นางอ้อม : น. คร่าวเสาเพนียด.
นางอาย : ดู ลิงลม.
นางเอก : น. ตัวเอกฝ่ายหญิงในการแสดงละครหรือภาพยนตร์เป็นต้น.
นางแอ่น :
น. นกอีแอ่น. (ดู อีแอ่น).
นาเชิงทรง : น. นาชนิดที่ไม่มีทางจะบุกเบิกออกไปได้อีก, นาขอบเหล็ก ก็ว่า.
นาฏกะ : [นาตะกะ, นาดตะกะ] (แบบ) น. ผู้ฟ้อนรํา. (ป., ส.).
นาฏดนตรี : [นาตะดนตฺรี] น. ลิเก.
นาฏ, นาฏ : [นาด, นาตะ, นาดตะ] น. นางละคร, นางฟ้อนรํา, ใช้ประกอบกับ คําอื่น หมายความว่า หญิงสาวสวย เช่น นางนาฏ นุชนาฏ. (ป., ส.). นาฏกรรม [นาดตะกํา] น. การละครหรือการฟ้อนรํา; (กฎ) งานเกี่ยวกับ การรํา การเต้น การทําท่า หรือการแสดงที่ประกอบขึ้นเป็นเรื่องราว และ หมายความรวมถึงการแสดงโดยวิธีใบ้ด้วย. (ส.).
นาฏย : [นาดตะยะ] (แบบ) ว. เกี่ยวกับการฟ้อนรํา, เกี่ยวกับการแสดงละคร, เช่น นาฏยศาลา. (ส. นาฏฺย).
นาฏศิลป์ : [นาดตะสิน] น. ศิลปะแห่งการละครหรือการฟ้อนรํา. (ส.).
นาด : ก. ทอดแขนให้อ่อนงาม.
นาดำ : น. นาชนิดที่ใช้ถอนต้นกล้ามาปลูก.
นาถ : [นาด, นาถะ] (แบบ) น. ที่พึ่ง, ผู้เป็นที่พึ่ง. (ป., ส.).
นาท : น. ความบันลือ; เสียงบันลือ, เสียงร้อง. (ป., ส.).
นาที : น. ชื่อหน่วยเวลา เท่ากับ ๑ ใน ๖๐ ของชั่วโมง. (เทียบ ส. นาฑี).
นาน : ว. ยาว, ช้า, (ใช้แก่เวลา) เช่น กินเวลานาน.
น่าน : น. ย่าน, เขต, เช่น น่านนํ้า.
นานนม : ว. นานมาก, นมนาน ก็ว่า.
น่านน้ำ : น. พื้นที่ทางนํ้า, เขตทางนํ้า.
น่านน้ำอาณาเขต : น. น่านนํ้าต่าง ๆ รวมทั้งทะเลอาณาเขตและน่านนํ้า ที่อยู่ภายในแผ่นดิน ซึ่งอยู่ภายใต้อธิปไตยของรัฐใดรัฐหนึ่ง.
น่านฟ้า : น. พื้นที่ทางอากาศ, เขตทางอากาศ.
นานสองนาน : ว. นานมาก.
นานแสนนาน : ว. นานเหลือเกิน.
นานัครส : [นานักคะรด] น. รสเลิศต่าง ๆ เช่น นานัครสโภชชาหาร. (ม. ร่ายยาว วนปเวสน์). (ป. นานา + อคฺค + รส).
นานัตว : [นานัด] (แบบ) น. ความเป็นต่าง ๆ. (ส.).
นานัปการ : [นานับปะกาน] ว. มีหลายอย่าง, นานาประการ ก็ว่า. (ป. นานปฺปการ).
นานา : ว. ต่าง ๆ. (ป.).
นานาจิตตัง : ว. ต่างจิตต่างใจ, ต่างคนก็ต่างความคิดเช่นคนหนึ่งถูกกับ อากาศเย็น แต่อีกคนหนึ่งถูกกับอากาศร้อน.
นานาเนก : ว. ต่าง ๆ กันมากมาย, ใช้ย่อว่า นาเนก ก็มี. (ป. นานา + อเนก).
นานาประการ : ว. มีหลายอย่าง, นานัปการ ก็ว่า. (ส.).
นานาสังวาส : น. การอยู่ร่วมต่างกัน (ใช้แก่พระสงฆ์ที่มีศีลไม่เสมอกัน ทำอุโบสถหรือสังฆกรรมร่วมกันไม่ได้).
นาเนก : ว. ต่าง ๆ กันมากมาย. (ย่อมาจาก นานาเนก).
นาบ : ก. เอาสิ่งที่มีความร้อนรีดหรือกดลงไป เช่น นาบพลู นาบใบตอง เอา เหล็กร้อนนาบเท้า, เรียกพลูที่นาบแล้วว่า พลูนาบ.
นาบข้าว : ก. เอาไม้ยาวกดต้นข้าวให้ราบลงเพื่อเกี่ยว.
นาปรัง : น. นาที่ทำในฤดูแล้งนอกฤดูทํานา.
นาปี : น. นาที่ทำในฤดูฝนซึ่งเป็นฤดูทํานา.
นาฟางลอย : น. นาที่ปลูกข้าวชนิดหนึ่ง ซึ่งเรียกว่า ''ข้าวขึ้นน้ำ'' เนื่องจาก มีรากยาวสามารถหนีน้ำที่บ่ามาท่วมได้รวดเร็ว สามารถแตกแขนงตามข้อ และที่ข้อจะมีรากงอกออกมาสำหรับดูดหาอาหาร นิยมปลูกในท้องที่ซึ่งมี ระดับน้ำสูงตั้งแต่ ๑-๔ เมตร,นาเมือง ก็เรียก.
นาภิ, นาภี ๑ : น. สะดือ, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระนาภี, เช่น พระพุทธรูปส่วนสูงวัดจาก พระบาทถึงพระนาภี, ท้อง เช่น ประชวรพระนาภี; ดุมเกวียน, ดุมรถ; ศูนย์กลาง. (ป., ส.).
นาภี ๒ : น. ชะมด เช่น มฤคนาภี ว่า ตัวชะมด. (ป., ส.).
นามกร : [นามมะกอน] (แบบ) น. ชื่อ, นาม.
นามธรรม : [นามมะทํา] น. สิ่งที่ไม่มีรูป คือ รู้ไม่ได้ทางตา หู จมูก ลิ้น กาย รู้ได้เฉพาะทางใจเท่านั้น, คู่กับ รูปธรรม. (ส.; ป. นามธมฺม).
นามไธย : [นามมะไท] น. ชื่อตั้ง, ทินนาม (เช่นนามบรรดาศักดิ์). (ป. นามเธยฺย).
นาม, นาม : [นามมะ] น. ชื่อ, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระนาม; คําชนิดหนึ่งในไวยากรณ์ สําหรับเรียกคน สัตว์ และสิ่งของต่าง ๆ; สิ่งที่ไม่ใช่รูป คือ จิตใจ, คู่กับ รูป. (ป.).
นามบัตร : [นามบัด] น. แผ่นกระดาษค่อนข้างแข็งและเล็กเป็นต้นที่พิมพ์ บอกชื่อตัว นามสกุล หรือที่อยู่ที่ทํางานไว้เพื่อแนะนําตัวเป็นต้น.
นามปากกา : น. ชื่อแฝงที่นักเขียนหรือนักประพันธ์ใช้แทนชื่อจริง ของตน.
นามแฝง : น. ชื่อที่ตั้งขึ้นเพื่อพรางหรือแทนชื่อจริง.
นามสกุล : น. ชื่อสกุล.
นามสงเคราะห์ : [นามมะสง] น. หนังสือที่รวบรวมคําพูดไว้, อภิธาน; สมุดรายชื่อพร้อมทั้งที่อยู่หรือที่ทํางานของบุคคล. (ส.).
นามสมญา : [นามสมยา] น. สมญา.
นามานุกรม : [นุกฺรม] น. พจนานุกรมคําวิสามานยนาม.