คนฺถการ : ป. ผู้แต่งหนังสือ, ผู้ร้อยกรอง, ผู้รจนาพระคัมภีร์
คนฺถติ, คนฺเถติ : ก. ผูก, มัด, รัด, ถัก, ประกอบ, แต่ง
คนฺถธุร : (นปุ.) กิจในคัมภีร์, การเล่าเรียน ความรู้ซึ่งจารึกไว้ในคัมภีร์, การศึกษาคำ สั่งสอนซึ่งจารึกไว้ในคัมภีร์, คันถธุระ ชื่อ ธุระอย่าง ๑ ใน ๒ อย่าง ของพระพุทธ ศาสนา. การเล่าเรียนพระปริยัติธรรมคือ คำสั่งสอน แล้วทรงจำไว้กล่าวสอนไม่ให้ ผิดไปจากหลักตัดสินพระธรรมวินัย ชื่อว่า คันถธุระ. เป็นหน้าที่ของพุทธศาสนิกชน โดยเฉพาะพระภิกษุและสามเณร. ธุระ อีกอย่างหนึ่งคือ วิปัสสนาธุระ.
คนฺถน : นป. การถัก, การบิด; การแต่งความ, การร้อยกรอง
คนฺถปฺปโมจน : นป. การหลุดพ้นจากเครื่องร้อยรัด
คนฺถรจนาจริย : (ปุ.) อาจารย์ผู้แต่งคัมภีร์, พระคันถรจนาจารย์.
คนฺถโสธน : (นปุ.) การชำระคัมภีร์, การชำระ หนังสือ.
คนฺถิม : (วิ.) เกิดที่แผล. คนฺถ+อิมปัจ. รูปฯ ๓๖๓.
คนฺธ : (วิ.) น้อย, เล็กน้อย, หอม, ปลิว, ฟุ้ง, ตลบ. ส. คนฺธ.
คนฺธกฏฐ : นป. ไม้จันทร์หอม
คนฺธกรณฺฑก : ป. ขวดของหอม
คนฺธกุฏิ : อิต. คันธกุฎี, กระท่อมที่อยู่อาศัยของบรรพชิต (โดยเฉพาะเป็นที่ประทับอยู่อาศัยของพระพุทธเจ้า)
คนฺธกุฏี : (อิต.) กุฏีอบแล้วด้วยของหอมอันเป็น ทิพย์ วิ. ทิพฺพคนฺเธหิ ปริภาวิตา กุฏี คนฺธกุฏี. พระคันธกุฎี กุฎิที่พระพุทธเจ้า ประทับ วิ. ชินสฺส วาสภูตํ ภวนํ คนฺธกุฎี นาม.
คนฺธจุณฺณ : นป. แป้งหอม
คนฺธชาต : นป. คันธชาติ, ของหอม
คนฺธญฺญา : อิต. จมูก
คนฺธตณฺหา : (อิต.) ความอยากในกลิ่น, ความพอใจในกลิ่น.
คนฺธตฺเถน : ป. ผู้ลักของหอม, ผู้ขโมยของหอม
คนฺธเตล : นป. น้ำมันหอม, น้ำหอม, น้ำอบ
คนฺธธาตุ : อิต. คันธธาตุ, ของหอม
คนฺธธาร : (ปุ.) คันธาระ ชื่อชนบทพิเศษของ อินเดียโบราณ วิ. คํ ปฐวึ ธาเรนฺตีติ คนฺธารา. กิตฺติคนฺเธน อรนฺตีติ วา คนฺธารา. เป็นชื่อของสระน้ำด้วย.
คนฺธปญฺจงฺคุลิก : นป. เครื่องหมายนิ้วมือทั้งห้าที่บุคคลเจิมแล้วด้วยวัตถุมีกลิ่นหอม
คนฺธปาสาณ : ป. กำมะถัน
คนฺธพฺพ : (ปุ.) สัตว์ผู้จะมาเกิดในครรภ์, ทารกที่มาเกิดในครรภ์. ไตร. ๑๒/ ๔๘๗, ๑๓/๕๗๑.
คนฺธพฺพา : (อิต.) วิชาระบำ.
คนฺธพฺพาธิป : (ปุ.) คันธัพพาธิปะ ชื่อผู้เป็น ใหญ่ในคนธรรพ์ ชื่อท้าวโลกบาลทิศ ตะวันออก, ท้าวธตรฐ. วิ. ปญฺจสิขาทีนํ คนฺธพฺพานํ อธิโป นายโก คนฺธพฺพาธิโป.
คนฺธมาทน : (ปุ.) คันธมาทน์ ชื่อภูเขา เป็น ยอดของทิวเขาหิมาลัย ยอดที่ ๑ ใน ๖ ยอด, ภูเขายาหอม, ภูเขาอันยังสัตว์ผู้ถึง พร้อมให้เมาด้วยกลิ่น. วิ. อตฺตนิ สญฺชาต- คนฺธพฺพานํ คนฺเธหิ มทยติ โมทยตีติ วา คนฺธมาทโน. คนฺธปุพฺโพ, มทฺ อุมฺมาเท, ยุ. อรรถกถาสัมภวชาดก ติงสนิบาต วิ. สมฺปตฺตํ ชนํ คนฺเธน มทยตีติ คนฺธมาทโน. เวสฯ ๕๑๑.
คนฺธมาลาทิหตฺถ : (วิ.) ผู้มีสักการะมีของหอม และดอกไม้เป็นต้นในมือ. เป็น ภินนา. พหุพ. มี อ.ทวัน. และ ฉ. ตุล. เป็นภายใน.
คนฺธรส : (ปุ.) รสแห่งของหอม, รสหอม, มด ยอบ ชื่อยางไม่ชนิดหนึ่งมีกลิ่นหอม ใช้ เป็นเครื่องยาและอบกลิ่น.
คนฺธฺรุกข : (ปุ.) ต้นไม้หอม, ต้นรัง ?
คนฺธโลลุปา : อิต. แมลง, แมลงวัน, ผึ้ง
คนฺธวาห : (ปุ.) ลม (นำกลิ่นไป).
คนฺธสญฺเจตนา : อิต. คันธสัญเจตนา, ความติดใจในกลิ่น
คนฺธสญฺญา : อิต. คันธสัญญา, ความสำคัญหมายในกลิ่น
คนฺธสนฺนิธิ : ป. การสะสมของหอม
คนฺธสาร : (ปุ.) แก่นจันทร์ วิ. คนฺธานํ สาโร อุตฺตโม คนฺธสาโร. คนฺธยุตฺโต สาโร ถิรํโสติ วา คนฺธสาโร.
คนฺธสาลิตณฺฑุลภตฺต : (นปุ.) ภัตแห่งข้าวสาร แห่งข้าวสาลีมีกลิ่นหอม. เป็น ฉ. ตัป. มี ณ ปัจ. ตทัสสัตถิตัท. วิเสสนปุพ. กัม. และ ฉ. ตัป. เป็นภายใน.
คนฺธสุคนฺธ : ป. กลิ่นและกลิ่นหอม, กลิ่นหอมมาก
คนฺธสุวณฺฑินี : (อิต.) ชะมดหนู ?.
คนฺธสูยิ คนฺธายุ : (ปุ.) ชะมดหนู ?.
คนฺธเสล : (ปุ.) แก้วหอม.
คนฺธโสม : นป. บัวขาว, บุณฑริก, ซึ่งเกิดอยู่บนบก
คนฺธาปณ : ป. ร้านขายของหอม
คนฺธายตน : ป. อายตนะคือกลิ่น
คนฺธาร : (ปุ.) คันธาระ ชื่อเสียงดนตรีอย่างที่ ๔ ใน ๗ อย่าง เสียงเหมือนแพะร้อง วิ. คนฺธ เลสํ อรตีติ คนฺธโร. คนฺธปุพฺโพ, อรฺ คติยํ, อ. คนฺธโร เอว คนฺธาโร.
คนฺธารกาสาววตฺถ : (นปุ.) ผ้าอันบุคคลย้อมแล้ว ด้วยน้ำฝาดอันบังเกิดแล้วในเมืองคันธาระ. เป็นวิเสสนปุพ. กัม มี ณ ปัจ. ราคาทิตัท. และ ส. ตัป. เป็นภายใน.
คนฺธารมฺมณ : ๑. นป. คันธารมณ์, อารมณ์คือกลิ่น, ความติดในกลิ่น
๒. ค. มีกลิ่น
คนฺธารี : (อิต.) วิชาหายตัวได้.
คนฺธาเลป : นป. การลูบไล้ด้วยของหอม