เตภูมิกธมฺม : (ปุ.) ธรรมอันเป็นไปในภูมิสาม.
เตภูมิกวฏฺฏสขาต : (วิ.) อันบัณฑิตนับพร้อม แล้วว่า วัฏฏะอันเป็นไปในภูมิสาม.
เตมน : (วิ.) เปียก, ชื้น, ชุ่ม, เยิ้ม. ติมุ อทฺทภาเว, ยุ. ส. เตมน.
เตมาส : (นปุ.) หมวดสามแห่งเดือน, หมวดแห่งเดือนสาม, ไตรมาส ( สามเดือน ), ดู วิ. ที่ศัพท์ เตปิฏก(นปุ.) เทียบ.
เตมาสจตุมาสจฺจย : (วิ.) เป็นที่ไปล่วงแห่ง หมวดแห่งเดือนสามและหมวดแห่งเดือนสี่, สิ้นไปสามสี่เดือน.
เตมิตุ : อ. (ปฐ., จตุ) การเปียก, การทำให้เปียก, การชุ่มชื้น; เพื่ออันเปียก, เพื่ออันชุ่ม
เตมิตุกาม : (วิ.) มีความปรารถนาเพื่ออันเปียก, มีความปรารถนาเพื่อจะเปียก, มีความต้องการเพื่อจะเปียก. เตมิตุ+กาม ลบ นิคคหิต.
เตมิย : (ปุ.) พระเตมิยะ พระเตมีย์ พระนาม ของพระโพธิสัตว์ คือ อดีตชาติของพระ สมณโคดม เป็นชาติที่ ๑ ในทศชาติ.
เตมิยติ : ก. อันเขาทำให้เปียก, อันเขาทำให้ชื้น
เตเมติ : ก. ทำให้เปียก, ทำให้ชุ่ม, ทำให้ชื้น
เตรส : ค. สามสิบ
เตรส เตฬส : (ไตรลิงค์) สิบสาม วิ. ตโย จ ทส จาติ เตรส. ตีหิ วา อธิกาติ เตรส. แปลง ติ เป็น เต ศัพท์หลังแปลง ร เป็น ฬ. รูปฯ ๓๙๖.
เตรสม : (วิ.) ที่สิบสาม. เตรส+ม ปัจ.
เตโรวสฺสิก : ค. มีอายุสามหรือสี่ปี
เตล : (นปุ.) น้ำมัน, ( ที่ได้จากพืชและเนื้อสัตว์ ไขสัตว์) , น้ำมันงา ( ได้จากงา ). ติลฺ สิเนหเณ, โณ. แปลว่า สำลี นุ่น ฝ้าย ก็มี. ส. ไตล.
เตลโกฏฺฐาคาร : ป., นป. คลังน้ำมัน, ที่เก็บน้ำมัน, โรงน้ำมัน, ร้านน้ำมัน
เตลฆฏ : ป. หม้อน้ำมัน
เตลจาฏิ : อิต. หม้อน้ำมัน, ขวดน้ำมัน, ถังน้ำมัน, ถาดน้ำมัน
เตลโจลิกา : อิต. แมลงสาบ
เตลธูปิต : ค. ซึ่งปรุงด้วยน้ำมัน
เตลนาฬิ : (อิต.) ทะนานแห่งน้ำมัน, น้ำมันมี ทะนานเป็นปริมาณ, น้ำมันมีทะนานหนึ่ง เป็นประมาณ.
เตลปชฺโชต : ค., เตลปทีป ป. อันลุกโพลงด้วยน้ำมัน, ตะเกียงน้ำมัน
เตลปณฺณิก : (นปุ.) จันทน์เหลือง, จันทน์- เทศ. ติลปณฺณปฺปมาณปตฺตยุตฺตตาย เตลปณฺณิกํ. ณิก ปัจ.
เตลปาก : ป. การต้มด้วยน้ำมัน, การหุงด้วยน้ำมัน, ทำให้สุกด้วยน้ำมัน, ทอด
เตลปิโลติก : ป. ผ้าเก่าอันชุ่มด้วยน้ำมัน, ผ้าชุบน้ำมัน
เตลมกฺขน : นป. การทาด้วยน้ำมัน, การไล้ด้วยน้ำมัน
เตลมิญฺชก : ป. ขนมทอดน้ำมัน
เตลวณิชฺชา : อิต. การค้าขายน้ำมัน
เตลสงฺคุฬิกวาท : (ปุ.) วาทะว่า ขนมระคน ด้วยงา, วาทะว่าขนมแตกงา ( ขนมทำด้วย แป้งคลุกด้วยงา).
เตลโหม : นป. การทำพลีกรรมด้วยน้ำมัน (คือการเอาน้ำมันราดไฟหรือจุดไฟบูชายัญ)
เตลิก : (วิ.) ระคนด้วยงา วิ. ติเลน สํสฏฺฐํ เตลิกํ. มีน้ำมันเป็นสินค้า. วิ. เตลํ อสฺส ภณฺฑนฺ เตลิโก. ณิก ปัจ. ตรัต๎ยาทิตัท.
เตลิย : ค. อันเป็นมัน, มีมันมาก
เตวาจิก : (วิ.) กล่าวสามครั้ง.
เตวิชฺช : (วิ.) ผู้มีวิชาสาม.
เตวีสติ : (อิต.) ยี่สิบสาม.
เตสฏฺฐี : ค. (อิต.) หกสิบสาม
เตสตฺตติ : อิต. เจ็ดสิบสาม
เตอสีติ (ตฺยาสีติ) : ค. (อิต.) แปดสิบสาม
โตฏก : (นปุ.) โตฏกะ ชื่อฉันท์วรรณพฤทธิ์ มียี่สิบสองคำ.
โตฑน : (นปุ.) การบีบ, การคีบ, การจิก. ตุฑิ โตฑเน, ยุ.
โตทน : (นปุ.) การเบียดเบียน, การรบกวน, การทิ่มแทง, ความเบียดเบียน, ฯลฯ, ความเจ็บ, ปฏัก.ตุทฺ พฺยถเน, ยุ. ส.โตทน.
โตเทยฺย : ป. พราหมณ์ชื่อโตเทยยะ
โตมร : (ปุ.) หอก ( แทกตีนช้าง), หอกซัด, อาวุธสำหรับซัด,โตมร( สามง่ามที่มีปลอก รูปใบโพธิ์สวมอยู่). วิ. ตุชฺชติ อเนนาติ โตมโร.ตุท. พฺยถเน, อโร, ทสฺส โม, โอตฺตํ (แปลง อุ เป็น โอ ). ส. โตมร.
โตมรคห : ป. ผู้ถือหอก, ผู้ถือหลาว
โตย : (นปุ.) น้ำ. วิ. ตายเตติ โตยํ. ตา ปาลเน, โย, อาการสฺส โอตฺตํ. ส. โตย.
โตยท : (ปุ.) เมฆ (ให้น้ำ).
โตยธิ : (ปุ.) ประเทศผู้ทรงไว้ซึ่งน้ำ, ทะเล.
โตยนิธิ : (ปุ.) ขุมแห่งน้ำ, ทะเล, มหาสมุทร.