มหาสมย : (ปุ.) ครั้งใหญ่, คราวใหญ่, ครวาประชุมใหญ่, มหาสมัย.
มหาสมุทฺท : ป. มหาสมุทร ทะเล
มหาสย : (วิ.) มีความปรารถนาใหญ่, ฯลฯ, มีใจกว้าง, มีใจกว้างขวาง, ใจกว้าง. มหนฺต+อาสย.
มหาสหา : (อิต.) บานไม่รู้โรย วิ. มหนฺตมฺปิ กาลํ สหตีติ มหาสหา. บัว, สลัดได, หางจระเข้, หางช้าง ชื่อว่าน.
มหาสาร : (วิ.) มีสาระมาก, มีสาระใหญ่.
มหาสาร, มหาสาล : ค. ผู้มั่งคั่ง
มหาสาล : (วิ.) ผู้มั่งคั่ง, ผู้มั่งมี, ผู้มหาศาล คือ ผู้เป็นใหญ่. ผู้ยิ่งใหญ่ในหน้าที่ต่างๆ เช่น กษัตริย์มหาศาล คือ กษัตริย์ผู้มีอำนาจมาก คหบดีมหาศาล คือ คหบดีผู้มีทรัพย์มาก เป็นต้น.
มหาสาวก : (ปุ.) พระสาวกผู้ใหญ่ เว้นพระสารีบุตรและพระโมคคัลลานะ เพราะสองท่านนี้ท่านเป็นพระอัครสาวก. แต่คำว่าพระมหาสาวก ๘๐ ก็รวมด้วย.
มหาสิรา : (อิต.) เอ็นใหญ่.
มหาโสณ : (ปุ.) ไม้อ้อยช้างใหญ่.
มหาโสพฺภ : (ปุ.) บ่อใหญ่, บึง, บึงใหญ่.
มหาหาส : (ปุ.) การหัวเราะใหญ่, การหัวเราะหนักหนา.
มหาหิงคุ : (ปุ.) ต้นมหาหิงคุ์
มหาหิงฺคุ : (ปุ.?) มหาหิงคุ์ ชื่อของเครื่องยาอย่างหนึ่งซึ่งเป็นยางของต้นหิงคุ.
มหาอุตฺตโรฎฺฐ : (ปุ.) ริมฝีปากข้างบนใหญ่.
มหิ : (อิต.) ดิน, ที่ดิน, แผ่นดิน, โลก. มหฺ วุฑฺฒิยํ, อิ.
มหิกา : (อิต.) น้ำค้าง, วิ. มหียเต ราคีหีติ มหิกา. มหฺ ปูชายํ, ณฺวุ, อิตฺถิยํ อา.
มหิจฺฉ : (วิ.) มีความปรารถนาใหญ่, ฯลฯ.
มหิจฺฉตา : อิต. ความหิวกระหาย, ความอยาก
มหิจฺฉา : (อิต.) ความปรารถนาใหญ่, ฯลฯ, ความมักมาก (เห็นแก่ได้) เป็นกิเลสที่หยาบกว่าอิจฉา.
มหิต : กิต. นับถือแล้ว, บูชาแล้ว
มหิตล : (นปุ.) พื้นแห่งแผ่นดิน, พื้นดิน, พื้นโลก, มหิดล.
มหิทฺธิก : ค. มีฤทธิ์มาก
มหิทฺธิ มหิทฺธิก : (วิ.) มีความสำเร็จมาก, มีความงอกงามมาก.
มหิธร มหีธร : (ปุ.) ภูเขา, พระนารายณ์, พระเจ้าแผ่นดิน.
มหินฺท : (ปุ.) มหินทะ ชื่อของพระอินทร์ชื่อ ๑ ใน ๒๐ ชื่อ, พระอินทร์. วิ. มหตํ เทวานํ อินฺโท ราชาติ มหินฺโท. มหนฺโต จ โส อินฺโท จาติ วา มหินฺโท.
มหิม : (วิ.) ใหญ่, โต, มหิมา, มหึมา.
มหิยงฺคณ : (นปุ.) ภูเขา, เนินดิน, มเหยงค์. มหิ+องฺคณ+ยฺ อาคม.
มหิรุห มหีรุห : (ปุ.) ต้นไม้.
มหิลา : (อิต.) หญิง, ผู้หญิง. วิ. มหี วิย สุจิมฺปิ อสุจิมฺปิ ลาตีติ มหิลา, มหีปุพฺโพ, ลา อา ทาเน, กฺวิ. มหนฺเตสุ พหูสุปิ รตฺตจิตฺเตสุ อิลตีติ มหิลา. อิลฺ คมเน, อ. มหฺ ปูชายํ วา, อิโร, ลตฺตํ, อา. มหียตีติ มหิลา.
มหิลามุข : (ปุ.) ช้างมีหน้าเพียงดังหน้าแห่งช้างพัง, ช้างมงคลชื่อ มหิลามุข.
มหิส : (ปุ.) สัตว์ผู้บูชาเจ้าของ, สัตว์ผู้นอนบนแผ่นดิน, ควาย, กระบือ, กาสร. มหฺ ปูชายํ, อิโส. มหีปุพฺโพ วา, สี สเย, อ, รสฺโส. ลงนิคคหิตอาคม เป็น มหึส บ้าง. เป็น มหีส เพราะไม่รัสสะอี ก็มี.
มหิสฺสร : (ปุ.) มหิสสระ ชื่อพระอิศวรชื่อ ๑ ใน ๖ ชื่อ, พระอิศวร, พระมเหศวร, พระเจ้าแผ่นดิน.
มหี : (อิต.) ดิน, แผ่นดิน, ที่ดิน, โลก, มหี ชื่อแม่น้ำสายที่ ๕ ใน ๕ สายของอินเดียโบราณ. มหฺ ปูชายํ วุฑฺฒิยํ วา. อ, อิตฺถิยํ อี.
มหีภุช : (ปุ.) พระเจ้าแผ่นดิน. มหี+ภุช.
มหีรูห : ป. ต้นไม้
มหีลตา : (อิต.) ไส้เดือน วิ. มหิยาลตา มหีลตา.
มหุ : (อัพ. นิบาต) เนืองๆ , บ่อยๆ.
มหุสฺสว : (ปุ.) การฉลอง, การรื่นเริง, การบันเทิง, การสมโภช, มหรสพ, มโหรสพ. มห+อุสฺสว.
มหุสฺสาห : (วิ.) มีเพียรมาก, มีเพียรหนักหนา.
มเหสกฺข : (วิ.) ผู้มีศักดาใหญ่, ผู้มีศักดิ์ใหญ่.
มเหสิ : ป. ผู้แสวงหาคุณใหญ่
มเหสี : (ปุ.) มเหสี พระนามของพระพุทธเจ้าทั้งปวง พระนาม ๑ วิ. มหนฺเต สีลกฺขนฺธาทิเก เอสตีติ มเหสี. มหนฺตปุพฺโพ, เอสฺ คเวสเน, อี.
มโหฆ : (ปุ.) ห้วงน้ำใหญ่, ทะเลใหญ่, มหาสมุทร.
มโหทธิ : (ปุ.) ประเทศทรงไว้ซึ่งน้ำมาก, ทะเลใหญ่, มหาสมุทร. วิ. มโหทกํ ทธาตีติ มโหทธิ. มหนฺตํ มุทกํ ธียติ เอตฺถาติ มโหทธิ. อิ ปัจ.
มโหทร : (ปุ.) คนท้องใหญ่, คนลงพุง, อึ่งอ่าง, ปาด.
มโหสถ : (ปุ.) มโหสถ ชื่อ พระโพธสัตว์ชาติ ๑ ใน ๑๐ ชาติ.
มโหสถ มโหสธ : (นปุ.) ยาใหญ่, ยาประเสรฐ.
มโหสธ : (นปุ.) ขิง, ขิงแห้ง. วิ. ติกฺขรสตฺตา มหนฺตํ โอสธํ มโหสธํ. ชะเอมต้น วิ. มหาวิริยํ โอสธํ มโหสธํ.
มโหฬาร : (วิ.) ยิ่งใหญ่, กว้างใหญ่, มโหฬาร, มเหาฬาร.