อุปริม : (วิ.) มีในเบื้องบน, เกิดในเบื้องบน. วิ. อุปริ ภโว ชาโต วา อุปริโม. อิม ปัจ. ชาตาทิตัท.
อุปริมา : (อิต.) ทิศเบื้องบน.
อุปริมุข : ก. วิ. เบื้องบน
อุปรุชฺฌติ : ก. อันเขาละเว้น, อันเขาทำลาย, อันเขาเลิกละ
อุปรุนฺธติ : ก. เข้าไปปิดไว้, กั้น, ขวาง, ห้าม
อุปรุปริ : (อัพ. นิบาต) ในเบื้องบน ๆ.
อุปรูปริ : ก. วิ. ยิ่งๆ ขึ้นไป, เหนือขึ้นไป
อุปรูฬฺห : กิต. งอกขึ้นอีกแล้ว
อุปโรจติ : ก. ยินดี, ชอบใจ
อุปโรทติ : ก. เศร้าโศก, เสียใจ, ร้องคราง
อุปโรธ : ป. อุปสรรค, เครื่องขัดขวาง, เครื่องทำลาย
อุปโรป : ป. ต้นไม้อ่อน, ต้นไม้เล็กๆ
อุปล : (ปุ.) ศิลา, หิน. อุปุพฺโพ, ปลฺ รกฺขเณ, อ. อุปฺ เทเห วา, อโล.
อุปลกฺขณา : อิต. การเข้าไปกำหนดหมาย, ปัญญาเครื่องกำหนดความแตกต่าง
อุปลกฺเขติ : ก. ทำให้เห็นข้อแตกต่าง, เข้าไปกำหนด, สังเกต
อุปลทฺธ : กิต. อันเขาได้รับแล้ว, อันเขาได้เห็นแล้ว, เหมาะสมแล้ว
อุปลทฺธิ : (อิต.) ความรู้ ความเข้าใจ (ญาณ), ความได้, ปัญญา. อุปปุพฺโพ, ลภฺ ลาเภ, ติ. แปลง ติ เป็น ทฺธิ ลบ ภฺ. อุปลาป
อุปลพฺภติ : ก. อันเขาย่อมได้, อันเขาประสบ
อุปลภติ : ก. ได้รับ, ประสบ, พบ
อุปลฺลวติ : ก. ลอย
อุปล อุปฺปล : (นปุ.) บัว, ดอกบัว, บัวเผื่อน, อุบล (บัวขาบ บัวสาย). วิ. อุทกํ ปิวตีติ อุปลํ อุปฺปลํ วา. อุทกปุพฺโพ, ปา ปาเน, โล. ทกโลโป. แปลว่า หัวใจ ก็ได้. ส. อุตฺปล.
อุปลาปน : นป. การโกหกตอแหล, เรื่องเหลวไหล, การชักชวน
อุปลาเปติ : ก. ชักชวน, ปลอบโยน, ป้อยอ
อุปฺลาเปติ : ก. จุ่ม, จม, ดำ, ท่วม
อุปลาสิกา : อิต. ความกระหาย, ความอยาก, ความกดขี่
อุปลาเสติ : ก. เป่า, ให้เสียง
อุปลาเฬติ : ก. ปลอบโยน, ประเล้าประโลม
อุปลิกฺขติ : ก. ข่วน, ขีด, เกา, ทำให้บาดเจ็บ
อุปลิตฺต : กิต. ฉาบแล้ว, ทาแล้ว, ทำให้เปื้อนแล้ว
อุปลิปฺปติ : ก. อันเขาฉาบทา, อันเขาทำให้เปื้อน
อุปลิมฺปติ : ก. ฉาบ, ทา, ทำให้เปื้อน
อุปลิมฺปน : นป. การฉาบทา, การลูบไล้
อุปโลหิตก : ค. แดงเรื่อ
อุปวชฺช : ค. ควรว่าร้าย, ควรตำหนิ
อุปวชฺชตา : อิต. ความเป็นผู้ควรว่าร้าย, ความเป็นผู้ควรตำหนิ
อุปวณฺเณติ : ก. พรรณนา, อธิบาย
อุปวตฺตติ : ก. เป็นไป, เป็นไปตาม, เกิดขึ้น, ประพฤติตาม
อุปวตฺตน : ค. อันเป็นไป, อันเป็นที่แวะพัก
อุปวทติ : ก. เข้าไปว่าร้าย, ใส่โทษ, ติเตียน
อุปวธุ : (นปุ.) ที่ใกล้แห่งหญิงสาว. วิ. วธุยา สมีปํ อุปวธุ.
อุปวน : (นปุ.) สวน, สวนใหญ่, สวนดอกไม้. วิ. อุปคตํ อุปโรปิตํ วา วนํ อุปวนํ. ป่า ใกล้, ป่าใกล้เคียง. วิ. สมีปํ วนํ อุปวนํ. วิ. ใช้ สมีป แทน อุป. ที่ใกล้แห่งป่า วิ. วนสฺส สมีปํ อุปวนํ. กลับบทหน้าไว้หลัง.
อุปวยฺห :
(ปุ.) ช้างพระที่นั่ง. ดู โอปวยฺห ด้วย.
อุปวสติ : ก. เข้าอยู่, อาศัย, รักษา, เข้าจำ
อุปวสถ : ป. หมู่บ้าน
อุปวฺหย : (ปุ.) การเจรจากัน, การพูดจากัน. อุป อา ปุพฺโพ, เวฺห อวฺหาเณ, โย.
อุปวฺหยติ : ก. เรียก, ร้องเรียก
อุปวฺหยนฺตา อุปวฺหยตฺตา : (อิต.) การเจรจากัน. ตา ปัจ. สกัด ศัพท์ต้น นฺ อาคม ศัพท์หลัง ซ้อน ตฺ.