ปากเตล : นป. น้ำมันงาที่เคี่ยวให้เดือดแล้วสำหรับใช้ทาตัว
ปากวฏฺฏ : นป. เครื่องยังชีพ; การให้อาหารประจำ
ปากสสน : ป. พระอินทร์
ปากหส : ป. หงส์ขาว
ปาการ : ป. ป้อม, ปราการ, กำแพง
ปาการปริกฺขิตฺต : ค. ซึ่งมีกำแพงล้อมรอบ
ปาการปริกฺเขป : ป. การล้อมด้วยกำแพง, รั้ว
ปาการิฏฺฐิกา : อิต. อิฐที่ก่อกำแพง
ปากาสิย : ค. ซึ่งปรากฏ, เห็นชัด, แจ่มแจ้ง
ปากุล : ค. อากูล, คั่งค้าง, ไม่สำเร็จ, ยุ่งเหยิง
ปาขณฺฑ : ป. คนมิจฉาทิฏฐิ, คนมีความเห็นผิด
ปาคพฺภิย : นป. ความอวดดี, ความหน้าด้าน, ความคะนอง
ปาคุญฺญตา : อิต. ความชำนาญ, ความฉลาด
ปาคุส : ป. ปลาชนิดหนึ่งตัวใหญ่ปากใหญ่
ปาจก : ค. ผู้หุงต้ม, ผู้ปรุงอาหาร
ปาจน : นป. การหุงต้ม, การปรุงอาหาร; ปฏัก, ไม้เท้า
ปาจริย : ป. อาจารย์ของอาจารย์, อาจารย์ผู้ใหญ่, ปรมาจารย์
ปาจาเปติ : ค. ให้หุงต้ม, ให้ปรุงอาหาร
ปาจิกา : อิต. แม่ครัว
ปาจิตฺติย : นป. ข้อห้ามทางพระวินัยชนิดหนึ่งชื่อ ปาจิตติยะ ซึ่งเมื่อต้องแล้วย่อมบริสุทธิ์ด้วยการแสดง
ปาจีน : นป. ทิศตะวันออก
ปาจีนก : ค. อันมีในทิศตะวันออก
ปาชน : นป. การขับไป, การไล่ไป; ปฏัก
ปาชาเปติ : ก. ให้ขับไป
ปาชิก : ป. ผู้ขับ, นายสารภี
ปาชิต : ค. อันเขาขับไปแล้ว
ปาเชติ : ก. ขับไป
ปาฏงฺกี : อิต. เก้าอี้, แคร่, วอ
ปาฏนก : ป. ไม้มะกอก
ปาฏล : ป. สีแดงจางๆ , สีชมพู
ปาฏลิปุตฺต : นป. เมืองปาฎลิบุตรในแคว้นมคธ
ปาฏลิ, - ลี : ป. ไม้แคฝอย
ปาฏว : ป., นป. ความฉลาด, ความชำนาญ
ปาฏวิก : ค. ผู้ความฉลาด, ผู้ชำนาญ, ผู้เฉียบแหลม
ปาฏิกงฺข : ค. พึงหวังได้
ปาฏิกงฺขี : ค. ผู้หวัง, ผู้คอย
ปาฏิกา : อิต. หินที่มีรูปเป็นอัฒจันทร์ที่บันไดบ้านเรือนหรือสำหรับล้างเท้า
ปาฏิกุลฺย : นป., ปาฏิกฺกุลฺยตา อิต. ความปฏิกูล, ความสกปรกน่าเกลียด
ปาฏิต : ค. แตก, หัก, ฉีก
ปาฏิเทสนีย : ค. ชื่ออาบัติชนิดหนึ่งสำหรับภิกษุ มี ๔ สิกขาบท
ปาฏิปท : ป. วันปาฏิบท, วันขึ้นหรือแรม ๑ ค่ำ, วันแรกของปักษ์
ปาฏิปาทก, - ทิก : ค. (ภัตต์) ที่ถวายในวันขึ้นหรือแรม ๑ ค่ำ
ปาฏิปุคฺคลิก : ค. เฉพาะบุคคล, เจาะจงบุคคล (ทาน หรือทักษิณา)
ปาฏิโภค : ป. ผู้ประกัน, ผู้รับรอง, การประกัน, การรับรอง
ปาฏิโมกฺข : ป., นป. พระปาฏิโมกข์, ธรรมเป็นที่อาศัยให้พ้นจากอาบัติ; พระคัมภีร์รวบรวมพระวินัยที่เป็นหลักของภิกษุไว้และต้องสวดในที่ชุมนุมสงฆ์ทุกกึ่งเดือนเพื่อทบทวนข้อปฏิบัติและสำรวจตนเองว่าได้ปฏิบัติตนเองตามพุทธบัญญัติหรือไม่
ปาฏิโมกฺขฐปน : นป. การหยุดสวดปาฏิโมกข์
ปาฏิโมกฺขสวร : ป. การสำรวมในพระปาฏิโมกข์