เวนยิก : ค. ผู้ชำนาญทางวินัย
เวเนยฺย : ค. ผู้ควรแนะนำ, ผู้พอสอนได้
เวปจิตฺติ : ป. ชื่ออสูรตนหนึ่ง
เวปุลฺล : นป. ความไพบูลย์, ความมั่งคั่ง
เวภงฺคิย : ค. ควรแจกจ่าย
เวภาร : ป. ชื่อภูเขา
เวม : ป. กระสวย, เครื่องทอผ้า
เวมตฺต : นป. ความต่างกัน, ความแปลกไป
เวมติก : ค. สงสัย, ลังเล
เวมาติก : ค. มีมารดาต่างกัน, ต่างมารดากัน
เวมานิก : ค. ผู้อยู่ในวิมาน
เวยฺยคฺฆ : ค. หุ้มด้วยหนังสือ
เวยฺยตติย : นป. ความสว่าง, ความกระจ่าง, ความสำเร็จ
เวยฺยาพาธิก : ค. มีความเจ็บปวด
เวยฺยาวจฺจ : นป. การขวนขวายช่วยเหลือ
เวยฺยาวจฺจกร : ป. ผู้ทำการขวนขวายช่วยเหลือ
เวยฺยาวฏิก : ป. ผู้รับใช้
เวร : นป. การไปผิด; บาป; เวร, ความปองร้ายกัน, ความเกลียดชัง
เวรชฺชก : ค. หลาย ๆ ประเทศ
เวรมณี : อิต. การงดเว้น
เวรี : ค. ผู้มีเวร; ศัตรู
เวโรจน : นป. ความรุ่งเรือง, สุกใส
เวลา : อิต. กาล, คราว, สมัย
เวลาติกฺกม : ป. การล่วงเวลา
เววจน : นป. คำมีรูปต่างกัน แต่ความหมายเหมือนกัน, ไวพจน์
เววณฺณิย : นป. ความเป็นผู้มีเพศต่างกัน
เวส : ป. เครื่องแต่งตัว, เพศ เช่น เพศหญิง, เพศชาย
เวสฺม : ป. การอยู่อาศัย; ที่อยู่
เวสมฺม : นป. ความไม่เสมอกัน, ความไม่เข้ากัน
เวสฺส : ป. แพศย์, วรรณพราหมณ์พวกหนึ่ง, พ่อค้า
เวสฺสวณ : ป. ท้าวเวสสุวัณหรือท้าวกุเวร
เวสฺสานร : นป. ไฟ
เวสาข : ป. ชื่อเดือน ๖
เวสายี : ป. ชื่อพญายม
เวสารชฺช : นป. ความเป็นผู้แกล้วกล้า
เวสาลี : อิต. ชื่อเมือง
เวสิยา, เวสิ : อิต. หญิงแพศยา
เวหายส, เวหาส : ป. อากาศ, ฟ้า
เวฬุ : นป. ไม้ไผ่
เวฬุริย : นป. แก้วไพฑรูย์, เพชรตาแมว
โว : ๑. อ.โว้ย;
๒. ส. แห่งท่านทั้งหลาย
โวกฺกนฺติ : นป. การก้าวลง
โวกฺกมติ : ก. ก้าวลง
โวการ : ๑. ป. ขันธ์ ;
๒. ค. ลามก
โวกิณฺณ : กิต. ปิดแล้ว, เต็มแล้ว, เจือแล้ว
โวตฺถปน : นป. โวตถัปปน (จิต)
โวทก : ค. ไม่มีน้ำ
โวทปน : นป., -นา อิต. ความผ่องแผ้ว
โวทาน : นป. ความบริสุทธิ์, ความผ่องแผ้ว