คุหา : (อิต.) ถ้ำ, คูหา คือช่องที่เว้าเข้าไป. คุหฺ สํวรเณ, อ. เป็น คูหา ก็มี.
คุหาสย : (วิ.) มีถ้ำเป็นที่อยู่อาศัย วิ. คุหา อาสยา อสฺส อตฺถีติ คุหาสโย คุหาสยํ วา คุหาสยา วา. นอนอยู่ในถ้ำ วิ. คุหายํ สยตีติ คุหาสยํ (จิตฺตํ).
คุฬ : นป. น้ำอ้อยงบ, ลูกกลม, ขลุบ, ลูกโลก, กลุ่ม
คุฬกรณ : นป. การทำน้ำอ้อยงบ, โรงงานน้ำตาล
คุฬกีฬา : อิต. การเล่นลูกกลม, การเล่นลูกขลุบ, เล่นลูกบอล
คุฬปูวก : ป. ขนมหวาน
คุฬผล : (ปุ.) มะซาง, ชะเอมเครือ. วิ. คุโฬ วิย สาเตน ผล เมตสฺสาติ คุฬผโล.
คุฬผาณิต : นป. น้ำอ้อยงบ
คุฬฺห : (วิ.) สอดแนม, ซ่อน, ปกปิด. คุหุ สํวรเณ, โต, ทีฆะเป็น คุฬฺห บ้าง.
คุฬฺหปาท : (ปุ.) สัตว์มีเท้าซ่อนแล้ว, งู.
คุฬฺหปุริส คูฬฺหปุริส : (ปุ.) คนสอดแนม, จารบุรุษ.
คุฬา : อิต. นกคุฬา
คุฬิก : ๑. นป. หมู่, ก้อน; กลุ่ม; ห่วง, โซ่;
๒. ค. มีโซ่, มีห่วง
คุฬิกา : ค. ลูกกลม, ลูกกลมเล็กๆ
คุโฬทน : (ปุ.) ข้าวสุกผสมด้วยน้ำตาลอ้อย วิ. คุเฬน สํสฏฺโฐ โอทโน คุโฬทโน.
คูฒวจฺจ : (ปุ.) กบ?
คูถ : (ปุ. นปุ.) อุจจาระ, ขี้, คูถ.คุถฺ กรีสุสฺสคฺเค, อ. คุปฺ โคปเน, วา,โถ,ปฺโลโป. คุ กรีสุสฺสคฺ เค, โถ, ทีโฆ จ.ส.คูถ.
คูถก : นป. ขี้ (ตา, หู)
คูถกฏาห : ป. หม้อคูถ
คูถกูป : ป. หลุมคูถ, ส้วม
คูถขาท : (ปุ.) เปรตผู้เคี้ยวกินคูถ.
คูถคต : นป. กองคูถ
คูถคนฺธี : ค. อันมีกลิ่นเหมือนกลิ่นคูถ, กลิ่นคูถ
คูถฏฐาน : นป. ส้วม, ที่ถ่ายคูถ, ถาน, เวจ
คูถนรก, - นิรย : นป. คูถนรก, นรกที่เต็มไปด้วยคูถ
คูถปาณก : ป. สัตว์ที่อาศัยอยู่ในคูถ, ตัวหนอน
คูถภกฺข : ค. ผู้มีคูถเป็นภักษาหาร, ผู้กินคูถ, ผู้เป็นอยู่ด้วยคูถ
คูถภาณี : ค. ผู้พูดเลว, พูดไม่เพราะ, พูดหยาบ; คนปากเหม็น, คนปากเสีย
คูธ : (ปุ. นปุ.) อุจจาระ,ขี้,คูธ. คุปฺโคปเน,โธ,ปฺโล โป. คุ กรีสุสฺสคฺเค วา,โธ,ทีโฆ.
คูหติ : ก. ซ่อน, กำบัง, ปกปิด
คูหน : นป., คูหนา อิต. การซ่อน, การกำบัง, การปกปิด
คูหิต, คูฬฺห : ค. อันเขาซ่อนแล้ว, อันเขาปกปิดแล้ว
คูฬฺหก : (ปุ.) การสอดแนม, การซ่อน, การปกปิด.
คูฬฺหปุริส : ป. คนสอดแนม, สายลับ
เคฏฐาน : นป. ที่ตั้งบ้าน, บริเวณบ้าน, บริเวณที่อยู่อาศัย
เคณฺฑ : (ปุ.) ลูกข่าง. คุฑิ เวฐเน, โณ, อุสฺเส (แปลง อุ เป็น เอ), นิคฺคหิตาคโม.
เคณฺฑุก : (ปุ.) ลูกคลี, ลูกคลีหนัง, ฟุตบอลล์ ตะกร้อหนัง, ตะกร้อ? , กลุ่ม. คุฑิ เวฐเน, คุทฺ กีฬายํ, ณุโก, อุสฺเส. ธาตุแรก ลง นิคคหิตอาคม แปลงเป็น ณฺ ธาตุหลังแปลง ทฺ เป็น ณฺฑ.
เคธ : (วิ.) กำหนัด, อยาก, ปราถนา, ยินดี, ชอบใจ, พอใจ, ติดใจ, รัก, รักใคร่. คิธฺ อภิกํขายํ, โณ.
เคธติ : ก. โลภ, อยากได้, จะกละ
เคธิ : อิต. ความโลภ, ความปรารถนา, ความริษยา
เคธิกต : ค. อันอิสสา, อันริษยาในคำว่า “เคธิกตจิตฺต”
เคธิกตา : (อิต.) ความกำหนัด, ฯลฯ.
เคธิต : นป. ความโลภ, ความปรารถนา
เคป : (วิ.) ไหว, เคลื่อนไหว. กปิ จลเน, อ. แปลง ก เป็น ค แปลง อ ที่ ค เป็น เอ.
เคยฺย : (นปุ.) คำอันบุคคลพึงขับ, คำเพียงดัง เพลงอันบุคคลพึงขับ, พระพุทธพจน์อัน ควรขับ, เคยยะ ชื่อองค์ที่ ๒ ใน ๙ ของ นวังคสัตถุสาสน์ ได้แก่พระสูตรมีคาถา แต่งเป็นร้อยแก้วบ้างร้อยกรองบ้าง. คา สทฺเท, ณฺย. แปลง โณฺย กับ อา เป็น เอยฺย รูปฯ ๕๔๐. อีกนัยหนึ่งลบ ณฺ แล้วแปลง ย กับ อา เป็น เอยฺย.
เคริก : (นปุ.) ดินสอพอง. เป็น อิต. ก็มี.
เครุก : (ปุ.) ยางไม้, น้ำมัน.
เครุกา : (อิต.) สีเหลือง อุ. ผรุสาย ภตฺติยา เครุกา น ปตติ. สีเหลืองไม่จับที่ฝาหยาบ.
เคลญฺญ : (นปุ.) ความเป็นแห่งความเจ็บ, ความเป็นแห่งความเจ็บไข้, ฯลฯ, ความเป็นแห่งคนเจ็บ, ฯลฯ. วิ. คิลานสฺส ภาโว เคลญฺญ. ณฺย ปัจ. ภาวตัท. ความเจ็บ, ฯลฯ, ความไม่สบาย, โรค. ณฺย ปัจ. สกัด.