กุฏฏ : ๑. ป. แป้ง, ผง;
๒. ค. บีบ, คั้น
กุฏฏฺฐ กุฏฏฏฺฐ : (วิ.) เสมอกัน, เนืองนิตย์, นิรันดร. กุฏฺ กุฏฺฏ เฉทเน, โฐ, ฏฺสํโยโค.
กุฏฐ : ๑. นป. โรคเรื้อน; ต้นโกฐ;
๒. ค. เล็ก, น้อย, รอง
กุฏฺฐ : (นปุ.) โกฐ ชื่อเครื่องยาจำพวกหนึ่งมี หลายชนิด วิ. กุยํ ปฐวิยํ ติฏฺฐตีติ โกฏฺฐํ. กุปุพฺโพ, ฐา คตินิวุตติยํ, กฺวิ. กุฏฺ เฉทเน วา, โฐ, โต วา. ถ้าลง ต ปัจ. ก็แปลง ต เป็น ฐ.
กุฏฐิต : ค. ร้อน, เดือดพล่าน, ละลาย
กุฏฐิลิกา : อิต. ฝัก, เปลือก
กุฏฐี : ป. คนเป็นโรคเรื้อน, คนขี้เรื้อน
กุฏณฺฑปาทก : (ปุ.) คนเท้าปุก.
กุฏธาริกา : อิต. ทาสหญิง, หญิงรับใช้, หญิงผู้กระเดียดหม้อน้ำ
กุฏนฺนฏ : (นปุ.) หญ้าแห้วหมู. กุฏ+นฏ ซ้อน นฺ.
กุฏนินฺน : (นปุ.) เนระพูสี ชื่อต้นไม้ใช้ทำยา ต้นเป็นกอคล้ายผักกูด ก้านสีแดงคล้ำ.
กุฏว : ป. รังนก
กุฏสิมฺพลี, (โกฏิสิมฺพลี) : อิต. ไม้งิ้วป่า
กุฏาคาร : (ปุ. นปุ.) เรือนยอด (ปราสาท).
กุฏิ : (อิต.) เรือน, เรือนพระ, ที่อยู่ของพระ, กระท่อม, กระฏิ, กุฏิ, กุฏี. วิ. กุฏตีติ กุฏิ. กุฏฺ เฉทเน, อิ. เป็น กุฏี บ้าง. ส. กุฏิ.
กุฏิก : (นปุ.) กระท่อม, กระท่อมน้อย, รัง.
กุฏิ, - กา : อิต. กุฎี, กระท่อม, ที่อยู่ของพระ
กุฏิ กุฏิล : (วิ.) คด, โค้ง, โกง, งอ, บิด. กุฏฺ โกฏิลฺเล, อิ, อิโล. เกี่ยว, ตัด, แบ่ง, ปัน, กุฏฺ เฉทเน, อิ, อิโล. กุฏิล นั้นรูปฯ ๖๕๕ ลง อิร ปัจ. แปลง ร เป็น ล. ส. กุฏิล.
กุฏิมฺพิก : ป. กระฎุมพี, คนมั่งมี, พ่อเรือน
กุฏิล : ค., นป. โค้ง, งอ, โกง, คดโกง; ส่วนที่โค้ง, ที่คด, ที่งอ
กุฏิลตา : อิต. ความคด, ความโกง
กุฏิลภาว : ป. ความเป็นคนโกง, ความเป็นผู้มีนิสัยโกง
กุฏี : อิต. กระท่อม, ห้องเล็ก, เพิง
กุฏีการ : ป. การสร้างกุฎี
กุฏีทุสก : ค. ผู้ทำลายกระท่อมหรือรัง
กุฏีปุริส : ป. คนอยู่กระท่อม, ชาวนา
กุฏุกุญฺจก : ค. ใกล้ชิด, กระชับ, แน่น
กุฏุมฺพ : (นปุ.) ทรัพย์ (นา สวน เป็นต้น) กุฏมฺ วตฺตเน, โพ, อสฺส (แปลง อ ที่ ฏ เป็น อุ).
กุฏุมฺพร : (นปุ.) ผ้าเปลือกไม้.
กุฏุมฺพิก : (วิ.) มีทรัพย์ วิ. กุฏุมฺพํ อสฺส อตฺถีติ กุฏุมฺพิโก. อิก ปัจ.
กุฏุมฺพี : (ปุ.) คนมีทรัพย์, กุฏุมพี กระฏุมพี (คนมั่งมี, พ่อเรือน). ไทยใช้ กระฏุมพี หมายถึงคนชั้นเลวชั้นต่ำก็มี เช่น ไพร่ กระฏุมพี.
กุฐารี : อิต. ผึ่ง, ขวาน, เครื่องมือตัดไม้
กุฐารี กุฏฺฐ ารี : (อิต.) ผึ่ง ชื่อเครื่องมือสำหรับ ถากไม้ชนิดหนึ่งมีรูปคล้ายขวาน วิ. กุจฺฉิตา ธารา ยสฺสาติ กุฐารี กุฏฺฐารี. แปลง ธ เป็น ฐ. ฏฺฐ. เป็น กุธารี โดยไม่แปลงบ้าง ขวาน ก็แปล.
กุฑ กุฑก กุฑฺฑ : (นปุ.) ฝา, ฝาบ้าน, ฝาเรือน. กุฏฺ เฉทเน, อ, ฏสฺส โฑ. ศัพท์ที่ ๒ ก สกัด ศัพท์ที่ ๓ แปลง ฏ เป็น ฑฺฑ.
กุฑฺฑมูล : นป. รากไม้ชนิดหนึ่ง
กุฑุฑ : นป. ฝา, ฝาขัดแตะ
กุฑุพ : ป. ฟายมือ, ซองมือ
กุฑุพ กุฑุว : (ปุ.) ฟายมือ, ซองมือ. วิ. ตณฺฑุ ลาทโย อเนน กณฺฑนฺติ ปริจฺฉินฺทนฺตีติ กุฑุโพ กุฑุโว วา. กฑิ เภทเน, โพ, โว, กฑิสฺส กุฑุ.
กุฑุมล, - ก : ป. ดอกไม้ตูม, ดอกไม้ที่กำลังจะแย้มบาน
กุณ : (วิ.) หดเข้า, สั้นเข้า, งอ, หงิก, ง่อย.
กุณฺฐ : ค., ป. เป็นง่อย, โค้ง, คดงอ; เกียจคร้าน, ไม่คม; คนเป็นง่อย
กุณฺฐ : (วิ.) เกียจคร้าน, เฉื่อยชา, เงื่องหงอย, ร่อย, เหี้ยน, กระจอก (เขยก), เขยก. กุฐิ อาลสิยคติปฏิฆาเตสุ, อ.
กุณฺเฐติ : ก. ทำให้งอ, ทำให้คด, ทำให้เป็นง่อย
กุณฺฑ : (ปุ.) เหี้ย, จะกวด (สัตว์เลื้อยคลานรูป ร่างคล้ายจิ้งจก ตะกวด ก็เรียก), ไฟ, เตาไฟ, หลุมไฟ. กุณฺฑ ฑาเห, อ.
กุณฺฑก : (ปุ.) รำ, รำข้าว. กุณฑฺ ฑาเห, อ, สตฺเถ โก.
กุณฺฑกขาทก : ค. ผู้กินรำข้าว (เป็นอาหาร)
กุณฺฑกงฺคารปูว : ป., นป. ขนมเบื้องที่ทำด้วยรำข้าว
กุณฺฑกปูว : ป., นป. ขนมที่ทำด้วยรำข้าว
กุณฺฑกมุฏฐิ : ป. รำข้าวหนึ่งกำมือ
กุณฺฑกยาคุ : อิต. ยาคูที่ทำด้วยรำข้าว, ข้าวต้มรำ