อยิรก : (ปุ.) นาย.ก สกัด.
อยิร, อยิรก : ค., ป. ผู้เจริญ, เจ้านาย, ปู่
อยุชฺฌ : ค. ไม่รบกัน, ไม่ต่อสู้กัน
อยุต : นป. หมื่นหนึ่ง
อยุตฺต : ๑. นป. ความไม่ยุติธรรม, ความไม่สมควร, ความไม่ประกอบ
๒. ค. ไม่ยุติธรรม, ไม่สมควร, ไม่ประกอบ
อยุตฺตอยุตฺตก : (ปุ.) นายส่วย.คือคนที่เก็บของจากพื้นเมืองส่งเป็นภาคหลวง.
อยุตฺต อยุตฺตก : (ปุ.) นายส่วย. คือคนที่เก็บของ จากพื้นเมืองส่งเป็นภาคหลวง.
อยุทฺธ : (วิ.) ปราบไม่ได้(ใครๆไม่สามารถให้พ่ายแพ้ได้ไม่สามารถปราบได้).ไม่พ่ายแพ้ส.อยุทฺธ.
อโยกนฺต : (ปุ.) การตัดเหล็ก.อยปุพฺโพ.กติเฉทเน, อ.
อโยกูฏ : ป. ทั่งเหล็ก, ค้อนตีเหล็ก
อโยขีล : นป. เสาเหล็ก, เขื่อนเหล็ก
อโยค : ค. ไม่ประกอบความเพียร, ไม่มีความพยายาม, ไม่ตามประกอบ
อโยคฺค : (ปุ. นปุ.) สาก, สากตำข้าว.วิ.อโยอคฺเคโกฏิยํยสฺสโสอโยคฺโค.ส. อโยคฺร
อโยคปตฺต : (นปุ.) พัด.
อโยคุฬ : ป. ก้อนเหล็ก
อโยฆร : นป. เรือนเหล็ก, บ้านที่ทำด้วยเหล็ก
อโยฆอโยฆน : (ปุ.) ค้อน, ค้อนเหล็ก, พะเนินเหล็ก.วิ.อยโสอโยมโยวาฆโนอโยฆ-โน.ศัพท์ต้นลบพยัญชนะที่สุดศัพท์ ?..ส.อโยฆน.
อโยฆ อโยฆน : (ปุ.) ค้อน, ค้อนเหล็ก, พะเนิน เหล็ก. วิ. อยโส อโยมโย วา ฆโน อโยฆ- โน. ศัพท์ต้นลบพยัญชนะที่สุด ศัพท์ ?..ส. อโยฆน.
อโยชฺฌ : ค. อันใครๆ ชนะไม่ได้
อโยนิ : (วิ.) ไม่รู้, ไม่แยบคาย, ไม่ถูกทาง, ไม่ถ่องแท้.
อโยนิโส : (อัพ. นิบาต) โดยไม่แยบคาย, โดยอุบายไม่แยบคาบ, ฯลฯ.โส ปัจ.วิภาคตัท.
อโยนิโสมนสิการ : (ปุ.) การทำไว้ในใจโดยไม่แยบคาย, ความทำไว้ในใจโดยไม่แยบคาย, ฯลฯ.
อโยปฏล : นป. หลังคาหรือเพดานทำเป็นแผ่นเหล็ก (ในนรก)
อโยปาการ : ป. รั้วเหล็ก, กำแพงเหล็ก
อโยพฺพน : ค. ไม่เป็นหนุ่มสาว
อโยมน : นป. ทั่งเหล็ก, พะเนินเหล็ก
อโยมย : ค. ดู อยมย
อโยมุคฺคร : นป. ไม้ตะบองเหล็ก, ไม้พลองเหล็ก
อโยสกาลา : อิต. ซี่เหล็ก, กรงเหล็ก
อโยสงฺกุ : ป. ตะปู, หลาวเหล็ก
อร : (ปุ. นปุ.) ดอกบัว, ซี่, ซี่จักร, กำ (ซี่ของล้อรถหรือเกวียน), ส่วนเวลา, เครื่องเล่น.อรฺคติยํ, อ.ส.อร.
อร : (อัพ. นิบาต) ด่วน, พลัน, เร็ว, ไว, ฉับไว.
อรกฺขิตพฺพฏฺฐาน : (นปุ.) ฐานะอัน...ไม่พึงรักษา
อรฆฏฺฏ : นป. ล้อหมุนช่วยในการชักน้ำขึ้นจากบ่อ
อรช : (วิ.) ไม่มีธุลี, อรัช (ปราศจากธุลีคือ ไม่มีผงไม่มีมลทิน).ส.อรช.
อรชฺชมาน : กิต. ไม่ถูกทำให้ตกใจ
อรญฺชร : (ปุ.) อ่าง, กระถาง, ไห, ขวด, ตุ่มใหญ่.วิ. อรํสีฆํชราอสฺเสติอรญฺชโร.
อรญฺชอรญฺชก : (ปุ.) อ่าง, กระถาง, ไห, ขวด, กระออม.อาปุพฺโพ, รชิวิชฺฌเน, อ, รสฺโสศัพท์หลังกสกัด.
อรญฺช อรญฺชก : (ปุ.) อ่าง, กระถาง, ไห, ขวด, กระออม. อาปุพฺโพ, รชิ วิชฺฌเน, อ, รสฺโส ศัพท์หลัง ก สกัด.
อรญฺช, อรญฺชร : ป. ตุ่มใหญ่, อ่าง, ไห, ขวด
อรญฺญ : (นปุ.) ป่า, หมู่ไม้.อรัณย์, อรัญญวา, อรัญญเวศ.อรียเตติ อรญฺญํ.อรฺคติยํ, โญ, ญฺสํโยโค.ส.อรณฺย.
อรญฺญก : (วิ.) มีอยู่ในป่า, มีในป่า.วิ. อรญฺเญภโวอรญฺเญโก.กปัจ.ตั้งอยู่ในป่าวิ.อรญฺเญติฏฺฐตีติอรญฺญโก.
อรญฺญกตฺต : นป. ความเป็นผู้อยู่ในป่า, การถืออยู่ในป่าเป็นวัตร
อรญฺญคต : (วิ.) ผู้ไปแล้วสู่ป่า, ผู้ไปแล้วในป่า, ผู้ไปสู่ป่า, ผู้ไปในป่า, ผู้ไปป่า.
อรญฺญวาส : (วิ.) ผู้อยู่ในป่า, ผู้อยู่ป่า.
อรญฺญวาสี : (วิ.) ผู้อยู่ในป่าโดยปกติ, ผู้อยู่ในป่าเป็นปกติ, ผู้มีปกติอยู่ในป่า.วิ.ดูธมฺมจารีเทียบ.ผู้มีการอยู่ในป่าเป็นปกติวิ.อรญฺเญวาโสสีโลอสฺสาติอรญฺญวาสี.อีปัจ.ตทัสสัตถิตัท.
อรญฺญวิหาร : ป. วิหารหรือกระท่อมที่อยู่ในป่า
อรญฺญานี : (อิต.) ป่าไม้ใหญ่, ป่าใหญ่, ดง.เมื่อลงอีอิต. ให้เอาอที่ญเป็นอาน.
อรญฺญายตน : นป. ผีป่า, ชัฏแห่งป่า
อรญฺญิก : (วิ.) ผู้มีการอยู่ในป่าเป็นปกติ, ผู้มีการอยู่ในป่าเป็นวัตร.วิ.อรญฺเญวสนํสีลมสฺ-สาติอรญฺญิโก.อรญฺเญวาวสนสีโลอรญฺญิโก.ผู้อยู่ในวิหารอันตั้งอยู่ในป่าวิ.อรญฺเญปติฏฺฐวิหาเรวสตีติอรญฺญิโก.มีอยู่ในป่าวิ.อรญฺเญอตฺถีติอรญฺญิโก อรญฺเญภโววาอรญฺญิโก.ตั้งอยู่ในป่าวิ.อรญฺเญติฏฺฐตีติอรญฺญิโก.อิกปัจ.ตทัสสัตถิตัท.