อวิกมฺปี : ค. ผู้ไม่หวั่นไหว, ผู้ไม่กวัดแกว่ง
อวิการ : ค. ไม่พิการ, ไม่ผันแปร
อวิกิณฺณ : ค. ไม่เกลื่อนกล่น, ไม่เรี่ยราด, ไม่เหลวไหล
อวิโกปี : ค. ไม่หวั่นไหว, ไม่ถูกรบกวน, ทำลายไม่ได้
อวิค : (นปุ.) ที่ที่บุคคลหนีไม่พ้น, ที่สำหรับเผาศพ, เชิงตะกอน.น+วิ+คมฺธาตุรปัจ.
อวิคฺคห : (วิ.) มิใช่วิเคราะห์, ไม่ใช่วิเคราะห์.
อวิคต : ค. ไม่ไปปราศ, ไม่หายไป
อวิฆฏฺฏิต : ค. อันไม่ถูกกระทบ, ซึ่งไม่สั่น
อวิฆาฏ : ป. การไม่ฆ่า, การไม่เบียดเบียน
อวิจกฺขณ : (ปุ.) คนไม่มีความเห็นแจ้ง, คนพาล.
อวิจฺจ : ก. วิ. อย่างไม่ปกปิด, อย่างเปิดเผย
อวิจาร : ป. การไม่วิจารณ์, การไม่พิจารณา
อวิจาเรติ : ก. ไม่วิจารณ์, ไม่พิจารณา
อวิจิกิจฺฉา : อิต. ความไม่ลังเล, ความไม่แน่ใจ
อวิจิณฺณ : ๑. นป. ความช่ำชอง ;
๒. ค. ไม่เลือก, ไม่ค้นหา
อวิจิอวีจิ : (ปุ. อิต.) อเวจีชื่อนรกขุมใหญ่ขุมที่๘.วิ.อคฺคิชาเลหิจทุกฺเขหิจสตฺเตหิจนฺตถิเอตฺถวีจิอนฺตรนฺติอวีจิ(ไม่ว่างเว้นจากเปลวไฟทุกข์และสัตว์คือมีเปลวไฟทุกข์และสัตว์ลอดกาล).นตฺถิวีจิเอตฺถาติวาอวีจิ.อคฺคิชาลานิวาทุกฺขเวทนานํวาสตฺตานํวานตฺถิวีจิอนฺตรเมตฺถาติวาอวีจิ.
อวิชฺชมาน : กิต. ไม่มีอยู่, ไม่ปรากฏอยู่
อวิชฺชา : (อิต.) ความไม่รู้, ความไม่รู้จริง, ความหลงคือไม่รู้จริง, ความเขลา, อวิชชา(ความไม่รู้อริยสัจ ๔).นปุพฺโพ, วิทฺ ญาเณ, โณย, ทฺยสฺสชโช.
อวิชฺโชฆ : ป. ห้วงน้ำคืออวิชชา
อวิชาต : ค. ไม่ได้คลอด, ไม่เคยมีลูก
อวิชาน : ก. วิ. ไม่รู้, ไม่เข้าใจ
อวิญฺญาณก : (วิ.) มีวิญญาณหามิได้, ไม่มีวิญญาณไม่มีชีวิต, ไม่มีจิตใจ.น+วิญฺญาณกสกัด.
อวิญฺญาณกธน : (นปุ.)ทรัพย์ไม่มีวิญญาณได้แก่เงินทองที่ดินเป็นต้น.
อวิญฺญาต : ค. ไม่รู้
อวิญฺญาตวาที : ป. ผู้มักกล่าวว่าไม่รู้
อวิญฺญู : (วิ.) มิใช่ผู้รู้แจ้ง, มิใช่ผู้รู้แจ้งโดยปกติ, เขลา, โง่, ไม่รู้เดียงสา.วิ.วิเสสํชานาติ.สีเลนาติอวิญฺญู.วิญฺญูปฏิปกฺโขอวิญฺญู.
อวิต : ค. ปกปัก, รักษา, ดูแล
อวิตกฺก : ค. ไม่วิตก, ไม่ตรึกตรอง
อวิตถ : (วิ.) จริง, แท้. วิ.นตฺถิตถํสจฺจมเตฺรติวิตถํ.นวิตถํอวิตถํ.
อวิตฺถนตา : อิต. ความไม่ตึง, ความไม่กระด้าง
อวิตฺถาร : ป. ความไม่พิสดาร
อวิทฺทสุ, อวินฺทสุ : ค. ผู้ไม่รู้, ผู้ไม่ได้ประสบ
อวิทฺธสน : (วิ.) ไม่กระจัดกระจาย, ไม่ขจัดขจายไม่สลาย, มีอยู่, คงที่.
อวิทิต : ค. อันไม่รู้, ซึ่งไม่ประสบ
อวิทู : ป. ผู้ไม่รู้, ผู้เขลา
อวิทูร : (วิ.) ไม่ไกล, ใกล้.ทูรปฏิปกฺขตฺตาอวิทูรํ.
อวิทูอวิทสุ : (ปุ.) คนไม่รู้แจ้ง, คนเขลา, คนโง่, คนพาล.น+วิทฺ+รูปัจ.ศัพท์หลังสุปัจ.
อวินย : ป. ไม่ใช่วินัย, ความประพฤติผิด
อวินาสก, อวินาสิก : ค . ไม่มีเหตุทำให้พินาศ, ไม่ฉิบหาย
อวินาสน : ค . ไม่พินาศ, ไม่ฉิบหาย
อวินิจฺฉยญฺญู : ค. ไม่รู้จักวิธีวินิจฉัย, ไม่รู้จักวิธีตัดสิน
อวินิธาย : ค. ไม่เข้าไปตั้งไว้ผิด, ไม่แสดงออกผิด
อวินิปาต : ค. ไม่ตกไป, ไม่ตก (นรก)
อวินิพฺภุชนฺต, อวินิพฺภุชต : กิต. ไม่แบ่งแล้ว ; ไม่สามารถรู้ได้แล้ว
อวินิพฺโภค : ค. อันแบ่งไม่ได้ ; ไม่แน่ชัด
อวินีต : ค. ฝึกไม่ได้, สั่งสอนไม่ได้
อวิโนทย : ค. ขจัดไม่ได้, บรรเทาไม่ได้
อวิปกฺก : ค. อันไม่สุก, ซึ่งไม่ให้ผล
อวิปกฺกนฺต : ค. ไม่หลีกไปแล้ว, ไม่ก้าวล่วงไปแล้ว
อวิปจฺจนีกสาตตา : อิต. ความเป็นผู้ไม่ยินดีในการโต้แย้ง