ผ้ำ ๆ : ว. อาการเดินหรือวิ่งอย่างหนัก.
ผิ : สัน. ถ้า, หาก, แม้น.
ผิง : ก. ทำให้ร่างกายอบอุ่นด้วยวิธีอังไฟ เรียกว่า ผิงไฟ, ทำให้ร่างกาย อบอุ่นด้วยแดด เรียกว่า ผิงแดด; ทำให้สุกด้วยไฟล่างไฟบน เช่น
ผิด : ว. ไม่ตรงกับความจริงหรือที่กําหนดนิยมไว้, ไม่ถูก, ต่างไป, แปลกไป, เช่น ของสิ่งนี้ผิดกับสิ่งนั้น.
ผิดก : [ผิดก] ว. มั่งคั่ง, ผึ่งผาย. (ป. ผีตก; ส. สฺผีตก).
ผิดกลิ่น : ว. แปลกไปจากกลิ่นที่คุ้นเคยและทำให้เกิดปฏิกิริยา.
ผิดขา : ว. ผิดไปจากพวก, ไม่ถูกขากัน.
ผิดคน : ว. ไม่ใช่คนที่ตนมุ่งประสงค์, ไม่ใช่คนที่ต้องการ, เช่น ถามผิดคน.
ผิดคำพูด : ว. ไม่รักษาคำพูด, ผิดวาจา ก็ว่า.
ผิดใจ : ก. หมางใจกัน.
ผิดตัว : ว. ผิดจากคนที่ตนเจาะจง เช่น ตีผิดตัว ชี้ผิดตัว.
ผิดตา : ว. แปลกไปจากที่เคยเห็น.
ผิดท่า : ก. ผิดจังหวะ.
ผิดที่, ผิดที่ผิดทาง : ก. อยู่ในที่ที่ไม่เคยอยู่, อยู่ในที่ที่ไม่ควรจะอยู่.
ผิดนัก : (สำ) ถ้าพลาดไป เช่น ผิดนักก็แค่ตาย.
ผิดนัด : ก. ไม่ไปตามนัด, ไปไม่ตรงตามเวลาที่นัดไว้; (กฎ) การที่ ลูกหนี้ไม่ชําระหนี้ตามกําหนดเวลา หรือการที่เจ้าหนี้ไม่รับชําระ หนี้ โดยปราศจากมูลเหตุอันจะอ้างกฎหมายได้.
ผิดน้ำ : ก. ดื่มนํ้าจากแหล่งที่ไม่เคยกินจนทำให้ไม่สบาย; ทำผิด จากคำปฏิญาณเมื่อดื่มน้ำสาบาน ทำให้ได้รับผลร้าย; อาการที่ ปลาหายใจไม่สะดวกเมื่อปล่อยลงไปในแหล่งน้ำที่แปลกไป ในคำว่า ปลาผิดน้ำ.
ผิดประหลาด : ก. แปลกจากที่เคย.
ผิดปาก : ก. ผิดไปจากที่พูด เช่น ผิดปากว่าเสียเมื่อไหร่ ไม่ผิดปาก.
ผิดผี : ก. ผิดจารีตประเพณี (มักใช้ในทางชู้สาว).
ผิดผู้ผิดคน : ว. ไม่เหมือนคนทั่วไป.
ผิดแผก : ก. แตกต่าง.
ผิดฝาผิดตัว : ว. ไม่เข้าชุดกัน, ไม่เข้าคู่กัน, คนละพวก คนละฝ่าย.
ผิดพ้องหมองใจ : ก. ขุ่นเคืองใจ.
ผิดพ่อผิดแม่ : ว. แตกต่างไปจากพ่อแม่.
ผิดเพศ : ว. ผิดแผกไปจากเพศของตน เช่น แต่งตัวผิดเพศ.
ผิดเพี้ยน : ว. ผิดแปลกไปเล็กน้อย, คลาดเคลื่อน, เพี้ยน ก็ว่า. ผิดมนุษย์มนา ว. ไม่เหมือนมนุษย์ธรรมดาสามัญ เช่น รูปร่าง ใหญ่โตผิดมนุษย์มนา มีพละกำลังผิดมนุษย์มนา.
ผิดเมีย,ผิดลูกผิดเมีย : ก. ล่วงประเวณีกับภริยาผู้อื่น.
ผิดรูปผิดร่าง : ว. เปลี่ยนไปจนเสียรูปเดิม.
ผิดวาจา : ว. ไม่รักษาคำพูด, ผิดคำพูด ก็ว่า.
ผิดวิสัย : ว. ผิดลักษณะที่เป็นอยู่ตามปรกติ เช่น ผิดวิสัยของมนุษย์.
ผิดศีล : ก. ล่วงละเมิดศีล.
ผิดสําแดง, ผิดสำแลง : ก. กินอาหารแสลงไข้ ทําให้โรคกําเริบ.
ผิดสังเกต : ก. ไม่เป็นไปตามปรกติอย่างที่เคยพบเคยเห็น.
ผิดสี : (ปาก) ว. ต่างสีกัน, เดิมใช้แก่คนที่แต่งเครื่องแบบต่างสีกัน เมื่อพบเห็นมักทำให้รู้สึกว่าเป็นคนละพวก.
ผิดสีผิดกลิ่น : ว. ไม่ใช่พวกเดียวกัน.
ผิดเส้น : (ปาก) ว. ไม่ถูกกัน.
ผิดหวัง : ว. ไม่สมหวัง, ไม่ได้ดังที่หวัง.
ผิดหู : (ปาก) ว. แสลงหู, ไม่ถูกหู.
ผิดหูผิดตา : ก. ผิดสังเกต, ผิดแปลกไปจากเดิม.
ผิดอากาศ : ก. ผิดไปจากอากาศที่เคยคุ้น, แพ้อากาศ.
ผิตะ ผีตะ : ว. มั่งคั่ง, ผึ่งผาย, กว้างขวาง. (ป.).
ผิน : ก. หัน, ผัน หรือ หิน ก็ว่า; แปรพระพักตร์ (ใช้แก่พระพุทธรูป).
ผินหลังให้ : (สํา) ก. ไม่สนใจ, ไม่แยแส, ไม่ไยดี, เลิกคบกัน.
ผิว ๑ : ดูใน ผิ.
ผิว ๑, ผิว่า : [ผิวะ] สัน. ถ้าว่า, หากว่า, แม้นว่า.
ผิว ๒ : น. ส่วนที่มีลักษณะบาง ๆ เป็นพื้นหุ้มอยู่ภายนอกสุดของหนัง และเปลือกเป็นต้น.
ผิวจราจร : น. ผิวถนนที่ยวดยานพาหนะแล่นไปมา.
ผิวน้ำ : น. ส่วนบนสุดของนํ้า.
ผิวบาง : ว. แบบบาง, อ่อนแอ, ผู้ดี, ใช้โดยปริยายไปถึงจิตใจด้วย.