โทสสญฺญิต, - สญฺหิต : ค. ซึ่งประกอบด้วยโทษ
โทสสญฺญู : (ปุ.) บุคคลผู้รู้ซึ่งโทษ, คนรู้จักโทษ, คนมีปัญญา, คนมีปรีชา, นักปราชญ์, วิ. โทสํ ชานาคีติ โทสญฺญู. คนผู้รู้โทษ โดยปกติ, ฯลฯ. โทส+ญา ธาตุ รู ปัจ.
โทสสม : ค. ซึ่งเสมอด้วยโทสะ, ซึ่งเทียบได้กับโทสะ
โทสเหตุก : ค. ซึ่งมีโทสะเป็นเหตุ
โทสากร : (ปุ.) ดวงจันทร์, พระจันทร์, เดือน.
โทสาคติ : (อิต.) ความลำเอียงเพราะความไม่ แช่มชื่น, ความลำเอียงเพราะความไม่ชอบ, ความลำเอียงเพราะไม่ชอบกัน, โทสาคติ. อคติ ๔ ข้อที่ ๒.
โทสาปคต : ค. ผู้ไปปราศแล้วจากโทสะ, ผู้ปราศจากโทษ
โทสาโรปณ : นป. การยกขึ้นซึ่งโทษ, การแส่หาโทษคนอื่น, การกล่าวร้าย, การติเตียน
โทสิน : ค., อิต. แจ่มแจ้ง, ปราศจากโทษ; (ราตรี) ซึ่งแจ่มจ้า, ซึ่งสว่างด้วยแสงจันทร์, คืนจันทร์แจ่ม
โทสินาปุณฺณมาสี : อิต. ดิถีเพ็ญที่แจ่มจ้า, คืนวันเพ็ญที่มีพระจันทร์แจ่ม
โทสินามุข : นป. พระจันทร์ในคืนปราศจากเมฆหมอก, จันทร์แจ่ม
โทสี : ค. ผู้มีโทสะ, ผู้โกรธ
โทโส : (อัพ. นิบาต) ราตรี (กลางคืน), ค่ำ (เวลามืดตอนต้นของกลางคืน), หัวค่ำ.
โทห : นป. น้ำนม
โทหก : นป. ภาชนะสำหรับรีดนม, หม้อนม, ถังนม
โทหติ : ก. รีดนม
โทหฬ : (ปุ.) ฉันทะนี้แห่งบุคคลผู้มีหทัยสอง, ฉันทะอันเป็นการทำแห่งบุคคลผู้มีหทัย สอง, ความปรารถนาของหญิงตั้งครรภ์, การอยาก, การแพ้ท้อง, ความอยาก, ความปรารถนา, ตัณหา. โทหปุพฺโพ, ลา อาทาเน, อ, ลสฺส ฬตฺตํ ทฺวิปุพฺโพ วา, หลฺ กมฺปเน, อ, ทฺวิสฺสโท, ลสฺส โฬ. ทุฏฐ หทย เมเตนาติ วา โทหโฬ. ทุฏฐสฺส โท, ทหยสฺสหโฬ เทฺว หทยา อสฺส ปรมตฺถสฺสาติ วา โทหโฬ. ทวิสฺส โท, หทยสฺส หโฬ. หรือแปลง ทฺวิ เป็น โท แปลง ท เป็น ฬ ลบ ย. ทุธา หทยํ เอตีติ โทหโฬ. ฎีกาอภิฯ วิ. โทหํ ลาตีติ โทหโฬ. ส. โทหล.
โทหฬายติ : ก. แพ้ท้อง, อยากอย่างแรง (สำหรับหญิงตั้งครรภ์)
โทหฬินี : (อิต.) หญิงผู้มีฉันทะแห่งบุคคลผู้มี หทัยสอง, ฯลฯ, หญิงแพ้ท้อง, หญิงมีครรภ์.
โทหี : ค. ผู้รีดนม; ผู้อกตัญญู
ธก ธงฺก : (ปุ.) นกกา, นกยาง. ธกฺ ธํกฺ โฆรวาสิเต, อ. นกเหยี่ยว, ธกฺ ธกํ ปริฆาเต, อ.
ธงฺก : ป. กา, นกยาง, เหยี่ยว
ธช : (ปุ.) ธง, ธงชัย, ธงชาย (ธงรูปสามเหลี่ยม), ธงแผ่นผ้า, เครื่องหมาย, ลอยตรา, ลักษณะ, ธวัช, ธุช. ธชฺ คติยํ, อ. ส. ธฺวช.
ธชคฺค : (ปุ. นปุ.) ยอดแห่งธง,ปลายแห่งธง,ยอดธง,ชายธง.
ธชนี ธชินี : (อิต.) เสนา, กองทัพ, กองทัพบก.
ธชปฏากกทฺทลิอาทิ : (วิ.) มีธงชายและ ธงแผ่นผ้าและต้นกล้วยเป็นต้น.
ธชปตากา : อิต. ธงชัยและธงแผ่นผ้า
ธชพทฺธ : ค. ผู้ถูกยึดธง, เชลยศึก
ธชวนฺตุ : ค. ผู้ประกอบด้วยธง, ผู้มีธง, ผู้ถือธง
ธชวนฺตุ ธชาลุ : (วิ.) มีธง, มีธงมาก (ศัพท์ ที่ ๒).
ธชินี : อิต. เสนา, กองทัพ
ธญฺชน : (นปุ.) การไป, ความไป, ธชฺ คติยํ, ยุ, นิคฺคหิคาคโม.
ธญฺญ : (วิ.) มีบุญ, มีสิริ, ดี, เจริญ, มั่งมี, รุ่งเรือง, ร่าเริง, สำราญ, เลิศ. ธนฺ ธญุเญ, โย, นฺยสฺส โย. ทฺวิตฺตํ. รูปฯ ๓๙๓ ณฺย ปัจ. ๖๔๔ ย ปัจ. โมคฯ ณาทิกัณฑ์ ๓๐ วิ. ธนาย สํวลฺลตีติ ธญฺญํ (เป็นไปเพื่อ ทรัพย์).
ธญฺญกรณ : (นปุ.) ลานนวดข้าว, ลานข้าว. วิ. ธญฺญานิ กโรนฺติ มทฺทนุติ อสฺมินฺติ ธญฺญกรณํ.
ธญฺญคฺค : นป. ปลายข้าว, รำข้าว
ธญฺญคาร : ป., นป. ฉางข้าวเปลือก, ยุ้งข้าว
ธญฺญชาติ : (อิต.) ข้าวเปลือก. ชาติ สกัด.
ธญฺญตฺตจ : นป. แกลบ, ข้าวเปลือก
ธญฺญปิฏก : นป. ตะกร้าหรือกระบุงข้าวเปลือก
ธญฺญมฺพิล : (นปุ.) น้ำส้ม วิ. ธญฺญโต วีหิโต ชาตํ อมฺพลํ ธญฺญมฺพิลํ.
ธญฺญมาส : (ปุ.) ธัญญามาส ชื่อมาตรานับ ๗ อูกาเป็น ๑ ธัญญมาส. ธญฺโญ วีหิ เยว ปริมาณิตพุพตฺตา มาโส จาติ ธญฺญมาโส.
ธญฺญมูล : (นปุ.) น้ำส้มพะอูม.
ธญฺญราสิ : ป. กองข้าวเปลือก
ธญฺญสมวาปก : นป. ข้าวปลูก
ธญฺญาหาร : (ปุ.) อาหารคือข้าว.
ธต : กิต. ทรงจำ
ธตฺต ธุตฺตก : (ปุ.) นักเลง, นักเลงสภา, นักเลงพนัน. ธุ เถริเย, ธู กมฺปเน วา, โต, รสฺโส.
ธตรฏฺฐ : (ปุ.) ธตรฐ, ธตรษฐ์ ท้าว ธตรษฐ์ ชื่อท้าวโลกบาลประจำทิศตะวันออก ซึ่ง เป็นอธิบดีแห่งคนธรรพ์ วิ. ธาริดตํ รฏฺฐ มเนนาติ ธตรฏฺโฐ.