ถล : (นปุ.) ถละ ชื่อของบรรพชา ชื่อของพระ นิพพานเพราะห้วงน้ำคือกิเลสไม่ท่วมทับ, บก, ดอน, ที่บก, ที่ดอน. ถลฺ ฐาเน, อ. ฐา คตินิวุตฺติยํ วา, โล. แปลง ฐ เป็น ถ.
ถลโคจร : ค. ซึ่งเที่ยวหากินบนบก, ซึ่งอาศัยอยู่บนบก
ถลช : (วิ.) เกิดในที่ดอน วิ. ถเล ชาโต ถลโช.
ถลฏฺฐ : ค. ซึ่งตั้งอยู่บนบก, ซึ่งอยู่ที่ดอน
ถลปถ : ป. ทางไปบนบก, ทางบก
ถลปถชลปถาทิ : (วิ.) มีทางบกและทางน้ำ เป็นต้น.
ถลิ : (อิต.) หม้อ, หม้อข้าว, บาตร, ถ้วย. ถลฺ ฐาเน, อิ.
ถลี : (อิต.) บก, ดอน, ที่บก, ที่ดอน. อี ปัจ.
ถว : ป. การยกย่อง, การชมเชย, การสรรเสริญ, การสดุดี
ถวก : ป. กอ, ช่อ, พุ่ม, พวง
ถวติ : ก. ยกย่อง, ชมเชย, สรรเสริญ, สดุดี
ถวน : (วิ.) ชม, ชมเชย, ยกย่อง, สรรเสริญ.
ถวนา : (อิต.) ความชม, ฯลฯ. ถุ อภิตฺถเว ยุ.
ถวิกา : (อิต.) ถุง, ถลก, ถลกบาตร. ถวฺ คติยํ, อิโก.
ถวิร : ค. ถาวร, มั่นคง, แข็งแรง, แก่
ถาน : (วิ.) หยุด, หยุดอยู่, ยืน, ยืนอยู่, ตั้ง, ตั้งอยู่, ดำรง, ดำรงอยู่, คง, คงอยู่.
ถานนฺตร : (นปุ.) ลำดับแห่งตำแหน่ง, ที่อัน พิเศษ, ถานันดร ( ลำดับชั้นบุคคล ลำดับ แห่งยศ บรรดาศักดิ์ หน้าที่ การงาน).
ถาม : (ปุ.) กำลัง, กำลังใจ, เรี่ยวแรง, ความแก่กล้า. วิ. ติฏฺฐนฺติ เอเตนาติ ถาโม. ฐา คตินิวุตฺติยํ, โม. ฐสฺส ถตฺตํ หรือ ตั้ง ถา ธาตุ ม ปัจ.
ถามก : ค. มีเรี่ยวแรง, มีกำลัง
ถามคตทิฏฺฐิก : ค. ผู้มีทิฐิอันถึงความแข็งแรง, ผู้มีความเห็นผิดแรงกล้า
ถามวนฺตุ : ค. ผู้มีเรี่ยวแรง, ผู้มีกำลัง
ถาล : (ปุ.) ขัน, จาน, ชาม, ถัง. โอ (ภาชนะสานสำหรับใส่ของ รูปร่าง คล้ายขัน ขันโอ ก็เรียก). ถลฺ ฐาเน, โณ. ศัพท์หลัง ก สกัต.
ถาลก : (นปุ.) ขัน, จาน, ชาม, ถัง. โอ (ภาชนะสานสำหรับใส่ของ รูปร่าง คล้ายขัน ขันโอ ก็เรียก). ถลฺ ฐาเน, โณ. ศัพท์หลัง ก สกัต.
ถาลิก : (ปุ.) หม้อ, หม้อข้าว, บาตร, กระถาง, ถลฺ ฐาเน, อิ, อี.
ถาลิกปาก : (ปุ.) สำรับ (ภาชนะที่ใส่กับข้าว คาวหวาน).
ถาลิ ถาลิกา ถาลี : (อิต.) หม้อ, หม้อข้าว, บาตร, กระถาง, ถลฺ ฐาเน, อิ, อี.
ถาลิโธวน : นป. การล้างชาม, การล้างหม้อ
ถาลิปาก : ป. หม้อข้าว, การเลี้ยงเพื่อมงคล
ถาลี : อิต. หม้อข้าว, หม้อดิน, ชามใหญ่
ถาวร : (วิ.) ตั้งอยู่, ตั้งมั่น, มั่นคง, คงที่, ยั่งยืน, ไม่เคลื่อนไหว. ถา คตินิวฺติยํ, วโร.
ถาวริย : นป. ความถาวร, ความมั่นคง, ความทนทาน
ถาวเรยฺย : นป. ความเป็นผู้มั่นคง, ความเป็นเถระ
ถิติ : (อิต.) อันตั้งอยู่, ความตั้งอยู่, ฯลฯ, ชีวิต. ถา+ติ ปัจ. เอา อา เป็น อิ.
ถิ ถี : (อิต.) หญิง, สตรี, สัตรี. วิ. ถียติ คพฺโภ เอติสฺสาติ ถี. ถียติ สงฺฆาตํ คจฺฉติ คพฺโภ เอติสฺสาติ วา ถี. เถ สทฺทสงฺฆาเตสุ, อี. ธา ธราฌณ วา, อี. แปลง ธ เป็น ถ ศัพท์ต้น รัสสะ. ส. สตรี.
ถิน : (วิ.) หย่อน, ย่อหย่อน, เบา, หลวม, เหลว (ไม่ได้เรื่อง), คร้านจิต (จิตท้อถอยไม่ อยากทำอะไร). สถฺ เสถิลฺเล, อิโน, ลบ ต้นธาตุ.
ถิร : (ปุ.) คนผู้มั่น, ฯลฯ.
ถิรช ถีรช : (ปุ. นปุ.) เกสรของหญิง,ประจำเดือนของหญิง,โรคประจำเดือนของหญิง,ระดูของหญิง.
ถิรตา : อิต. ความมั่นคง, ความไม่หวั่นไหว, ความคงทน
ถิรส : (วิ.) สูงสุด, สำคัญ, อุดม.
ถิรา : (อิต.) บังโกรยตัวผู้. ถุ คติยํ. อิโร.
ถี : อิต. หญิง, ผู้หญิง
ถีโฆส : ป. รุ่งอรุณ
ถีน : (วิ.) แข็ง, หยาบ, กระด้าง. ถภิ ปติพนฺธเน, อีโน. ลบที่สุดธาตุ.
ถีนมิทฺธ : (นปุ.) ความหดหู่และความเคลิบเคลิ้ม, ความง่วงเหงาและความหาวนอน.
ถียนา :
อิต., ถียิตตฺต นป. ดู ถีน
ถีรช : ป., ปน. ระดู
ถุต : กิต. (อันเขา) ยกย่องชมเชยแล้ว, สรรเสริญแล้ว, สดุดีแล้ว
ถุติ : (อิต.) การชม, การชมเชย, การยกย่อง, การสรรเสริญ, ความชม, ฯลฯ, คำชม, ฯลฯ, ความชอบ, สดุดี. วิ. ถวนฺ ถุติ. ถุ อภิตฺถเว, ติ เป็น ปุ บ้าง. ส. สฺตุติ.
ถุติปาฐก : (ปุ.) บุคคลผู้กล่าวชมคุณ, บุคคลผู้ หมายเหตุความชอบของบุคคล, เจ้าหน้าที่ ผู้หมายเหตุความชอบของบุคคล.
ถุนาติ : ก. ทอดถอน, คร่ำครวญ; ประกาศ, กล่างถึง, ชมเชย