเพรียงแห่งจิต, ความแน่วแน่แห่งจิต
จิตฺตสหภู : ค. ซึ่งมีพร้อมกับจิต, ซึ่งเกิดร่วมกับจิต