อธิภวติ : ก. ครอบครอง, ครอบงำ
อธิภาสติ : ก. พูด, บอก, กล่าว
อธิภู : (วิ.) เป็นเจ้า, เป็นใหญ่.วิ.อธิภวตีติอธิภู.อธิปุพฺโพ, ภูสตฺตายํ, กฺวิ.
อธิมตฺต : (วิ.) อันมีประมาณยิ่ง, มาก, แรง.
อธิมตฺต : ก. วิ. มีประมาณยิ่ง
อธิมตฺตตา : อิต. ความเป็นของมีค่ายิ่ง
อธิมน : นป. ความตั้งใจ, ความจดจ่อ
อธิมาน : ป. ความทะนงตัว, ความเย่อหยิ่ง
อธิมานิก : ค. มีความเย่อหยิ่ง, ผู้อวดดี
อธิมุจฺจติ : ก. ๑. น้อมใจไป, นึกน้อม ;
๒. สิง, เข้าสิง, ครอบครอง
อธิมุจฺจน : (นปุ.) ความน้อมใจเชื่อ, ความแน่ใจอธิ+มุจฺ+ย ปัจ.ประจำธาตุ ยุ ปัจ.
อธิมุตฺต : (นปุ.?)ความมุ่งหมาย, ความพอใจ, ความน้อมใจเชื่อ, ความพอใจ, จิตนอนอยู่, อัชฌาสัย, อัธยาศัย.อธิปุพฺโพ, มุจฺ โมจเนนิจฺฉเย วา, โต, จสฺสโต.
อธิมุตฺติ : (อิต.) ความมุ่งหมาย, ฯลฯ.ติปัจ.ส.อธิมุกฺติ.
อธิมุตฺติก : ค. ผู้น้อมใจเชื่อ, ผู้นึกน้อม
อธิโมกฺข : (ปุ.) ความรู้สึกหนักแน่น, ความรู้สึกตระหนักแน่น, ความหนักแน่น, ความแน่ใจ, ความน้อมลง, ความน้อมใจเชื่อ, ศรัทธา.วิ.อธิมุจฺจนํอธิโมกฺโขอถ วา, อธิมุจฺจนํ อารมฺมณนิจฺฉนํ อธิโมกโข.อธิ-ปุพฺโพ, มุจฺ โมจนนิจฺฉเยสุ, โข, จสฺสโก, อุสฺโส (แปลง จ เป็น ก แปลง อุ เป็น โอ)ส.อธิโมกฺษ.
อธิโมเจติ : ก. ๑. ให้ยึด, ให้สิง;
๒.ให้นึกน้อม
อธิยฺยติ : ก. ศึกษา, เล่าเรียน, สาธยาย
อธิยีต : กิต. ศึกษาแล้ว, เล่าเรียนแล้ว
อธิรอธีร : (วิ.) ผู้ไม่หาญ, ผู้ไม่กล้าหาญ, วิ.น ธีโรสูโรอธีโร.
อธิร อธีร : (วิ.) ผู้ไม่หาญ, ผู้ไม่กล้าหาญ, วิ. น ธีโร สูโร อธีโร.
อธิราช : (ปุ.) พระราชาผู้ยิ่ง, พระราชาผู้ยิ่งใหญ่พระอธิราช. ส. อธิาช. อธิราชนฺ.
อธิโรห : ค. งอกงาม, เฟื่องฟู, มีอำนาจ
อธิโรหณี : (อิต.) พะอง, บันได.วิ.อุทฺธ มาโรหเต เอตายาติ อธิโรหณี. อธิปุพฺโพ, รุหฺปาตุภาเว, ยุ, อิตถิยํอี. เป็นอธิโรหิณีเพราะแปลงอที่หเป็นอิบ้าง.
อธิโรหนี : อิต. พะอง, บันได
อธิวจน : (นปุ.) คำเครื่องกล่าวทับ, ชื่อเครื่องกล่าวยิ่ง, คำเรียก, คำร้องเรียก, นาม, ชื่อ.วิ.อธีนํวจนํอธิวจนํ.ส.อธิวจน.
อธิวตฺตติ : ก. ครอบครอง, ดำเนินไป
อธิวตฺถ : ค. อาศัย, พำนัก, สิง
อธิวร : ค. ประเสริฐยิ่ง
อธิวสติ : ก. อยู่, อาศัย, พำนัก, สิง
อธิวาส : (ปุ.) การอยู่ทับ, การอดทน, การรับ, การรับพร้อม, การอบ, การอบกลิ่นหอม, เครื่องอบ, ผ้า, ที่อยู่, บ้าน, เรือน.อธิปุพฺโพ, วสฺนิวาเส, วาสฺอุปเสวายํวา, โณ.อธิวาส.
อธิวาสก : ค. อดกลั้น, อดทน
อธิวาสน : (นปุ.) การอยู่ทับ, การอดทน, การรับพร้อม, การรับนิมนต์, การยับยั้ง, ความยับยั้ง, ความอดทน, ความอดกลั้น.ยุปัจ.
อธิวาสนขนฺติ : (อิต.) ความอดทนด้วยอันรับ, ความอดทนด้วยความอดกลั้น, ความอดทนอย่างยิ่งยวด, อธิวาสนขันติชื่อความอดทนอย่างสูงคือความอดทนต่อความกระทบกระทั่งของคนที่ด้อยกว่าจะเป็นทางใดก็ตามด้วยการลดทิฐิมานะของตนลงเสีย.
อธิวาสนา : (อิต.) การรับรอง, ความรับรอง.
อธิวาสาเปติ : ก. ให้รอคอย
อธิวาสี : (วิ.) ผู้อยู่ทับ, ผู้ยับยั้ง, ผู้อดกลั้น, สิง-สถิต.
อธิวาเสติ : ก. ๑. อยู่, รอคอย, อดทน ;
๒. รับนิมนต์, ตกลง
อธิวาหน : นป. การนำไป, การแบกหาม
อธิวิมุตฺตตฺต : นป. ดู อธิวิมุตฺติ
อธิวุตฺติ : อิต. การพูด, การแสดง, ความเห็น
อธิวุตฺถ : กิต. สิงแล้ว, อาศัยแล้ว, อยู่แล้ว
อธิสยติ : ก. นอนทับ, พำนัก, อาศัย
อธิสยน : นป. การนอน, การพำนัก, การอาศัย
อธิสยิต : กิต. นอนทับแล้ว, พำนักแล้ว, อาศัยแล้ว
อธิสีล : (นปุ.) คุณชาตอันอาศัยซึ่งศีลเป็นไป, คุณชาตอันเป็นไปอาศัยซึ่งศีล, (สีลสฺสอธิ-กิจฺจปวตฺตนํ)ศีลยิ่ง, ศีลอย่างสูงคือการรักษาอย่างประณีต.วิ.อธิกํสีลํอธิสีลํ.ส.อธิศีล.
อธีน : ค. ผู้อาศัย, ผู้พึ่งพิง