อวิสหนฺต : ค. ไม่อดทน, ไม่อดกลั้น
อวิสารท : ค. ไม่แกล้วกล้า, ไม่อาจหาญ, ไม่เชื่อมั่น
อวิสาร, อวิสารี : ค. ไม่พร่า, ไม่แผ่กระจายไป
อวิสารี : (วิ.) ไม่เครือพร่า (เสียง...)วิ. พหิทฺธาปริสํองฺคุลิมตฺตมฺปินวิสรตีติอวิสารี.นวิปุพฺโพ, สรฺคติยํ, ณี.วิวิเธนนสรตีติวาอวิสารี.
อวิสาหฏ : ค. ไม่ถูกรบกวน, ไม่ถูกทำให้เขวหรือฟุ้งซ่าน
อวิสาหฏมานสตา : (อิต.) ความที่แห่งบุคคลเป็นผู้มีจิตไม่ส่ายแล้ว, ความที่แห่งจิตเป็นจิตไม่ส่ายแล้ว, ความแน่วแน่.
อวิสาหาร : (ปุ.) ความไม่ส่าย, ความแน่วแน่.
อวิสุทฺธ : ค. ไม่บริสุทธิ์, ไม่สะอาด
อวิเสสกร : ค. อันไม่แปลก, ไม่แตกต่าง
อวิเสสน : ก. วิ. โดยไม่แปลก, โดยไม่แตกต่างกัน
อวิห : (ปุ.) อวิหะชื่อของรูปพรหมชั้นที่ ๑๒ชื่อของภพเป็นที่เกิดของอวิหพรหมชื่อของพรหมผู้ไม่ละสถานที่ของตนโดยเวลาเล็กน้อย.วิอปฺปเกนกาเลนอตฺตโนฐานนวิชหนฺตีติอวิหา.พรหมผู้ไม่เสื่อมจากสม-บัติของตนวิ.อตฺตโนอตฺตโนสมฺปตฺติยานหายนฺตีติอวิหา.
อวิหา : อิต. ชื่อพรหมชั้นสุทธาวาสชั้นแรก
อวิหิต : ค. ไม่ทำ, ไม่ประกอบ
อวิหึสา, อวิเหสา : อิต. การไม่เบียดเบียน ; ความกรุณา, มนุษยธรรม
อวิเหฐก : ค. ผู้ไม่เบียดเบียน, ผู้ไม่ทำอันตราย
อวิเหฐน : นป. การไม่เบียดเบียน
อวี : อิต. แม่แกะ, แกะตัวเมีย
อวีจิ : ๑. อิต. ชื่อนรกขุมหนึ่ง ; ความคร่ำคร่า ; ตลอดกาลไม่ขาดระยะ ;
๒. ค. ไม่มีคลื่น, ไม่มีเปลว
อวีต : ค. ไม่ไปปราศ, ไม่หมดสิ้น
อวีติกฺกม : (ปุ.) ความไม่ก้าวล่วง.
อวีติวตฺต : ค. ไม่ล่วงเลยไป, ไม่ผ่านพ้นไป
อวีร : (วิ.) ไม่หาญ, ไม่กล้าหาญ, ไม่แน่ใจลงไป, ทำให้ฉงน.
อวีวทาต : ค. ไม่สะอาดหมดจด
อวุฏฺฐิก : ค. ไม่มีฝน, ปราศจากฝน
อวุตฺต : ค. ไม่กล่าวแล้ว, อันเขาไม่กล่าวบอกแล้ว
อวุตฺติปริโภค : ป. การบริโภคอาหารที่ผิดธรรมชาติ (คืออาหารที่เขาไม่นิยมกินกัน)
อวุสิต : ค. ไม่อยู่อาศัยแล้ว
อวูปกฏฺฐ : ค. ไม่ถูกพร่า, ไม่ถูกลากไป
อวูปสฺนต : ค. ไม่เข้าไปสงบระงับ
อวูปสม : ป. การไม่เข้าไปสงบระงับ
อเวกฺขติ : ก. เห็นชัด, พิจารณาดู, ตรวจดู
อเวกฺขน : นป. การเห็นชัด, การดูด้วยปัญญา
อเวกฺขิปติ : ก. ทิ้งหรือหย่อนเท้าลง, กระโดด
อเวกลฺล : ค. ไม่ขาดตกบกพร่อง, ไม่วิกลวิการ
อเวกลฺลตา : อิต. ความไม่ขาดตกบกพร่อง, ความไม่วิกลวิการ
อเวจฺจ : ๑. กิต. หยั่งลงด้วยปัญญา, หยั่งรู้แล้ว ;
๒. ค. แน่ชัด ; ไม่หวั่นไหว, สมบูรณ์, มั่นคง
อเวจิกิจฺฉี : ค. ไม่มีความสงสัยแคลงใจ
อเวธ : ค. ไม่ถูกทำร้าย, ไม่หวั่นไหว
อเวภงฺคิก, - คิย : ๑. นป. ของที่ไม่ควรแบ่งแจก ;
๒. ค. ซึ่งไม่ควรแบ่งแจก
อเวร : (วิ.) มิใช่ผู้มีเวร, ผู้ไม่มีเวร.
อเวรี : ค. ไม่มีเวร, ไม่มีความจองร้าย
อเวลา : อิต. เวลาอันไม่สมควร, ไม่ใช่เวลา
อเวหาสกุฏิ : อิต. กุฎีไม่เป็นร้าน, กุฎีที่ไม่แขวนอยู่ในอากาศ คือ กุฎีไม่สูง
อโวทาต : ค. ไม่ขาว, ไม่บริสุทธิ์
อส : (ปุ.) บ่า, ไหล่, ภาค, ส่วน, แนว, คอต่อ.อสฺคติทิตฺยาทาเนสุ, อ.
อส : (ปุ.) บ่า, ไหล่, ส่วน, แผนก, คอต่อ, มุม, องสา, องศา, ขันธ์, วิ.อนติอมติวาเอเตนาติ อํโส. อนฺ ปาณเน, อมํ คมเน วา, โส, นสฺสมสฺสวานิคฺคหีตํ(แปลง นฺ หรือ มฺ เป็น นิคคหิต). อํสฺ สงฺฆาเต วา, อ.อังสะ ชื่อของผ้าที่ภิกษุสามเณรใช้คล้องเฉวียงบ่าจากบ่าซ้ายมาใต้แขนขวาก็มีรากศัพท์มาจากคำนี้สฺอํศอํส.
อสกฺก, - กุเณยฺย, - โกนฺต : ค. ไม่อาจ, ไม่สามารถ, ไม่สมควร
อสกฺขร : (วิ.) ไม่มีก้อนกรวด, ไม่มีกรวด.
อสกฺขิลวาจตา : อิต. ความเป็นผู้กล่าววาจาอันไม่เป็นมิตร, การพูดถ้อยคำอันไม่อ่อนหวาน
อสกฺย : ค. ไม่ใช่ชาวศากยะ