อหิต : (ปุ.) วัน, ข้าศึก, ศัตรู. วิ. หิโนติวุทฺธึคจฺฉตีติหิโต.นหิโตอหิโต.
อหิตุณฺฑิก : ป. หมองู, คนจับงู
อหิเปต : (ปุ.) เปรตมีศรีษะเพียงดังศรีษะแห่งงู.
อหิเผณ : นป. ฝิ่น
อหิเมขลา : อิต. สังวาลย์งู, สร้อยงู
อหิริก : (ปุ.) คนหมดความละอาย, คนหมดความละออายใจ, คนหมดความขยะแขยงในการทำทุจริตต่าง ๆ, สภาพที่ไม่ละอายแก่อกุศลทุจริต.
อหิวาตกโรค : (ปุ.) โรคอันบังเกิดแล้วแต่ลมมีพิษเพียงดังพิษแห่งงู, โรคอันบังเกิดแต่ลมมีพิษราวกะว่าพิษแห่งงู, โรคอันเกิดแต่ลมมีพิษประดุจงู (ร้าย).
อหิวิชฺชา : อิต. วิชาหมองู คือการทายโชคชาตาโดยอาศัยงู
อหีนินฺทริย : ค. มีอินทรีย์ไม่เลว, มีร่างอันไม่บกพร่อง
อหึสก : (วิ.) ผู้ไม่เบียดเบียน, ผู้ไม่ประทุษร้าย.
อหึสา : (อิต.) ความไม่เบียดเบียน, อหิสา.ส. อหึสาอหิงฺสา.
อหุหาริย : นป. หัวเราะลั่น, หัวเราะเสียงดัง
อเห : อ. เอะ! นี่แน่ะ! อย่างไรกันนี่!
อเหฐก : ค. ผู้ไม่เบียดเบียน, ผู้ไม่ทำร้าย
อเหตุกทิฏฺฐิ : (อิต.) ความเห็นว่าไม่มีเหตุ, ความเห็นว่าหาเหตุมิได้.ความเห็นว่าหาเหตุมิได้.ความเห็นว่าคนเราจะได้ดีหรือว่าได้ร้าย เป็นไปตามเคราะห์ดีหรือเคราะห์ร้ายถึงคราวเคาะห์ดีก็ดีได้เองถึงคราวเคราะห์ร้ายก็ร้ายได้เองจัดเป็นอเหตตุกทิฏฐิ.
อเหตุกปฏิสนฺธิ : (อิต.) ปฏิสนธิของอเหตุกสัตว์.
อเหตุกวาท : (ปุ.) วาทะสัตว์ผู้หาเหตุมิได้.
อเหตุ, - ตุก : ค. ไม่มีเหตุ, ไม่มีมูล
อเหตุอเหตุก : (วิ.) มีเหตุหามิได้, ไม่มีเหตุ.วิ. นตฺถิตสฺสเหตูติอเหตุอเหตุโกวา.ศัพท์หลังสกัด.
อโห : (อัพ. นิบาต) หรือ, หรือว่า, หรือไม่, อนิจจา, พุทโธ่, ดังเราชม, ดังเราติเตียน, น่าอัศจรรย์หนอ.
อโหรตฺต : (ปุ. นปุ.) วันและคืน, วันคืน.วิ. อโหจรตฺติจอโหรตฺโต.อภิฯ.อหญฺจรตฺติจอโหรตฺตา.อถวา, อหญฺจรตฺติจอโหรตฺตํ.รูปฯ ๓๔๕. เอาอที่อหเป็นโอเอาอิที่รตฺติเป็นอ.
อโหวต : (อัพ. นิบาต) โอหนอ, พุทโธ่เอ๋ย, น่าอัศจรรย์หนอ.
อโหสิ : ก. ได้เป็นแล้ว, ได้มีแล้ว
อโหสิกมฺม : (นปุ.) อโหสิกรรมคือกรรมที่ต่างฝ่ายต่างเลิกแล้วต่อกันการไม่เอาบาปกรรมแก่กัน, กรรมที่ไม่ให้ผล.วิ.อโหสิกํกมฺมํอโหสิกมฺมํ.ลบกสกัด.
อฬกฺก : ป. หมาบ้า ; รักดอกขาว
อฬกา : (อิต.) อฬกาชื่อเมืองกุเวรวิ.อลํ วิภูสนํกโรตีติอลกา.สาเอวอฬกา.เป็นอาฬกาบ้าง.
อฬคล : (ปุ.) ชุมเห็ด.
อฬจฺฉินฺน : (ปุ.) คนเล็บด้วน.
อฬ, - ฬก : นป. ก้ามปู, เล็บ
อฬาร : (วิ.) คด, โค้ง, โกง, งอ, บิด.วิ.อลตีติอฬารํ.อลฺพนฺธเน, อโร.แปลงลเป็นฬ
อา : (อัพ. อุปสรรค)ต้อง, ทั่ว, ถึง, พอถึง, จดถึงอุ. อา ปพฺพตา เขตฺตํ.ยิ่ง, ใกล้, มาใกล้, จนถึง, โดยยิ่ง, โดยรอบ, ก่อน, ออก, บน, ปรารถนา, ผูก, จาก, อยู่, เรียก, ถือ, ยาก, น้อย, กลับ, ไม่เลื่อมใส, รบ, ที่อาศัย, รวบรวม, ประมวลมา, เสมอ ๆ, อัศจรรย์, กลับความคือเมื่อนำธาตุแล้วจะกลับความเดิมของธาตุ.
อากฺขยายิกอาขฺยายิก : (ปุ.) อาขยายิกศาสตร์ศาสตร์ว่าด้วยจริยาเป็นต้น.อภิฯเป็นอิต.
อากฺขฺยาอาขฺยา : (อิต.) นาม, ชื่อ. วิ.อาขฺยายเตเอตายาติอากฺขฺยาอาขฺยาวา.อาปุพฺโพ, ขฺยา ปกถเน, อ.อภิฯลงกฺวิ ปัจ.ศัพท์ต้นซ้อนกฺ.
อากขาอากงฺขา : (อิต.) ความจำนง, ความปรารถนา, ความหวัง, อากังขาชื่อของตัณหา, ตัณหา. อาปุพฺโพ, กํขฺอิจฺฉายํ, อ.ส.อากางฺกฺษา.
อากงฺขติ : ก. หวัง, จำนง, ปรารถนา
อากงฺขน : นป. ความหวัง, ความจำนง, ความปรารถนา
อากงฺขมาน : กิต. หวังอยู่, ปรารถนาอยู่
อากฑฺฒติ : ก. ฉุด, คร่า, ดึง, ลาก
อากฑฺฒน : (วิ.) ฉุด, คร่า, รั้ง, ลาก.อาปุพฺโพ, กฑฺฒฺอากฑฺฒเน, ยุ.
อากปฺป : (ปุ.) มรรยาทอัน...กำหนดยิ่ง, มรรยาทเครื่องกำหนดยิ่ง, มรรยาทเครื่องสำเร็จ, ความกำหนด, ความสำเร็จ.อาบทหน้ากปฺปฺธาตุในความกำหนดสำเร็จอ.ปัจ. การตกแต่งให้งาม, การตกแต่งให้สวยงาม, การแต่งตัวดี, อาการ, ท่าทาง. กปุธาตุในความอาจสามารถควรสมควรอหรือณปัจซ้อนปฺ.ส.อากลฺป.
อากปฺปกิริยา : (อิต.) กิริยาเรียบร้อย, กิริยาสวยงาม.
อากมฺปิต : กิต. หวั่นไหวแล้ว, สั่นสะเทือนแล้ว
อากร : (ปุ.) บ่อ, บ่อเกิด, ที่อยู่, ฝูง, หมู่, พวก, กอง, อากรคือค่าธรรมเนียมที่รัฐบาลเรียกเก็บ.อา+กรฺ+อ ปัจ.ส.อากร.
อากลฺย, อากสฺส : นป. ความไข้, ความเจ็บป่วย, อาพาธ
อากสฺส : (นปุ.) กิเลสขาดเครื่องเกี่ยวข้อง.อาปุพฺโพ, กสฺสฺคติยํ, อ.
อากสฺสติ : ก. ฉุด, คร่า, ดึง, รั้ง, ลาก
อาการ : (ปุ.) การทำยิ่ง, ความทำโดยยิ่ง, มรรยาทเครื่องทำโดยยิ่ง, ความเป็นอยู่, การณะ, สัณฐาน, ส่วน, ส่วนต่าง ๆ ของร่างกาย, วิธี, ทำนอง, ท่าทาง.วิ.อากรณํอากาโร.ส.อาการ.
อาการก : นป. ลักษณะ, ท่าทาง, มรรยาท, อาการ, เหตุ
อาการวนฺต : ค. มีเหตุ, มีผล, มีหลักฐาน