มิยฺยติ : ก. ตาย, เหี่ยวแห้ง, เฉา
มิลกฺข : ป. คนป่าเถื่อน
มิลกฺขชาติ : อิต. คนป่าเถื่อน
มิลกฺขชาติย : (ปุ.) คนป่า, ฯลฯ.
มิลกฺขเทส : ป. ภูมิประเทศเป็นที่อยู่ของคนป่า
มิลกฺขเทส มิลกฺขปเทส : (ปุ.) ประเทศของคนป่า, ปัจ จันตประเทศ, ประเทศปลายแดน.
มิลกฺข มิลกฺขุ : (ปุ.) คนป่า, คนป่าเถื่อน, ชาวป่า, คนร้าย. มิลกฺข อพฺยตฺตสทฺเท, อ, อุ.
มิลาต : กิต. เหี่ยวแห้งแล้ว, โรยราแล้ว
มิลายติ : ก. เหี่ยวแห้ง, โรยรา
มิสฺสก มิสฺสกวน : (นปุ.) มิสสกะ มิสสกวัน มิสกวัน ชื่อป่าหรือสวนของพระอินทร์ อุทยานของพระอินทร์ มีไม้ต่างๆ ระคนกัน.
มิสฺส มิสฺสก : (วิ.) แซม, เจือ, ปน, เจือปน, ปนกัน, คละ, คละกัน, ระคน, ระคนกัน, คลุกเคล้า. มิสฺ สมฺมิสฺเส, โส. ศัพท์หลัง ก สกัด.
มิสฺส, มิสฺสก : ค. เจือ, ปน
มิสฺสิต : กิต. เจือแล้ว, ปนแล้ว
มิสฺเสติ : ก. เจือ, ปน, ผสม
มิหิต : กิต. ยิ้มแย้ม
มิฬฺห : นป. ขี้, คูถ
มิฬฺห มีฬฺห : (นปุ.) อุจจาระ, ขี้. มิหฺ เสจเน, โล. แปลง ล เป็น ฬ แล้วแปรไว้หน้า ห หรือตั้ง มีลฺ นิมีลเน, โห. อภิฯ.
มิฬฺหสุข : (นปุ.) เมถุน.
มีน : (ปุ.) ปลา (ปลาทั่วไป). มรฺ ปาณจาเค, อีโน, รฺโลโป. มิ หึสายํ วา.
มีนาคม : (ปุ.) เดือนมีนาคม, มีนาคม.
มียติ : ก. ตาย
มุกุร : (นปุ.) กระจกเงา ?
มุกุล : นป. ช่อ
มุกุล มุกุฬ : (วิ.) ตูม, เพิ่งจะผลิ. มุจฺ โมจเน, อุโล อุโฬวา. แปลง จฺ เป็น กฺ.
มุข : (วิ.) เป็นใหญ่, เป็นประธาน, เป็นประมุข, เป็นหัวหน้า, เป็นประถม, ฉลาด, ชำนาญ.
มุขจนฺท : (ปุ.) หน้าเพียงดังดวงจันทร์.
มุขจุณฺณก : (นปุ.) เครื่องผัดหน้า, แป้งผัดหน้า.
มุขตุณฺฑ : นป. จะงอยปาก
มุขททฺทริก : (นปุ.) การเล่นเป่าปาก.
มุขโธวน : นป. การล้างหน้า, การล้างปาก
มุขปุญฺฉน : นป. การเช็ดหน้า, ผ้าเช็ดหน้า
มุขปุญฺฉน มุขปุญฺฉนโจล : (นปุ.) ผ้าเช็ดหน้า, ผ้าเช็ดปาก.
มุขปูร : นป. คำหนึ่ง, เต็มปาก
มุขผุลฺล : (นปุ.) เครื่องประดับหน้า วิ. มุเข ผุลฺลตีติ มุขผุลฺลํ. ผุลฺลฺ วิกสเน, อ.
มุขเภริย : (นปุ.) การเล่นตีกลองด้วยปาก.
มุขฺย : (วิ.) ประเสริฐ, สูงสุด. วิ. มุข มิวาติ มุโขฺย. อิวตฺเถ โย.
มุขฺยา : (อิต.) ความเป็นแห่งบุคคลผู้เป็นประธาน, ความเป็นหัวหน้า, ความเป็นประธาน. ณฺย ปัจ.
มุขร : (วิ.) ปากกล้า, พูดไม่เกรงกลัวใคร.
มุขรชน : (นปุ.) สีทาปาก, ลิปสติก.
มุขรตา : อิต. ความเป็นผู้ปากจัด
มุขลฺโลกก : ค. ซึ่งมองดูหน้าคน
มุขวฏฺฏิ : อิต. ริมปาก, ขอบ
มุขวฏฺฐ : (อิต.) ขอบแห่งปาก, ขอบปาก.
มุขวณฺณ : ป. รูปร่างหน้าตา
มุขวิการ : ป. การปุ้ยปาก, การเสนอหน้า
มุขวิเลปน : (นปุ.) เครื่องทาหน้า, เครื่องไล้หน้า.
มุขสงฺโกจน : นป. การทำปากหมุบหมิบแสดงความไม่พอใจ
มุขาธาน : (นปุ.) บังเหียน, บังเหียนม้า. วิ. มุขํ อติฏฺฐตีติ มุขาธานํ. มุข+อา+ฐา ธาตุ ยุ ปัจ. แปลง ฐา เป็น ธา.
มุขาลมฺพท : (นปุ.) การเล่นพิณพาทย์ปาก.
มุโขทก : (นปุ.) น้ำสำหรับบ้วนปาก, น้ำบ้วนปาก, น้ำสำหรับล้างหน้า, น้ำล้างหน้า.