ปคุณตา : อิต. ความเป็นผู้คล่องแคล่ว
ปจฺจากต : กิต. ไม่ทำตอบ, บอกปัด
ปจฺจาโกฏิต : กิต. ทุบ, รีด, บุ
ปจฺจามิตฺต : ป. ข้าศึก
ปฏิกุฏิต : ค. ซึ่งงอกลับ, ซึ่งโก่ง, ซึ่งบิด
ปฏิกุลฺยตา : อิต. ความเป็นสิ่งปฏิกูล, ความเป็นของน่ารังเกียจ
ปฏิกูลตา : อิต. ความเป็นของปฏิกูล
ปฏิต : ค. ซึ่งได้รับความพอใจ, ซึ่งเป็นสุข
ปฏิทุกฺขาปนตา : อิต. ภาวะที่กลับทำให้เกิดมีความทุกข์ขึ้นใหม่อีก
ปฏิปีฬิต : กิต. (อันเขา) บีบคั้นแล้ว, กดขี่แล้ว
ปฏิพทฺธจิตฺต : ค. มีจิตปฏิพัทธ์, มีใจผูกพัน; มีความรักใคร่เกิดขึ้น
ปฏิภาคนิมิตฺต : นป. ปฏิภาคนิมิต, นิมิตเทียบเคียง
ปฏิมุตฺต : ค. หมดจด, บริสุทธิ์
ปฏิรูปตา : อิต. ความเหมาะสม, ความสมควร; ความคล้ายคลึง, การแสร้งทำให้เหมือนจริง
ปฏิวิรต : ค. ผู้งดเว้นแล้ว, ผู้เว้นขาดแล้ว
ปฏิสยุตฺต : ค. ซึ่งเกี่ยวข้อง, ซึ่งประกอบ
ปฏิสุตฺต : ค. ผู้หลับสนิท
ปฏุตา : อิต., ปฏุตฺต นป. ความฉลาด, ความชำนาญ
ปณฺฑุสุตฺต : นป. เส้นด้ายสีเหลือง, ด้ายเหลือง
ปณามิต : กิต. (อันเขา) นอบน้อมแล้ว, ไหว้แล้ว, ประนมมือแล้ว, ขับไล่แล้ว
ปตฺตาธาร : (ปุ.) เชิงบาตร, ตีนบาตร.
ปตฺตาธารก : นป. เชิงรองบาตร, ตีน, หรือฝาบาตร
ปตฺตานุโมทนา : (อิต.) ความยินดีตามซึ่งส่วนบุญอันถึงแล้ว, การอนุโมทนาซึ่งส่วนบุญ อันมาถึงแล้ว. ปตฺตาปตฺติ + อนุโมทนา. การอนุโมทนาส่วนบุญที่ผู้อื่นให้แล้ว ทินฺนปตฺติ + อนุโมทนา ลบ ทินฺน, การ อนุโมทนาส่วนบุญ ปตฺติ + อนุโมทนา.
ปตฺตานุโมทนามย : (วิ.) (บุญ) สำเร็จด้วยความยินดีตามซึ่งส่วนบุญอันถึงแล้ว, ฯลฯ.
ปตากา : อิต. ธง, ธงแผ่นผ้า
ปตาปน : ป. ชื่อนรกในจำพวกนรกใหญ่ทั้งแปดขุม
ปตาเปติ : ก. ทำให้เร่าร้อน, เผา, แผดเผา, รุ่งเรือง
ปตารณ : นป. การยกขึ้นให้สูง, การขยายตัว
ปตาเรติ : ก. ให้ผ่านไป, ให้ซึมซาบ, ให้ข้ามไป, ให้ไหล, ให้ท่วมไป, ให้ล้น, ให้เดือดพล่าน
ปติต : กิต. ตกไปแล้ว, หล่นแล้ว, ล้มแล้ว
ปติพฺพตา : อิต. หญิงผู้ยำเกรงผัว, ภรรยาผู้จงรักภักดี, เมียผู้ซื่อสัตย์
ปทานุปุพฺพตา : อิต. ความที่บทเรียงต่อกันไปตามลำดับ, การเรียงลำดับคำ
ปทาลตา : อิต. เครือดิน, ไม้เถามีลักษณะคล้ายผักบุ้งหรือแพงพวย
ปทิตฺต : ค. ซึ่งไฟติดทั่วแล้ว, ซึ่งลุกโพลง
ปทีปิต : ป. ซึ่งไหม้, ซึ่งส่งแสง, ซึ่งลุกโพลง
ปธาริต : กิต. (อันเขา) ทรงนำไว้แล้ว; (อันเขา) นุ่งห่มแล้ว
ปธูปิต : กิต. (อันเขา) พ่นควันแล้ว, บังหวนควันแล้ว
ปนฺถเทวตา : อิต. เทวดาที่สิงอยู่ตามถนนหนทาง, เทวดาเจ้าทาง
ปปตา : อิต. ลูกดอก, ชนัก
ปปีฬิต : ค. ซึ่งถูกบีบคั้น, ซึ่งถูกบดขยี้, ซึ่งถูกครูดสี, สึกหรอ
ปพฺพชิตา : (อิต.) นักบวชผู้หญิง, หญิงนักบวช.
ปภุตฺต : (นปุ.) ความเป็นแห่งบุคคล. ปภุ + ตฺต ปัจ. ภาวตัท.
ปมาทวตา : อิต. ความเป็นผู้มีความประมาท
ปยุตฺต : กิต. (อันเขา) ประกอบแล้ว, เทียมแล้ว, นำไปใช้แล้ว, ประยุกต์แล้ว, ตั้งใจแล้ว, ขวนขวายแล้ว, แต่งขึ้นแล้ว, ลงมือทำแล้ว, วางแผนแล้ว
ปโยคตา : อิต. ความประกอบ, ความนำไปใช้
ปรจิตฺต : (นปุ.) จิตของบุคคลอื่น, จิตของ สัตว์อื่น.
ปรจิตฺตชานน : (นปุ.) ความรู้จิตของบุคคล อื่น, ฯลฯ.
ปรจิตฺตวิชานน : นป. การรู้แจ้งจิตของผู้อื่น, การรู้ความคิดของผู้อื่น
ปรตุกมฺยตา : (อิต.) ความที่แห่งคำพูดเป็น คำพูดเพื่อยังคนอื่นให้รัก (พูดสอพอเพื่อให้เขารัก ).
ปรปริคฺคหิตสญฺตา : (อิต.) ความที่แห่งบุคคล มีความสำคัญว่าของอันบุคคลอื่นหวงแหน แล้ว, ความเป็นแห่งบุคคลผู้มีความรู้ว่าของ อันคนอื่นหวงแหนแล้ว, ความเป็นผู้มี ความรู้ว่าของมีคนอื่นหวงแหน, ความรู้ว่า ของมีเจ้าของหวงแหน.