กึนาม : ค. ชื่ออะไร, มีชื่อว่าอย่างไร
กึ นาม, กึ นุ : (อัพ. นิบาต) ชื่ออะไร,อะไรหนอ.
กึ นุ โข : (อัพ. นิบาต) เพราะเหตุอะไรหนอ แล, อะไรหนอแล, อย่างไรหนอแล. กึ แปลเป็นเหตุก็ได้ ฉัฏฐี ก็ได้ ทุติยาก็ได้.
กึปกฺก, กิมฺปกฺก : นป. ผลกิมปักกะ, ผลไม้ชนิดหนึ่งซึ่งมีพิษ
กึปุริส : ป. คนอะไร, คนเผ่าไหน; คนป่า; กินนร
กึปุริส กิมฺปุริส : (ปุ.) มนุษย์หรือ, คนหรือ, กินนร. วิ. อสฺสมุขสทิสตาย กุจฺฉิโต ปุริโส กึปุริโสกิมฺปุริโสวา.กิญฺจิวาปุริโสกิมฺปุริโส.
กึภิญฺญ : ค. มีชื่อว่าอะไร
กึวาที : ค. ผู้ชอบกล่าวถึงอะไร, ผู้มีความเห็นว่าอย่างไร
กึสีล : ค. ผู้มีอะไรเป็นปกติ, ผู้มีอุปนิสัยอย่างไร
กึสุ : อ. แลหรือ, อย่างไร, อย่างไรเล่า
กึ สุ : (อัพ. นิบาต) อะไรสิ, อย่างไรสิ, มิใช่ หรือ, บ้างหรือหนอ, อะไร.
กึสุก : (ปุ.) ทองกวาว, ทองหลาง.
กึสุอธิปติ : (วิ.) เป็นใหญ่ยิ่งแห่งอะไรสิ.
กึอกฺขายี : ค. มีปกติกล่าวว่าอย่างไร, หรืออะไร, ผู้มักถาม
กึอตฺถิย : ค. มีความต้องการอะไร
กุ : (วิ.) เล็ก, น้อย, นิดหน่อย, ง่าย, ชั่ว, เลว, เกลียด, น่าเกลียด.
กุกฺก : (วิ.) หนา.
กุกฺกุ : (นปุ.) มือ, ศอก, คืบ. กุก. อาทาเน, อุ, ทฺวิตฺตํ.
กุกฺกุจฺจ : (นปุ.) ความรำคาญ, ความเดือดร้อน, ความสงสัย, ความรังเกียจ (ความรู้สึกสะ อิดสะเอียนในการทำความชั่ว). วิ. กุจฺฉิตํ กโรตีติ กุกฺกตํ. จิตฺตํ; ตํสมงฺคี วา, ตสฺส ภาโว วา กุกฺกุจฺจํ. กุจฺฉิตํ กุตํ กุกฺกุตํ. ตสฺส ภาโว กุกฺกุจฺจํ. กุกฺกุจฺจก
กุกฺกุจฺจก : ค. ผู้รำคาญ, ผู้กังวล
กุกฺกุจฺจายติ : ก. รำคาญ, กังวล
กุกฺกุจฺฉาปก : (ปุ.) ลูกไก่.
กุกฺกุฎี : (อิต.) ไก่ตัวเมีย, แม่ไก่, นางไก่.
กุกฺกุฏ : (ปุ.) ไก่, ไก่ป่า, ไม้รังไก่, ปีระกา. วิ. กุ กุฏตีติ กุกฺกุโฏ. กุปุพฺโพ, กุฏฺ เฉทเน, อ. กุกฺ อาทาเน วา, อุโฏ. กุกติ โคจรํ อาททาตีติ วา กุกฺกุโฏ. ส. กุกฺกุฏ.
กุกฺกุฏฺฐ : (ปุ.) นกกดไฟ.
กุกฺกุฏฺฐ ก : (ปุ.) ไก่ฟ้า.
กุกฺกุฏฐก, - กุตฺถก : ป. ไก่เถื่อน, ไก่ป่า, นกกวัก
กุกฺกุฏณฺฑ : (นปุ.) ไข่ไก่. กุกฺกุฏ+อณฑ. ไข่ ของสัตว์อื่นดด นักศึกษาพึงประกอบศัพท์ โดยเอาศัพท์นี้เป็นอุ.
กุกฺกุฏวตี : (อิต.) กุกฺกุฏวตี ชื่อเมือง.
กุกฺกุฏสวจฺฉร : (ปุ. นปุ.) ปีระกา, ปีไก่.
กุกฺกุฏี : อิต. แม่ไก่, ไก่ตัวเมีย
กุกฺกุตฺถก กุกุตฺถก : (ปุ.) นกกวัก, ไก่ป่า. กุสฺ สทฺเท,ถโก, ทฺวิตฺตํ, กุสสฺส สสฺส โต(แปลง ส แห่ง กุส เป็น ต). ศัพท์ต้นซ้อน กฺ.
กุกฺกุธ : (ปุ.) กระท่อมหมู. เพี้ยนเป็น กระทุ่ม หมู หรือ กระทุ่มขี้หมู บ้าง เป็นไม้ยืนต้น ขนาดกลาง, ไม้กุ่ม.
กุกฺกุร : (ปุ.) หมา, ลูกหมา, ปีจอ. วิ. กุกติ สสาทโย อาททาตีติ กุกฺกุโร. กุก อาทาเน, อุโร. ส. กุกฺกุร กุกุร.
กุกฺกุรวติก : ค. ผู้ประพฤติวัตรเหมือนอย่างสุนัข, ผู้มีกิริยาอาการเยี่ยงสุนัข
กุกฺกุรสวจฺฉร : (ปุ. นปุ.) ปีจอ, ปีหมา.
กุกฺกุรี : (อิต.) หมาตัวเมีย, นางหมา.
กุกฺกุล : (ปุ.) เถ้าร้อน, ถ่านร้อน, เถ้าสุม, เท่ารึง, เถ้ารึง เท่า เถ้าใช้ได้ทั้งสองคำ เถ้ารึงคือ เถ้าที่ไม่มีถ่านไฟ แต่ยังมีความร้อนอยู่. กุกฺกุ หตฺถํ ลุนาตีติ กุกฺกุโล. กุกฺกุปุพฺโพ, ลุ เฉทเน, อ, อุโลโป.
กุกฺกุล, - กุฬ : ป. เถ้าหรือถ่าน, ถ่านเพลิง, ชื่อนรกขุมหนึ่ง
กุกฺกุส : (ปุ.) นกผู้ออกเสียงเลียนมือ, นกเขา.
กุกฺกุห : (ปุ.) นกเขา, นกออก. วิ. กุกฺกุ อิติ สทฺทายตีติ กุกฺกุโห. กุกฺกุ+ห ปัจ. หรือ กุกฺ อวฺหาเณ, อุโห, กฺสํโยโค.
กุกมฺม : (นปุ.) กรรมอันบัณฑิตเกลียด, กรรม น่าเกลียด, กรรมชั่ว. กุจฺฉิต+กมฺม.
กุกุตฺถก : ป. นกกวัก, นกสาลิกา
กุกุม กุงฺกุม : (นปุ.) บัวบก, ดอกบัวบก, หญ้าฝรั่น, จันทน์แดง. วิ. กามียตีติ กุกุมํ กุงฺกุมํ วา. กมฺ อิจฺฉากนฺตีสุ, อุโม. แปลง กมฺ เป็น กํก. อถวา, กุกฺ อาทาเน, อุโม, นิคฺคหิตาคโม. ส. กุงฺกุม.
กุกุร กุกุห : (ปุ.) นกเขา (ร้องเสียงกุกุ).
กุโกล : นป. ต้นพุทรา
กุงฺกุม : (วิ.) ย้อมแล้วด้วยหญ้าฝรั่น วิ. กุกุเมน รตฺตํ กุงฺกุมํ. ณ ปัจ. ราคาทิ ตัท.
กุงฺกุมี : ค. ซึ่งผุดนั่ง; ผู้ทำเสียงอึกทึก
กุงฺกุมีย : นป. เสียงอึกทึก, โกลาหล