นรการ : [นอระกาน, นะระกาน] น. ช้างสีดอ, ช้างตัวผู้ มีงาสั้น.
นรชาติ : น. คน, หมู่คน.
นรเทพ, นรนาถ, นรนายก, นรบดี, นรบาล, นรราช : [นอระ] น. พระราชา. (ป., ส.).
นรพยัคฆ์ : [นอระ] น. สมิงมิ่งชาย คือ คนเก่งกาจราวกับเสือ. (ป.).
นรเศรษฐ์ : [นอระ] น. คนประเสริฐ; พระราชา. (ส.).
นรสิงห์, นรสีห์ : [นอระ] น. คนปานสิงห์, นักรบผู้มหาโยธิน. (ส., ป.).
นรา : (กลอน) น. คน.
นรา : ดู นร.
นรากร : ดู นร.
นรากร : น. คน, หมู่คน.
นราธิเบนทร์, นราธิเบศร์ : ดู นร.
นราธิเบนทร์, นราธิเบศร์ : น. พระมหากษัตริย์. (ส. นร + อธิป + อินฺทฺร; ป. นร + อธิป + อิสฺสร).
นราธิป : [นะราทิบ] (แบบ) น. พระราชา. (นร + อธิป).
นราธิป : ดู นร.
นรินทร์, นริศ, นริศร, นริศวร : ดู นร.
นรินทร์, นริศ, นริศร, นริศวร : [นะริน, นะริด, นะริดสวน] (แบบ) น. พระราชา. (ส. นร + อินฺทฺร, นร + อีศ, นร + อีศฺร, นร + อีศฺวร).
นรี : [นะรี] (แบบ) น. นาง. (ส.).
นรีเวชวิทยา : [เวดวิดทะยา] น. วิชาว่าด้วยโรคเกี่ยวกับระบบการ สืบพันธุ์ของสตรี.
นเรนทรสูร, นเรศ, นเรศวร, นเรศูร : [นะเรนทฺระสูน, นะเรด, นะเรสวน, นะเรสูน] (แบบ) น. พระราชา. (ส. นร + อินฺทฺร + สูร, นร + อีศ, นร + อีศฺวร).
นเรนทรสูร, นเรศ, นเรศวร, นเรศูร : ดู นร.
นเรศวร์ชนช้าง : [นะเรด] น. ชื่อเพลงไทยทํานองหนึ่ง.
นโรดม : ดู นร.
นโรดม : (แบบ) น. พระราชา. (ส. นโรตฺตม; ป. นรุตฺตม).
นฤ ๑ : [นะรึ] น. คน (ใช้นําหน้าคำอื่น). (ส.).
นฤ ๒ : [นะรึ] ว. ไม่มี, ออก, มักใช้นําหน้าศัพท์อื่น เช่น นฤมล ว่า ไม่มีมลทิน, นฤโฆษ ว่า ดังออก. (คํานี้เขียนแผลงมาจาก นิ ในบาลี ซึ่งสันสกฤต เป็น นิสฺ).
นฤคหิต :
[นะรึคะหิด] (โบ) น. ชื่อเครื่องหมายรูปดังนี้ ?, นิคหิต หรือ หยาดนํ้าค้าง ก็เรียก. (ส. นิคฺฤหีต; ป. นิคฺคหีต). (ดู นิคหิต).
นฤโฆษ : [นะรึโคด] (แบบ) ก. ดังออก, กึกก้อง. (ส.).
นฤดม : ว. เลิศชายหรือแข็งแรงที่สุด. (ส.).
นฤตย, นฤตย์ : [นะริดตะยะ, นะริด] น. การระบํา, การฟ้อนรํา, การเต้นรํา. (ส.).
นฤตยศาลา : น. ห้องเต้นรํา. (ส.).
นฤตยศาสตร์ : น. วิทยาหรือศิลปะแห่งการระบํา. (ส.).
นฤตยสถาน : น. ที่สําหรับการระบํา. (ส.).
นฤเทพ, นฤบดี : น. พระราชา. (ส.).
นฤนาท : [นะรึนาด] (แบบ) น. ความกึกก้อง; การบันลือ.
นฤบาล : น. พระราชา. (ส.).
นฤเบศ : น. พระราชา.
นฤปนีติ : [ปะนีติ] น. พระราโชบาย. (ส.).
นฤปเวศม์ : [ปะเวด] น. ราชสํานัก; ศาล. (ส.).
นฤปะ : น. ผู้ปกครอง, พระราชา.
นฤปัตนี : [ปัดตะนี] น. พระราชินี. (ส.).
นฤพาน : [นะรึ] น. ความดับกิเลสและกองทุกข์. (โบ) ก. ตาย (ใช้แก่ พระมหากษัตริย์) เช่น ครั้งนั้นสมเด็จพระรามาธิบดีเจ้าเสด็จ
นฤมล : [นะรึมน] ว. ไม่มีมลทิน. น. นาง.
นฤมาณ : [นะรึ] (แบบ) น. การสร้าง, การแปลง, การทํา, การวัดส่วน. (ส. นิรฺมาณ).
นฤมิต : [นะรึ] ก. สร้าง, แปลง, ทํา. (ส. นิรฺมิต; ป. นิมฺมิต).
นลาฏ : [นะลาด] (ราชา) น. หน้าผาก. (ป.; ส. ลลาฏ).
นลิน : [นะลิน] (แบบ) น. ดอกบัว. (ป., ส.). นลินี [นะ] (แบบ) น. หมู่บัว, สระบัว. (ป., ส.).
นลินี : ดู นลิน.
นว ๑ : [นะวะ] ว. ใหม่ (ใช้เป็นคําหน้าสมาส). (ป., ส.).
นว ๒ : [นะวะ] ว. เก้า, จํานวน ๙, (ใช้เป็นคําหน้าสมาส). (ป.; ส. นวนฺ).
นวก ๑, นวกะ : [นะวะกะ] น. ผู้ใหม่, ผู้อ่อน. (ป.). ว. ใหม่, อ่อน, เช่น พระนวกะ นวกภูมิ.