อสุรกาย : (ปุ.) อสุรกายชื่อของสัตว์ผู้เกิดในอบายพวก ๑ ใน ๔พวก เป็นพวกที่ ๔.
อสุรนฺต : (นปุ.) ระหว่างแห่งอสูร.
อสุราต : ค. ไม่ได้หมัก, ยังไม่เป็นสุรา
อสุรินฺท : ป. หัวหน้าแห่งอสูร คือ ท้าวเวปจิตติและราหู
อสุรี : (ปุ.) อสุรี, ยักษ์.
อสุโรป : ป. ความไม่สุภาพ, ความกระด้าง, ความโกรธเคือง
อสุสชิ : (ปุ.) พระอัสสชิชื่อพระเบญจวรรคีย์องค์ที่ ๕.
อสุสฺสูส : ค. ไม่ฟัง, ไม่สดับ, ไม่ตั้งใจฟัง
อสุสิร : ค. ไม่มีโพรง, ไม่มีช่อง
อสุสุชล : (นปุ.) น้ำของตา, น้ำอันไหลออกจากตา, น้ำตา.ส. อสฺรุ.
อสูจิก : ค. ไม่มีเข็ม, ปราศจากเข็ม
อสูยก : ค. ไม่บ่น, ไม่ริษยา
อเสขอเสกฺข : (ปุ.) บุคคลผู้ไม่ต้องศึกษา, บุคคลผู้ไม่ต้องศึกษาเพื่อคุณอันยิ่งขึ้นไปอีก(เพราะจบการศึกษาแล้วคือละกิเลสได้หมดสิ้นแล้ว), บุคคลผู้สำเร็จการศึกษา (ในเรื่องละกิเลสเพราะละกิเลสได้เด็ดขาดแล้ว), พระอเสขะคือ พระอริยบุคคลผู้บรลุพระอรหันตผลแล้ว, อเสขะอเสกขะชื่อของพระอรหันต์, พระอรหันต์.วิ.ตโตอุตฺตริกรณียาภาวโตนตฺถิสิกฺขาเอตสฺสาติอเสโขอเสกฺโขวา.
อเสข, อเสกฺข : ๑. พระอเสขะ, พระอรหันต์, ผู้ไม่ต้องศึกษาอีก ;
๒. ค. ผู้ที่ไม่ต้องศึกษาอีก
อเสจน : (วิ.) ยังปิติแห่งจิตและนัยน์ตาให้เกิด, ชื่นใจ, ชื่นตา, หน้าตาชื่นบาน, หน้าตาเบิกบาน, ยั่วยวน.จิตฺตสฺสอกฺขิโนจปิติชนกํวตฺถุอเสจนํนาม.
อเสจน, - นก : ค. ไม่ระคนกัน, เป็นที่ชื่นชมยินดี, มีเสน่ห์
อเสนาสนก : ค. ไม่มีเสนาสนะ, ปราศจากที่นั่งที่นอน
อเสยฺย : ค. ไม่ประเสริฐกว่า, ไม่ดีกว่า
อเสวนา : อิต. การไม่เสพ, การไม่คบค้าสมาคม, การไม่เอาอย่าง
อเสส : (วิ.) มิได้เหลือ, ไม่เหลือ, ไม่เหลือลง, ทั้งปวง, ทั้งหมด, ทั้งสิ้น.วิ. น เสสํอวสิฏฺฐอเสสํ.
อเสส : ก. วิ. โดยไม่มีส่วนเหลือ, สิ้นเชิง
อโสก : (วิ.) ผู้ไม่มีความโศก, ผู้ไม่โศก.ส.อโศก
อโสณฺฑ : ค. ผู้ไม่เมา, ผู้ไม่เป็นนักเลงสุรา
อโสณฺฑี : อิต. ผู้ไม่เมา, ผู้ไม่เป็นนักเลงสุรา
อโสตต : นป. ความเป็นผู้ไม่มีหู
อโสภณ : ค. ไม่สวยงาม, น่าเกลียด
อห : (ปุ. นปุ.) วัน, กลางวัน.นปุพฺโพ, หาจาเค, อ.
อห : (อัพ. นิบาต) โอ.รูปฯ.การกกัณฑ์.
อหการอหงฺการ : (ปุ.) ความถือตัว, ความทะนงตัว, ความไว้ตัว, ความไว้ยศ, ความหยิ่ง, ความเย่อหยิ่ง, ความจองหอง, ความถือเรา, อติมานะ, อภิมานะ. วิ. อหมิติอตฺตานํกโรติ เยน โสอหํกาโรอหงฺกาโรวา.อหํปุพฺโพ, กรฺกรเณ, โณ.อภิฯลงอปัจส.อหงฺการ.
อหงฺการ : ป. การถือตัวเป็นใหญ่, การทะนงตัว
อหฏฺฐ : ค. ไม่ร่าเริงแล้ว
อหต : (นปุ.) ผ้าอันอะไร ๆ ไม่ขจัดแล้ว, ผ้าใหม่.
อหปติ : (ปุ.) พระอาทิตย์, ดวงตะวัน.ส. อหปติ
อหมหมิกา : (อิต.) ความหยิ่ง, ความจองหอง, ความอหังการ.โบราณแปลว่าอภิมานะเป็นที่กระทำว่าเราว่าเรา.อหํอหํศัพท์อิกปัจ.วิ. อหํอคฺโคภวามิอหํอคฺโคภวามี-ติอหมหมิกา.
อหริต : ค. ไม่ใช่ของเขียวสด
อหห : (นปุ.) อหหะชื่อมาตรานับเท่ากับร้อยคูณด้วยนิรพุท. อํหฺคติยํ, หปจฺจโย.
อหาปิต : กิต. ไม่พลีบูชา, ไม่เซ่นสรวง
อหาเปนฺต : กิต. ไม่ละ, ไม่ให้เสื่อม
อหาริย : ค. ซึ่งไม่เคลื่อน, เคลื่อนที่ไม่ได้
อหาลิทฺท : ค. ไม่ถูกย้อม, ไม่ได้ย้อม
อหาส : ป. ความไม่ร่าเริง, ความไม่ยินดี
อหิ : (ปุ.) งู. วิ. นิปฺปาโทปิสมาโนอํหติคนฺตุสกฺโกตีติอหิ.อํหฺคติยํ, อิ. ส. อหิ.
อหิก : ค. ประจำวัน, ทุกๆ วัน, รายวัน
อหิกุณป : ป. ซากงู, คราบงู
อหิคาห : ป. คนจับงู, คนฝึกงู
อหิคุณฺฐิก : ป. คนจับงู, หมองู
อหิจฺฉตฺตก : ป. เห็ด, ดอกเห็ด
อหิฉตฺต : (นปุ.) เห็ด.