เอกลกฺขณ : (นปุ.) เครื่องหมายว่าเป็นหนึ่ง, ลักษณะว่าเป็นหนึ่ง. เอก + อิติ + ลกฺขณ. เครื่องหมายอันเป็นหนึ่ง, ลักษณะอันเป็น หนึ่ง, ลักษณะอันเป็นเอก. เอก + ลักฺขณ. เครื่องหมายแห่งความเป็นหนึ่ง, เครื่องหมายแห่ง ความเป็นเอก, ลักษณะแห่ง ความเป็นหนึ่ง, ลักษณะแห่งความเป็น เอก. เอกภาว + ลกฺขณ. เครื่องหมายอันแสดงถึงความเป็นหนึ่ง, ลักษณะ อันแสดงถึงความเป็นหนึ่ง, ลักษณะอันแสดงถึง ความเป็นเอก, ลักษณะที่แสดงความเป็น เอก (ของสิ่งนั้น ๆ). เอกภาว + เทสน + ลกฺขณ. ลบศัพท์ในท่ามกลาง. ส. เอก ลกฺษณ. ไทยใช้ เอกลักษณ์ ตามสันสกฤต ออกเสียงว่า เอกกะลักษณ์ ในความหมาย ว่า ลักษณะที่เหมือนกันหรือมีร่วมกัน.
เอกวจน : (นปุ.) คำกล่าวถึงสิ่งเดียว, การกล่าวถึงสิ่งสิ่งเดียว, คำที่กล่าวถึงสิ่งสิ่ง เดียว, เอกวจนะ.
เอกวตฺถุ : (นปุ.) เรื่องหนึ่ง, เรื่องเดียว, สิ่ง หนึ่ง, ฯลฯ.
เอกวตฺถุก : (วิ.) มีวัตถุอันเดียวกัน, มีวัตถุ เป็นอันเดียวกัน, มีวัตถุเดียวกัน, ฯลฯ.
เอกวาร : ก. วิ. ในวาระหนึ่ง, ครั้งหนึ่ง
เอกวิธ : ค. มีอย่างเดียว, ไม่ต่างกัน
เอกวิธา : ก. วิ. โดยส่วนเดียว, โดยไม่แปลกกัน
เอกวีร : ป. นายพลทหาร, ผู้แกล้วกล้าเป็นที่หนึ่ง
เอกวีสติ : (อิต.) ยี่สิบยิ่งด้วยหนึ่ง, ยี่สิบเอ็ด.
เอกส : (ปุ.) บ่าข้างหนึ่ง. เอก+อสํ.
เอกสทิส : ค. เหมือนกันทีเดียว, เอกลักษณ์
เอกสย : ป. ม้า
เอกสวยากรณ : นป. การตอบปัญหาแง่เดียว
เอกสาฏ, - สาฏก : ค. ผู้มีผ้าผืนเดียว
เอกสิก : ค. อันใดอันหนึ่ง, ผู้ใดผู้หนึ่ง
เอกสิกตา : อิต. ความเป็นอันใดอันหนึ่ง, ความแน่นอน
เอกเสน : ก. วิ. โดยส่วนเดียว, อย่างแน่นอน
เอกเสยฺยา : อิต. ฟูกหรือเบาะสำหรับนอนคนเดียว
เอกโส : ก. วิ. โดยส่วนเดียว, ทีละอัน
เอกากินี : อิต. หญิงผู้เดียว, หญิงที่อยู่เปล่าเปลี่ยว
เอกากิย : ค. โดดเดี่ยว, เปล่าเปลี่ยว
เอกากี : (วิ.) ผู้เดียว, คนเดียว, ไม่มีเพื่อน, โดดเดียว, โดดเดี่ยว, วังเวง, เปล่าเปลี่ยว. เอกศัพท์ อากี ปัจ. โมคฯ ณาทิกัณฑ์ ๕๕.
เอกาคาริก : (ปุ.) โจร, ขโมย. วิ. เอกํ อสหายํ อคารํ, ตํปโยชนํ เอกาคาริโก. อิก ปัจ.
เอกาตปตฺต : นป. อาณาจักรหนึ่ง, ประเทศราช
เอกาทส : ค. สิบเอ็ด, จำนวนสิบเอ็ด
เอกาทสม : (วิ.) ที่สิบเอ็ด.
เอกาทส เอการส : (ไตรลิงค์) สิบเอ็ด. วิ. เอกญฺจ ทสา จาติ เอกาทสา. อ. ทวัน. สิบยิ่งด้วยหนึ่ง วิ. เอเกน อธิกา ทสาติ เอกาทส. ต.ตัป. ศัพท์หลัง แปลง ท เป็น ร.ส. เอกาทศนุ
เอกายน : (วิ.) อันเป็นไปที่ไปอันเยี่ยม, อันเป็น เครื่องดำเนินอันเยี่ยม, อันเป็นที่ไปอันยอด เยี่ยม, อันเป็นที่ไปอันประเสริฐ. ส. เอกายน ตั้งใจจริง มีใจเพ่งเฉพาะ.
เอกายน เอกายนมคฺค : (ปุ.) ทางเป็นที่ไปสู่ คุณอันเอก, ทางเป็นที่ไปอันเอก, ทางสาย เอก, หนทางเอก, มรรคคือหนทางอันเอก, เอกายนมรรค คือ ทางสายเอก ได้แก่ อริยมรรค มีองค์ ๘.
เอการมฺมณ : (วิ.) มีอารมณ์อันเดียวกัน, มี อารมณ์เป็นอันเดียวกัน.
เอกาสนิก : (วิ.) ผู้มีการบริโภคบนอาสนะ เดียวเป็นปกติ. วิ. เอกาสเน โภชนํ สีลํ อสฺสาติ เอกาสนิโก. ผู้มีปกติบริโภคอาหารบน อาสนะเดียว ผู้บริโภคอาหารบนอาสนะเดียว เป็นวัตร วิ. เอกาสเน โภชน สีโล เอกาสโน. ณิก ปัจ. ตรัต๎ยาทิตัท.
เอกาสี : (ปุ.) บุคคลผู้บริโภคผู้เดียว, คนมีปกติ บริโภคผู้เดียว, คนบริโภคผู้เดียวเป็นปกติ, คนกินคนเดียว. เอก+อส+ณีปัจ.
เอกาห : (นปุ.) วันหนึ่ง, วันเดียว. เอก+อห.
เอกาหิก : ค. มีเพื่อวันเดียว
เอกิกา : อิต. หญิงผู้เดียว, หญิงเปล่าเปลี่ยว
เอกีภาว : (ปุ.) ความเป็นแห่งบุคคลผู้เดียว, ความเป็นคนผู้เดียว, ความเป็นผู้ผู้เดียว.
เอกีภูต : ค. เป็นอันเดียวกัน, อันเนื่องกัน
เอกี เอกีก : (ปุ.) คนผู้เดียว, คนคนเดียว.
เอกุทฺเทส : (วิ.) มีอุทเทสเดียวกัน, มีอุเทส เดียวกัน.
เอกุปฺปาท : (วิ.) เกิดในอารมณ์เดียวกัน, เกิด พร้อมกัน.
เอกูน : (วิ.) หย่อนด้วยหนึ่ง, หย่อนหนึ่ง.
เอกูนตึส : (อิต.) สามสิบหย่อนด้วยหนึ่ง, สาม สิบหย่อนหนึ่ง, ยี่สิบเก้า. วิ. เอเกน อูนา ตึส เอกูนตึส. ต. ตัป.
เอกูนวีสติ : (อิต.) ยี่สิบหย่อนด้วยหนึ่ง, ยี่สิบ หย่อนหนึ่ง, สิบเก้า. วิ. เทียบ เอกูนตึส.
เอกูนวีสติม : (วิ.) ที่สิบเก้า.
เอกูนสต : (นปุ.) ร้อยหย่อนด้วยหนึ่ง, ร้อย หย่อนหนึ่ง, เก้าสิบเก้า.
เอกูนอตฺตภาวสต : (นปุ.) ร้อยแห่งอัตภาพ หย่อนด้วยอัตภาพหนึ่ง, เก้าสิบเก้าอัตภาพ.
เอเกก : (วิ.) อันหนึ่งและอันหนึ่ง, อันหนึ่งแล อันหนึ่ง, อันหนึ่งอันหนึ่ง, หนึ่งหนึ่ง.
เอโกทิ : ค. แน่วแน่, ตั้งมั่น
เอโกทิภาว : ป. ความแน่วแน่, ความเป็นสมาธิ