วายิต : กิต. ทอแล้ว
วิกฺขิตฺตจิตฺต : ค. มีจิตฟุ้งซ่าน
วิกุณิต : กิต. บิดไปแล้ว, บุบแล้ว, เสียรูป
วิจิตฺต : ค. งดงาม, น่าพิศวง
วิชฺชุ, วิชฺชตา, วิชฺชุลตา : อิต. สายฟ้า, ฟ้าแลบ
วิชาตา : อิต. คลอดแล้ว
วิชิตาวี : กิต.ชนะแล้ว
วิตรณ : นป. การจ่ายให้, การข้ามไป
วินตา : อิต. แม่ของเผ่าครุฑ
วินิมฺมุตฺต : กิต. เปลื้องแล้ว, กำจัดออกแล้ว
วิมุตฺต : กิต. พ้นแล้ว
วิรต : กิต. งดเว้นแล้ว
วิลิตฺต : กิต. ลูบไล้แล้ว
วิลุตฺต : กิต. ปล้นแล้ว
วิสยุตฺต : กิต. แยกจากกัน
สกุนฺต : ป. นก
สจิตฺต : นป. จิตของตน
สญฺญต : ค. ซึ่งร้องเรียกกัน, ตั้งชื่อ
สตฺตุภสฺตา : อิต. ถุงข้าวตู
สเตรตา : อิต. สายฟ้าแลบ
สมงฺคิตา : อิต. ความเป็นผู้พร้อมเพรียงกัน
สมตา : อิต. ความเสมอกัน
สมนฺตโต สมนฺตา : (อัพ. นิบาต) รอบ, รอบคอบ, โดย...ทั้งปวง, โดยประการทั้งปวง, โดยรอบ. อภิฯ และรูปฯ ว่าเป็นนิบาตลงในอรรถแห่งสัตมี.
สมนฺตา : ก. วิ. โดยรอบ
สมนฺนาคต : กิต. มาตามพร้อมแล้ว
สมฺปติต : กิต. ตกแล้ว, ล้มแล้ว
สมฺปยุตฺต : กิต. ประกอบแล้ว
สมฺมิสฺสตา : อิต. การเจือปน
สมฺมุขตา : (อิต.) ความพร้อมหน้า.
สมานฺต : ค. รอบ ๆ , ใกล้เคียง
สมานตฺตตา : (อิต.) ความเป็นแห่งบุคคลเป็นผู้มีตนเสมอ, ความเป็นแห่งบุคคลผู้มีตนเสมอ, ความเป็นคนมีตนเสมอ, ความเป็นคนมีตนเสมอไม่ถือตัว.
สมุปโสภิต : กิต. ประดับประดาแล้ว
สยุตฺต : กิต. ประกอบแล้ว, ผูกแล้ว
สรณตา : (อิต.) ความเป็นแห่งความระลึก, กิริยาที่ระลึก.
สหพฺยตา : (อิต.) ความเป็นแห่งสหาย, ความเป็นพวก.
สหสฺสเนตฺต : (ปุ.) เทวดาผู้มีพระเนตรพันหนึ่ง, เทวดาผู้มีพระเนตรพันหนึ่งเป็นประมาณ, เทวดาผู้มีพระเนตรหนึ่งพัน, ท้าวสหัสเนตร, ท้าวสหัสนัยน์, พระอินทร์. คำนี้ในหนังสือบางเล่ม เป็นท้าวหัสเนตร ท้าวหัสนัยน์ ตัด ส ตัวหน้าออก ความหมาย มิผิดหรือ? ส. สหสฺรากฺษ.
สาตฺต : กิต. กำหนัด, ยินดี, หลงรัก
สาธุกมฺยตา : (อิต.) ความเป็นแห่งบุคคลผู้ใคร่ความดี, ความใคร่ความดี.
สานฺตวาน : (นปุ.) ความเอ็นดู.
สามญฺญตา : (อิต.) ความเป็นแห่งบุคคลผู้เกื้อกูลแก่สมณะ, ความประพฤติเกื้อกูลแก่สมณะ, ความเป็นแห่งบุคคลผู้เสมอกัน.
สามนฺตา : (อัพ. นิบาต) รอบ, รอบคอบ, โดยรอบ. รูปฯ เป็น สตฺตมิยตฺถนิปาต.
สามลตา : อิต. เถาดำแดง
สิกตา : (อิต.) ทราย. สิจฺ ฆรเณ, โต. อ. ปัจ. ประจำหมวดธาตุ แปลง จ เป็น ก อา อิต.
สิตฺต : กิต. รดแล้ว
สีลตา : อิต. ความปรกติ
สีลสามญฺญตา : (อิต.) ความเป็นแห่งบุคคลผู้เสมอกันโดยศีล, ความเป็นผู้มีศีลเสมอกัน.
สุกทริยตา : (อิต.) ความเป็นแห่งบุคคลผู้ตระหนี่เหนียวแน่นยิ่งนัก, ความเป็นผู้ตระหนี่เหนียวแน่นยิ่งนัก.
สุขิต : (วิ.) ผู้ถึงแล้วซึ่งความสุข วิ. สุขํ อิโต สุขิโต. ผู้สบาย. สุขฺ นิทฺทุกฺเข, อิโต, ผู้มีความสุขเกิดแล้ว ผู้มีความสุขเกิดพร้อมแล้ว วิ. สุขํ ชาตํ สํชาตํ วา เอตสฺสาติ สุขิโต. ผู้เป็นไปด้วยความสุข ว. สุเขน อิโต ปวตฺโตติ สุขิโต.
สุเขตฺต : (นปุ.) นาอันดี, เขตอันดี, นาดี, เขตดี.