ทารุกฺขนฺธ : ป. ขอนไม้, กองฟืน
ทารุกุฏิกา : อิต. กระท่อมไม้, เรือนไม้
ทารุคห : นป. โรงเก็บไม้, โรงไม้
ทารุคเหคณก : ป. เจ้าพนักงานรักษาโรงเก็บไม้
ทารุฆฏิกา : อิต. หม้อน้ำทำด้วยไม้, ปมไม้
ทารุจีริย : ค. (ผ้า) ซึ่งกรองด้วยเปลือกไม้, ผ้าเปลือกไม้กรอง
ทารุจีวร : (นปุ.) ผ้าอันบุคคลกรองแล้วด้วยเปลือกไม้. กรองคือ ร้อย ถัก ทอ.
ทารุช : ค. ซึ่งเกิดแต่ไม้, ทำด้วยไม้
ทารุณ : (วิ.) หยาบ, หยาบช้า, ร้าย, ดุร้าย, โหดร้าย, น่าสะพรึงกลัว. วิ ทาเรติ วิทาเรตีติ ทารุโณ. ทรฺ วิทารเน, อุโณ, กุโน วา. ถ้าลง กุน ปัจ. สบ กฺ แปลง น เป็น ณ. ส. ทารุณ.
ทารุถมภ : (ปุ.) เสาไม้.
ทารุทาห : ป. การเผาไม้
ทารุธีตลิกา : อิต. ตุ๊กตาไม้
ทารุปตฺต : นป. บาตรไม้, บาตรทำด้วยไม้
ทารุปตฺติก : ค. ผู้มีบาตรทำด้วยไม้, ผู้ใช้บาตรในการขอภิกษา
ทารุปาทุกา : อิต. เขียงเท้าไม้, รองเท้าไม้
ทารุภณฺฑ : (นปุ.) ภัณฑะอันบุคคลทำแล้ว ด้วยไม้, เครื่องไม้.
ทารุมณฺฑลิก : นป. วงเวียนซึ่งทำด้วยไม้, วงกลมไม้
ทารุมย : ค. ซึ่งสำเร็จด้วยไม้, ซึ่งทำด้วยไม้
ทารุยนฺต : (นปุ.) หุ่นอันบุคคลทำแล้วด้วยไม้, หุ่นไม้.
ทารุสงฺฆาฏ : ป., ค. แพไม้, เรือ; ซึ่งต่อด้วยไม้, ซึ่งคาดด้วยไม้, ซึ่งสร้างด้วยไม้
ทารุสมาทหาน : นป. การรวบรวมไม้, การเก็บไม้มารวมกัน, การเก็บฟืน
ทารุหฬิทฺทา : (อิต.) ไม้เหลือง, ขมิ้น. วิ. หฬิทฺทวณฺณทารุตาย ทารุหฬิทฺทา. กลับ บทหน้าไว้หลัง. เป็น ทารุหลิทฺทาบ้าง.
ทาเรติ : ก. ผ่า, แยก, เซาะ, แตก, พัง, ทำลาย
ทาลคณ : ป. คณะแห่งทาส, หมู่ทาส, กลุ่มทาส
ทาล ทาฬ : (วิ.) ตัด, ทอน, แตก, แยก, ทำลาย. ทลฺ วิทารเณ, โณ.
ทาลน : นป. การผ่า, การแยก, การเซาะ, การแตก, การพัง, การทำลาย
ทาลิกา : อิต. ผลไม้จำพวกแตงชนิดหนึ่ง
ทาลิม : ป., นป. ทับทิม
ทาว : (ปุ.) ป่า, ฟืน. ทวฺ เฉทเน, โณ. ส. ทาว.
ทาวคฺคิ : (ปุ.) ไฟอันไหม้ซึ่งป่า, ไฟเกิดในป่า, ไฟไหม้ป่า, ไฟป่า.
ทาส : (ปุ.) ป่าว, คนรับใช้, คนใช้, ทาส. โบราณเขียน ทาษ. วิ ทาสนฺเตตสฺสาติทาโส. ทาสุ ทาเน, อ. ทาตพฺโพติ วา ทาโส. ทา ทาเน, โส. ส. ทาส.
ทาสปุริส : ป. บุรุษผู้เป็นทาส, คนรับใช้
ทาสพฺย : (นปุ.) ความเป็นแห่งบ่าว, ฯลฯ. วิ. ทาสสฺส ภาโว ทาสพฺยํ พฺย ปัจ. หรือ ณฺย ปัจ. วุ อาคมท้ายศัพท์.
ทาสพฺยตา : อิต. สภาพความเป็นทาส
ทาสพฺย, - สวฺย : นป. ความเป็นทาส
ทาสลกฺขณ : นป. การทำนายลักษณะทาส, การทายโชคลาภโดยการดูลักษณะทาส
ทาสโวฺยปค : (ปุ.) ทาสที่ยอมตัวเป็นทาสเอง วิ. ภยนิวารณาทฺยตฺถํ ทาสภาว มุปคโต ทาสโวฺยปคโต.
ทาสโวฺยปคต : ค. ผู้เข้าถึงความเป็นทาส, ผู้ยอมตัวเป็นทาสเอง
ทาส, - สก : ป. ทาส, คนรับใช้
ทาสิกา : อิต. ทาสี, ทาสหญิง
ทาสิตฺต : นป. ความเป็นนางทาสี, สภาพของทาสหญิง
ทาสิทาส : (ปุ.) ทาสหญิงและทาสชาย, ทาสี+ทาส รัสสะ ในท่ามกลาง กัจฯ ๓๒๒ รูปฯ ๓๔๔.
ทาสิม : ป. สีเสียดเทศ
ทาสี : (อิต.) บ่าวผู้หญิง, หญิงที่เป็นบ่าว, คนรับใช้หญิง, คนใช้หญิง, หญิงคนใช้, ทาสหญิง. วิ. ทุกุจฺฉิตํ อสตีติ ทาสี. ทุปุพฺโพ, อสฺ อทเน, อ. แปลง อุ เป็น อา อี อิต. ทิยฺยนฺเต เอตายาติ ทาสี. ฎีกาอภิฯ เป็น ทียนฺเต ทา ทาเน, โส, อิตฺถิยํ อี. ส. ทาสี.
ทาสีคณ : ป. คณะแห่งนางทาสี, หมู่นางทาสี, กลุ่มนางทาสี
ทาสีปุตฺต : ป. ลูกนางทาสี
ทาสีโภค : ป. โภคะของนางทาสี, ทรัพย์สมบัติของนางทาสี
ทาห : (ปุ.) ความร้อน, ความเร่าร้อน, ความกระวนกระวาย, ความเผา, ความไหม้, ความแผดเผา, ความเบียดเบียน. ทหฺ ภสฺมีกรเณ, โณ. ส. ทาห.