ปฏิสูร : ป. ศัตรูผู้กล้า, ปรปักษ์
ปฏิเสฏฺฐ : ค. ผู้ประเสริฐกว่า, ผู้สูงกว่า
ปฏิเสธ : ป. การปฏิเสธ, การห้าม, การกีดกัน
ปฏิเสธก : ค., ป. ผู้ปฏิเสธ, ผู้ห้าม, ผู้ป้องกัน, ผู้กีดกั้น
ปฏิเสธติ, - เธติ : ก. ปฏิเสธ, ห้าม, ป้องกัน, กีดกั้น, ขัดขวาง
ปฏิเสนิกตฺตุ : ป. ผู้กระทำความเป็นข้าศึก, ผู้ตั้งต้นเป็นศัตรู, ผู้สร้างศัตรู
ปฏิเสนิกโรติ : ก. กระทำความเป็นข้าศึก, ตั้งต้นเป็นศัตรู, แก้แค้น
ปฏิเสนิยติ : ก. ประพฤติเป็นศัตรู, แก้แค้น, โต้เถียง, ประคารม, ไสส่ง
ปฏิเสวติ : ก. เสพเฉพาะ, เสพ (เมถุน), ประพฤติ, ปฏิบัติตาม, เสพอาศัย, ส้องเสพ, ใช้ (ปัจจัยสี่)
ปฏิเสวน : นป. การเสพเฉพาะ, การประพฤติการปฏิบัติตาม, การใช้
ปฏิเสวิตุ : ป. ผู้เสพเฉพาะ, ผู้ประพฤติ, ผู้ใช้
ปฏิโสต : อ. ทวนกระแส
ปฏิหงฺขติ : ก. ขจัด, บำบัด, ทำลาย
ปฏิหญฺญติ : ก. (อันเขา) กระทบ, ทำให้สะเทือนใจ, กำจัด
ปฏิหต : กิต. (อันเขา) กระทบแล้ว, ทำให้สะเทือนแล้ว, กำจัดแล้ว
ปฏิหนติ : ก. กระทบ, กีดกั้น, กำจัด, ทำลาย, เบียดเบียน
ปฏิหนน : นป. การกระทบ, การผลักไส, การกำจัด, การทำลาย
ปฏิหนนก : ค. ผู้กระทบกระทั่ง, ผู้กำจัด, ผู้เบียดเบียน
ปฏิหรติ : ก. นำกลับ, กลับคืน; บอก, แจ้งให้ทราบ
ปฏิหสติ : ก. กระทบ, ทุบ, ตี, ต่อย
ปฏิหาร : ป. ประตู, คนเฝ้าประตู, การนำกลับ, การกีดกั้น
ปฏิหาเรติ : ก. ให้กลับไป, กั้น, ขัดขวาง, ไล่ไป, หลีกเลี่ยง, ติดตาม
ปฏิหาหิร : ค. ซึ่งมีในภายนอก, ซึ่งอยู่ภายนอก, ซึ่งเร่ร่อนไม่มีที่อยู่
ปฏี : อิต. ผ้าเนื้อหยาบ, ผ้าใบ
ปฏุ : ค. ฉลาด, ชำนาญ, คล่องแคล่ว, เฉียบแหลม, คม, มีสุขภาพดี
ปฏุตา : อิต., ปฏุตฺต นป. ความฉลาด, ความชำนาญ
ปฏุปฺปาทน : นป. การลบ (ทางคณิตศาสตร์)
ปโฏล : ป. กระดอม, ขี้กา (ไม้เถา), บวบงู
ปฐ : ค. ฉลาด, สามารถ, ชำนาญ, เชี่ยวชาญ
ปฐติ : ก. อ่าน, ท่อง, สวด
ปฐน : นป. การอ่าน, การท่อง, การสวด
ปฐม : ค. ที่หนึ่ง, ครั้งแรก, อันแรก
ปฐม : อ. ก่อน, ครั้งแรก
ปฐมตร : อ. ก่อนกว่า, แรกที่สุด
ปฐวตฺต : นป. ความเป็นดิน, ความเป็นของแข็ง
ปฐวี : อิต. แผ่นดิน, ปฐวีธาตุ
ปฐวีกมฺป : ป. ความสั่นสะเทือนแห่งแผ่นดิน, แผ่นดินไหว
ปฐวีกสิณ : นป. ปฐวีกสิณ, ดินสำหรับเพ่งเพื่อจูงจิตให้เป็นสมาธิ
ปฐวีธาตุ : อิต. ปฐวีธาตุ, ธาติดิน, ธาตุที่เข้มแข็ง, ธาตุที่กินเนื้อที่, ของแข็ง
ปฐวีมณฺฑล : นป. มณฑลแห่งดิน, วงกลมแห่งพื้นดิน, พื้นดิน, ที่ดิน
ปฐวีรส : ป. รสแห่งดิน, รสเกิดจากดิน, รสดิน
ปฐวีเลขา : อิต. รอยขีดเขียนบนพื้นดิน
ปฐวีสญฺญา : อิต. ความกำหนดหมายว่าเป็นดิน
ปฐวีสม : ค. เสมอด้วยแผ่นดิน, ซึ่งเปรียบเหมือนแผ่นดิน